Author: Kalam

ਰਾਤੀ ਮੀਂਹ ਪਿਆ..ਸੁਵੇਰੇ ਸੈਰ ਤੇ ਗਿਆ ਅਣਜਾਣ ਮੁਹੱਲੇ ਦੀ ਅਣਜਾਣ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਿਆ..ਸਾਮਣੇ ਇੱਕ ਗੋਰੀ ਗਿੱਲੇ ਬੇਂਚ ਤੇ ਟਾਕੀ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ..ਮੈਨੂੰ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ਇਥੇ ਸੁੱਕੇ ਤੇ ਆ ਜਾ..ਓਥੇ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਜਾਵੇਂਗਾ..ਦੱਸਣ ਲੱਗੀ ਇਥੇ ਹੋਰ ਘੜੀ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਦੋਹਤੇ ਦੋਹਤੀਆਂ ਖੇਡਣ ਆ ਜਾਣਾ..ਓਹਨਾ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦੀ ਆਂ..ਗਿੱਲੀ ਥਾਂ ਤੇ

“ਗੋਭੀ, ਮਟਰ, ਗਾਜਰਾਂ, ਸ਼ਮਗਲ, ਮੂਲੀਆਂ, ਟਮਾਟੇ ਭਾਈਅਅਅ…” “ਘੀਆ, ਪੇਠਾ, ਚੱਪਨ-ਕੱਦੂ, ਆਲੂ, ਗੰਢੇ…” ਗਰਮੀਆਂ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਲਾ ਸਬਜ਼ੀ ਵਾਲਾ ਉੱਚੀ ਦੇਣੀ ਬੱਸ ਏਹੋ ਹੋਕਾ ਮਾਰਦਾ। ਉਹ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਲਾ ਕੇ ਜਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਬਦਲ ਕੇ, ਸੀਟੀ ਵਜਾ ਕੇ ਜਾਂ ਵਿੰਗੀ ਟੇਢੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਣਾ ਕੇ ਹੋਕਾ ਨਾ ਮਾਰਦਾ ਜਿਵੇਂ ਆਮ ਤੌਰ

ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਇੱਕ ਯ ਦੋ ਨਿਆਣੇ ਜੰਮਣ ਦਾ ਚਲਣ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਸੂਈ ਦੱਸ ਬਾਰਾਂ ਦਾ ਅੰਕੜਾ ਆਮ ਹੀ ਪਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਸਮੇਂ ਦੀ ਨਜ਼ਾਕਤ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ 150 ਕਰੋੜ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੋ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ

ਬਚਪਨ ਚ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਦਿਲ ਚ ਉਹ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਜਦੋਂ ਮਾਂ ਦੇ ਕਹਿਣਾ ” ਪੈਸੇ ਦਰਖਤਾਂ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਆ ,ਕਦੀ ਆ ਲੈਂ ਦਿਓ ਕਦੀ ਓ ਲੈਂ ਦਿਓ, ਜਦੋਂ ਆਪ ਕਮਾਈਆਂ ਕਰੇਗਾ ਫੇਰ ਪਤਾ ਲੱਗਣਾ” ਬਚਪਨ ਚ ਓ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵੀ ਬੰਦ ਹੁੰਦੇ ਵੇਖੇ ਆ ਜਿੰਨਾ ਦੇ ਘਰ ਖਿਡਾਉਣਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ

ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਵੱਜੀ ਜਾਂਦੈ, ਪਤਾ ਨੀ ਕੌਣ ਨਿਰਣੇ ਕਾਲਜੇ ਹੀ ਫੋਨ ਚੱਕ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ ,ਵੀ ਬੰਦਾ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ ਹੀ ਲੈ ਲਵੇ ਦੋ ਘੜੀ , ਬੁੜ ਬੁੜ ਕਰਦੀ ਗੁਰੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਫੋਨ ਚੁੱਕਿਆ “ਹੈਲੋ ਜੀ , ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਬੋਲਦਾਂ ਗੁਰੀ ਘਰੇ ਹੀ ਆ ? ਮੇਰੀ

#ਬੁੱਢੇ_ਬੁੱਢੀ_ਦੀ_ਕਹਾਣੀ “ਗੁਡ ਮੋਰਨਿੰਗ।” ਜਿਸ ਦਿਨ ਬੁੱਢਾ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਠ ਜਾਵੇ ਉਹ ਬੁੱਢੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਜਿਸ ਦਿਨ ਬੁੱਢੀ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਠ ਜਾਵੇ ਉਹ ਗਹਿਰੀ ਨੀਂਦ ਵਿੱਚ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮੁਸਕਾਹਟ ਲਿਆਕੇ, “ਕਾਹਨੂੰ ਉਠਾਉਣਾ ਹੈ।” ਸੋਚਕੇ, ਫਰੈਸ਼ ਹੋਣ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਗੇਟ

ਕਾਲੀ ਬੋਲੀ ਰਾਤ ਸੀ , ਕਿਤੇ ਕਿਤੇ ਕਿਸੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੀ , ਬਿਲਕੁਲ ਸ਼ਾਂਤ ਮਾਹੌਲ ਸੀ। ਹਲਕੀ ਹਲਕੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਬੂੰਦਾਂ ਬਾਂਦੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਿਮਰਨ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਤਰਾਂ ਕੰਮ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਸ਼ਾਮ 5 ਵਜੇ ਨਿਕਲੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਸ਼ਾਮ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੀ ਬੱਸ ਖਰਾਬ ਹੋ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਵੀ ਸਟੇਜ ਤੇ ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਮੈਂ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮਾਂ,ਪਿਉ, ਪਤਨੀ , ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਝੂਠ ਸੱਚ ਬੋਲ ਕੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ , ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਉਂਦਿਆਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਗਲਤੀਆਂ ਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਗਲਤੀਆਂ