Category: Punjabi Story

ਗੁਰਨਾਮ ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਕਰੀਪੇਸ਼ਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ, ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਜਾਂ ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਸਬਜ਼ੀ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਹਫਤੇ ਦੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਖਰੀਦ ਕੇ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ | ਅੱਜ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਰੁਟੀਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਗੁਰਨਾਮ ਆਪਣੇ ਜਾਣਕਾਰ ਸੰਤੋਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਕੋਲ ਸਬਜ਼ੀ ਖਰੀਦਣ ਗਿਆ , ਸੰਤੋਸ਼ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਬਜ਼ੀ

ਸੱਚੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਜੇ ਮੇਲ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵੀ ਅਜ਼ਲਾਂ ਤੀਕ ਨਿਭ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,ਤੇ ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਸੋਚ ਦੇ ਫ਼ਾਸਲੇ ਰਹਿ ਜਾਣ ਫੇਰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਬੱਝ ਕੇ ਵੀ ਦਿਲ ਦੂਰ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ |ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਮੇਲ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਸਿਰਫ ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਹੀ ਹੰਢਾਉਂਦੇ ਹਨ,ਸਗੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਰਿਸ਼ਤਾ,ਜਿੱਥੇ

ਨਾਨਾ ਜੀ ਨੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕੀਤਾ..ਪੱਗ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੱਝ ਰਹੀ..ਹੱਥ ਹੋਰ ਪਾਸੇ ਈ ਜਾਈ ਜਾਂਦਾ..ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਗਏ..ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਬਹੁਤ ਘਟਿਆ ਸੀ..ਦਵਾਈ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਫੇਰ ਘਰ ਆਉਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਸਾਸਰੀ ਕਾਲ ਭਾਈ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵੀ ਮਿਲਿਆ ਫਤਹਿ ਹੀ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਆਏ..ਕਿੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਉਚੇਚਾ ਪਿਆਰ

ਕਦੇ ਲੋਰ ਵਿਚ ਆਇਆ ਬਾਪੂ ਸਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਟਾਂਗੇ ਤੇ ਚਾੜ ਸ਼ਹਿਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ..ਮਾਂ ਆਖਦੀ ਮੈਨੂੰ ਲੀੜੇ ਬਦਲ ਲੈਣ ਦੇ ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਆਖਦਾ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਇੰਝ ਹੀ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਦੀ ਏ..! ਟਾਂਗੇ ਤੇ ਚੜੇ ਅਸੀਂ ਰਾਜੇ ਮਹਾਰਾਜਿਆਂ ਵਾਲੀ ਸੋਚ ਧਾਰਨ ਕਰ ਅੰਬਰੀਂ ਪੀਘਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਦਿਸਦੇ..ਅੰਬਰਾਂ ਚ ਲਾਈਐ

ਇਕ ਰਾਜੇ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਹੱਲ ਵਿਚ ਸੁੰਦਰ ਬਾਗ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੀ ਵੇਲ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਰੋਜ਼ ਇਕ ਚਿੜੀ ਆਉਂਦੀ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਅੰਗੂਰ ਚੁਣ-ਚੁਣ ਕੇ ਖਾ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਅੱਧ-ਪੱਕੇ ਤੇ ਖੱਟੇ ਅੰਗੂਰ ਹੇਠਾਂ ਡੇਗ ਦਿੰਦੀ। ਮਾਲੀ ਨੇ ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਹੱਥ ਨਾ ਆਈ।

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਸਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਕਿ ਇਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣ ਕੇ ਅਮਲ ਵੀ ਕਰੀਦਾ । ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣ ਕੇ ਹੱਸ ਲੈਣਾ ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਗੁਜ਼ਰ ਰਿਹਾ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਇੰਨਾਂ ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਮਤਲਬ ਸਮਝ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਉੱਨਾਂ ਬਾਤਾਂ (ਕਹਾਣੀ) ਚੋਂ ਅੱਜ

“ਸਤਿਨਾਮ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਤਿਨਾਮ ਸ਼੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ”। ਸਵੇਰ ਦੇ ਚਾਰ ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਭਾਈ ਉੱਠੋ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰੋ,ਪਾਠ ਕਰੋ,ਗੁਰੂ ਘਰ ਆ ਕੇ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀਆਂ ਖੁਸੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ। ਜਸਵਿੰਦਰ … ਉੱਠ ਖੜ ,ਗੁਰੂ ਘਰ ਪਾਠੀ ਸਿੰਘ ਵੀ ਬੋਲ ਪਿਆ ,ਮੈਂ ਜਦ ਨੂੰ ਦਾਤਨ ਕੁਰਲੀ ਕਰ ਆਵਾਂ, ਤਦ ਤੱਕ ਨੂੰ ਚਾਹ ਬਣਾ ਲੈ।

ਸ਼ਹੀਦੀ ਵਾਲੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਦਾਦੇ ਹੂਰੀ ਆਹ ਦੋ ਅੱਖਰ ਜਰੂਰ ਹੀ ਵਰਤਿਆ ਕਰਦੇ..! “ਫੇਰ ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਖਬਰ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਹੁੰਦੇ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਦਿੱਲੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਚਾਰ ਪੁੱਤਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ..ਮੇਰਾ ਕੁੰਢਲੀਆ ਸੱਪ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਤੇ ਅਜੇ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ..”! ਮੈਂ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਬਾਂਹ ਫੜ ਰੋਕ

“ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਚਲਣਾ ਨੈੱਟ ਤੇ ਆਪਣੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਹੋਣੀ।ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਨੂੰ ਵੀ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਿਆ।ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਰ ਹੀ ਤਰਾਂ ਦੇ ਖਿਆਲ ਮਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।ਬਸ ਇਕ ਵਾਰ ਘਰ ਗੱਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਚੈਨ ਨਾਲ ਸੋ ਪਾਉਂਦਾ ਮੈ।”ਬਹੁਤ ਹੀ ਰੁਆਂਸੇ ਜਿਹੇ ਬੋਲ ਜਾਗਰ ਦੇ