Category: Punjabi Story

#ਇੱਕ_ਦਾਸਤਾਨ “ਸੇਠੀ ਅੰਕਲ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ?” ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਆਈ ਕਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਹਾਂਜੀ” ਮੈਂ ਹੁੰਗਾਰਾ ਭਰਿਆ। “ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ ਐਂਕਲ ਨਾ?” “ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ਓਹੀ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।” ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਤੱਸਲੀ ਕਰਵਾਈ। “ਐਂਕਲ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਪੁਰਾਣਾ ਪਾਠਕ ਹਾਂ। ਪਿਛਲੇ ਦਸ ਸਾਲ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ।

1976_77 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਾਲਜ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਲਾਇਬਰੇਰੀ ਵਿੱਚ ਸਰਿਤਾ, ਮੁਕਤਾ, ਫੈਮਿਨਾ, ਧਰਮਯੁੱਗ ਅਤੇ ਗ੍ਰਹਿਸ਼ੋਭਾ ਵਰਗੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਹੀ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਕਾਮਰਸ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅਸੀਂ ਨਿੱਤ ਲਾਇਬਰੇਰੀ ਜਰੂਰ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਦੀ ਬਜਾਇ ਇਹ੍ਹਨਾਂ ਮੈਗਜ਼ੀਨਾਂ ਦੇ ਪੰਨੇ ਫਰੋਲਦੇ। ਅਸੀਂ ਬਹੁਤੇ ਨਿੱਜੀ ਕਾਲਮ ਹੀ ਪੜ੍ਹਦੇ। ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸਮਸਿਆਏ, ਹਏ

ਭੈਣੇ ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਦਾ ਬਿਆਹ ਤੀਂ। ਬਾਪੂ ਮੇਰਾ ਬਿਆਹ ਦਾ ਆਖਣ ਆਇਆ ਕਹਿੰਦਾ ਚੰਦੋ ਸੀ ਸਤ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਆ ਜੀ। ਤੇਰੀ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਹੋਜੂ। ਨਾਲੇ ਤੂੰ ਸਿਆਣੀ ਹੈ ਕੰਮ ਸੰਭਾਲਲੇ ਗੀ। ਭਾਈ ਇਹ ਵੀ ਨਾਲ ਜਾਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ । ਅਖੇ ਮੈ ਕੱਲਾ ਘਰੇ ਕੀ ਕਰੂ। ਭਾਈ ਅਸੀਂ ਬਗ ਗੇ।

ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਡੱਬਵਾਲੀ ਤਹਿਸੀਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ੍ਰੀ ਬੋਧ ਰਾਜ ਨਾਮ ਦੇ ਦਫਤਰ ਕਨੂੰਗੋ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਮੀਨਾ ਬਜ਼ਾਰ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਦੁਕਾਨ ਪਿੱਛੇ ਬਣੇ ਮਕਾਨ ਵਿਚ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਪਾਪਾ ਜੀ ਓਹਣੀ ਦਿਨੀ ਪਟਵਾਰੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਾਹਵਾ ਆਉਣ ਜਾਣ ਸੀ। ਸ੍ਰੀ ਬੋਧ

1973 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਅਸੀਂ ਪੁਰਾਣਾ Escort 37 ਟਰੈਕਟਰ 17000 ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ।ਟਰੈਕਟਰ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਸਮਾਨ ਟਰਾਲੀ ਤਵੀਆਂ ਕਰਾਹਾ ਪੁਲੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸੀ। ਤੇ ਰਾਮ ਚੰਦ ਨਾਮ ਦਾ ਡਰਾਈਵਰ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਆਇਆ। ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਸਾਡੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਜਿਸਨੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਰਹਿਕੇ ਹੀ ਦਸਵੀ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਸੀ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਕੇ

ਸਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ , ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਹੈ | ਮੈਂ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇਸ ਲਈ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਜੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਨਾ ਹੋਵੇ , ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਵੀਰ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਛੱਡ ਜਾਵੇ | ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ

ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬਿੱਟੂ ਸ਼ਹੀਦੀ 3 ਮਾਰਚ 1991 ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬਿੱਟੂ ਦਾ ਜਨਮ ਸਰਦਾਰ ਤਰਸੇਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਘਰ ਬੀਬੀ ਕੰਵਲਜੀਤ ਕੌਰ ਜੀ ਦੀ ਸੁਭਾਗੀ ਕੁੱਖੋਂ 17 ਮਾਰਚ 1963 ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਕਾਹਲਵਾਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ । ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਹੋਰੀਂ ਪੰਜ ਭਰਾ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ,ਭਾਈ

ਕਪੜੇ ਪਾਉਣਾ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਧੋਤੇ ਤੇ ਸਾਫ ਕਪੜੇ ਸਾਡੀ ਸਫਾਈ ਦਾ ਅੰਗ ਹਨ ਤੇ ਨਵੇਂ ਕਪੜੇ ਸਾਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੌਕੇ ਤੇ ਅਸੀਂ ਵਧੀਆ ਤੇ ਨਵੇਂ ਕਪੜੇ ਸਿਵਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਨਵੇਂ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਸਾਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਝਲਕਦੀ ਹੈ। ਫਰਬਰੀ 2012 ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮਾਂ