Category: Punjabi Story

“ਹੈਲੋ, ਕੋਣ ਬੋਲਦਾ ਹੈ?ਮੇਸ਼ਾ ਕਿ ਛਿੰਦਾ?” “——” “ਮੈਂ ਭੂਆ ਬੋਲਦੀ ਹਾਂ ਜੈਤੋ ਤੋਂ।ਪੁੱਤ ਕਈ ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਫੂਨ ਮਿਲਾਉਂਦੀ ਨੂੰ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਚੁਕਿਆ ਹੀ ਨਹੀ। ਅੱਜ ਹੀ ਪਿਲਸ਼ਨ ਮਿਲੀ ਸੀ । ਮੈ ਆਖਿਆ ਪਹਿਲਾ ਮੈ਼ ਪੇਕੇ ਗੱਲ ਕਰ ਲਞਾਂ। ਫੇਰ ਪੈਸੇ ਸਾਰੇ ਖਰਚੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਰਸਦੀ ਹਾਂ।ਨਾਲੇ

ਗੱਲ 1965 ਦੀ ਹੈ ਉਸ ਦਿਨ ਵੀਰਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ ਫੜ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਲੈ ਗਈ। ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਜੀਤ ਭੈਣਜੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਹਥ ਵਿਚ ਪਤਾਸਿਆਂ ਵਾਲਾ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾ ਦੋ ਪਤਾਸੇ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਫਿਰ ਜੀਤ ਭੈਣਜੀ ਨੂ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀ ਜਮਾਤ ਵਿਚ

ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਲਾਡ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤ ਆਪਣੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੂੰ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਛੱਡਣ ਲਈ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ ! ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਇੱਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਏ ਕੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਪੁੱਤ ਤੇ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਹਲਾਤ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਂ ਬਾਪ

ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਓਦੋਂ ਘੁਮਿਆਰੇ ਪਿੰਡ ਰਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਤੇ ਸਾਡਾ ਪੁਰਾਣਾ ਘਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭੀੜਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਛਟੀਆਂ ਵੀ ਛੱਤ ਤੇ ਰੱਖਣੀਆ ਪੈਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਇੱਕ ਹੀ ਪੰਡ ਰੱਖਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸੀ ਉੱਪਰ ਵੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਛਟੀਆਂ ਦੀ ਪੰਡ ਖੇਤੋਂ ਲਿਆਂਉਂਦੇ ਫਿਰ ਲੱਕੜ ਦੀ ਪੋੜੀ ਚੜ੍ਹਕੇ

ਸਰਦੀਆਂ_ਦੀ_ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਚਾਹੇ ਨਵੰਬਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਹਫਤਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਪਰ ਸਿਰ ਤੇ ਪੱਖਾ ਫਿਰ ਵੀ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਜੇ ਮੋਟੇ ਕਪੜੇ ਯ ਪੂਰੀ ਬਾਜ਼ੂ ਦੀਆਂ ਕਮੀਜ਼ਾਂ ਪਾਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਪਰ ਸਰਦੀਆਂ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਸਾਗ ਘਰੇ ਤੀਜੀ ਚੌਥੀ ਵਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਵੀ ਮੈਂ ਸਰੋਂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਤੇ ਬਾਜ਼ਰੇ ਦੇ

ਸੱਤਰਵੇਂ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਵਿਆਹ ਦੇ ਕਾਰਡ ਨਾਲ ਮਿਠਾਈ ਦਾ ਡਿੱਬਾ ਦੇਣਾ ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਇਕੱਲਾ ਕਾਰਡ ਹੀ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਨਾਨਕਿਆਂ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਨਿਉਦਨ ਦਾ ਰਿਵਾਜ ਸੀ। ਤੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਦ ਵੀ ਘਰ ਦੀ ਬਣੀ ਮਿਠਾਈ ਤੋਲਕੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ

ਇਹ 1990 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਬਾਦਲ ਦੇ ਨੇੜਲੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇੱਕ ਸਰਦਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋ ਤਿੰਨ ਬੇਟੀਆਂ ਦਾ ਦਾਖਿਲਾ ਕਰਾਉਣ ਮੇਰੇ ਕੋਲੇ ਬਾਦਲ ਸਕੂਲ ਆਇਆ। ਇਸ ਸਿਲਸਿਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਦਫਤਰ ਚ ਮਿਲਿਆ ਵੀ ਸੀ। ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਦਾਖਿਲਾ ਟੈਸਟ ਹੋਇਆ ਤੇ ਦਾਖਿਲਾ ਵੀ

“ਮਖਿਆ ਜੀ ਆਪਾਂ ਇੰਨੇ ਡਿੱਬੇ ਪੰਜੀਰੀ ਦੇ ਵੰਡਤੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਪਰ ਆਪਾਂ ਖੁਦ ਟੇਸਟ ਵੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ।” “ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸ਼ਹੀ ਹੈ। ਖੋਲ੍ਹ ਲੈ ਡਿੱਬਾ। ਆਪਾਂ ਕਿਹੜਾ ਕੋਈ ਪੰਡਿਤ Murarilal Sharma ਤੋਂ ਮਹੂਰਤ ਕਢਾਉਣਾ ਹੈ।” “ਚਲੋ ਜੀ ਇੱਕ ਡਿੱਬਾ ਪਿਆ ਹੈ। ਖੋਲ੍ਹ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ।” ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਪੰਜੀਰੀ ਵਾਲਾ ਡਿੱਬਾ

ਕੋਮਲ ਬਹੁਤ ਸਾਊ ਤੇ ਸੁਚੱਜੀ ਕੁੜੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਲ ਲੰਘ ਜਾਣ ਤੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਘਰ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਿਹਣੇ ਮਾਰਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ

ਕੱਲ੍ਹ ਅਚਾਨਕ ਹੀ #ਪ੍ਰੀ_ਦੀਵਾਲੀ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਨੀਅਤ ਨਾਲ ਡੱਬਵਾਲੀ ਜਾਣ ਦਾ ਸਬੱਬ ਬਣ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਕੁ ਮਿੱਤਰਾਂ ਤੇ ਕਰੀਬੀਆਂ ਨੂੰ ਦੀਵਾਲੀ ਦੀ ਮੁਬਾਰਕਬਾਦ ਦੇਣੀ ਸੀ। ਮੇਰੀ ਇਸ ਲਿਸਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਮ ਡਾਕਟਰ Rs Agnihotri ਦਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਕਰਨੀ ਦੇਖੋਂ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਜੀਅ ਇਸ ਸਾਲ ਥੌੜੇ ਜਿਹੇ