Category: Punjabi Story

ਮਹਿਕਮੇਂ ਵਿਚ ਪੰਝੀ ਸਾਲ ਪੂਰੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਬੈਚ ਦਾ ਸਮਾਗਮ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਓਸੇ ਦਿਨ ਮਾਂ ਦਿਵਸ ਵੀ ਸੀ! ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਇਕ ਵਚਿੱਤਰ ਇਨਾਮ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਹੋਈ..! ਜੋ ਵੀ ਬਟੂਏ ਵਿਚ ਰੱਖੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੋਟੋ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਟੇਜ ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇਗਾ..ਉਸਨੂੰ ਪੰਜ ਸੌ ਦਾ ਇਨਾਮ

ਬਿਨਾ ਦੇਖੇ ਹੀ ਬਸ ਘਰਦਿਆ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਘਰ ਦਿਆ ਨੂੰ ਮੈ, ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੇ ਭੈਣ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਰਿਸਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਨੂੰ ਮੈ ਕਦੇ ਦੇਖਿਆ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ। ਨਾਲ ਦੀਆ ਅਕਸਰ ਕਿਹਾ ਕਰਦਿਆ..”ਤੂੰ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਆ ਅੱਜ ਕਲ ਤਾ ਲੋਕ

ਤੜਕੇ ਹੀ ਬੀਜੀ ਦਾ ਪਾਰਾ ਸਤਵੇਂ ਆਸਮਾਨ ਤੇ ਸੀ..ਲੰਘੀ ਰਾਤ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਭੈੜਾ ਸੁਫਨਾ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ..! ਸਾਰੇ ਬਚ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਦਾਦੇ ਹੂਰੀ ਰੇਂਜ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ..ਆਪੋ ਵਿੱਚ ਬਹਿਸ ਹੋ ਗਈ..ਪਹਿਲੋਂ ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਦੇ ਦਿੱਤੀਆਂ..ਫੇਰ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਟਿਊਬਵੈਲ ਤੇ ਘੱਲ ਦਿੱਤਾ..ਉਹ ਚੁੱਪ ਚੁਪੀਤੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਪਰਨਾ

ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਕਿਥੇ ਅਤੇ ਕੀਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ..ਘਰੇ ਵਾਪਿਸ ਕਦੋਂ ਮੁੜਨਾ..ਸਭ ਕੁਝ ਬੀਜੀ ਨੂੰ ਦੱਸ ਪੁੱਛ ਕੇ ਹੀ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ..ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਗਈ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਵੀ ਪਹਿਲੋਂ ਉਸਦੇ ਮਗਰ ਜਾ ਕੇ ਪਹਿਲੋਂ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸਣਾ ਪੈਂਦਾ..! ਇੱਕ ਵੇਰ ਕਿਧਰੇ ਮਰਗ ਤੇ ਜਾਣਾ ਪੈ ਗਿਆ..ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਈ..ਨਿਤਨੇਮ ਵਾਲੇ ਗੁਟਕਾ ਸਾਬ

ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਆਏ ਵਿਓਪਾਰੀਆਂ ਨੇ ਮੁਨਿਆਦੀ ਕਰਾ ਦਿੱਤੀ..ਬਾਂਦਰ ਚਾਹੀਦੇ..ਇੱਕ ਦੇ ਦੋ ਸੌ ਰੁਪਈਏ ਮਿਲਣਗੇ! ਲੋਕਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਂਦਰ ਵੇਚ ਦਿੱਤੇ! ਜਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਆਖ ਗਏ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਫੇਰ ਆਵਾਂਗੇ..ਓਦੋਂ ਇੱਕ ਦਾ ਤਿੰਨ ਸੌ ਮਿਲੇਗਾ..ਬਾਂਦਰ ਤਿਆਰ ਰਖਿਓ! ਲੋਕ ਇਸ ਵੇਰ ਜੰਗਲ ਗਏ ਓਥੋਂ ਸਾਰੇ ਫੜ ਲਿਆਂਦੇ..ਲੜਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ..ਬਾਂਦਰ ਚੋਰੀ ਵੀ ਹੋਏ! ਵਿਓਪਾਰੀ ਹਫਤੇ

ਸਟਾਫ ਜਾ ਚੁਕਾ ਸੀ..ਮੈਂ ਕੰਬਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਲਫਾਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਪੁੜੀਆਂ ਕੱਢ ਸਾਮਣੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ..ਰੋਜ ਵਾਂਙ ਅੱਜ ਫੇਰ ਘਰੇ ਪਿਆ ਕਲੇਸ਼ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਘੁੰਮ ਗਿਆ! ਅਚਾਨਕ ਬਿੜਕ ਹੋਈ..ਚਪੜਾਸੀ ਸੀ..ਮਿਠਿਆਈ ਦਾ ਡੱਬਾ ਫੜੀ..”ਸਾਬ ਜੀ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰੋ..ਧੀ ਅਠਾਰਾਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਹੋਈ” ਅੱਧਾ ਲੱਡੂ ਚੁੱਕਿਆ..ਬੋਝੇ

ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡੀ ਕਾਲੋਨੀ ਵਿਚ ਰੋਡ ਬ੍ਰੇਕਰ ਬਣਾਏ ਗਏ। ਕਾਰ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਲੰਘਣ ਕਰਕੇ ਹਰ ਵੇਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਚ ਡਰ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਦੁਰਘਟਨਾ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਦਫਤਰ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰੋਡ ਬ੍ਰੇਕਰ ਬਣਾਏ ਜਾਣ।ਚਲੋ ਜੀ ਰੋਡ ਬ੍ਰੇਕਰ ਬਣ ਗਏ ਪਰ

ਘਰੇ ਪਿਆ ਵੰਡ ਵੰਡਾਈ ਦਾ ਵੱਡਾ ਕਲੇਸ਼..ਅੱਜ ਪੰਚਾਇਤ ਬੈਠਣੀ ਸੀ..ਨਿੱਕਾ ਭਰਾ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸ਼ੈਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਚੋੜੀ ਲਿਸਟ ਬਣਾਈ ਹਮਾਇਤੀਆਂ ਨਾਲ ਤੁਰਿਆ ਫਿਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਵੱਡਾ ਆਪਣੀ ਵੱਖਰੀ..! ਪੰਚਾਇਤ..ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ..ਪਟਵਾਰੀ..ਗਰਦੌਰ..ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਮੋਤਬੇਰ..ਸਭ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਸਨ..ਲੜਾਈ ਹੋ ਜਾਣ ਦਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖਦਸ਼ਾ ਸੀ! ਅਪਾਹਿਜ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਪਾਸੇ

ਸੰਨ 1981ਦੀ, ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਾਈਮਰੀ ਸਕੂਲ ਪਾਸ ਕਰਕੇ,ਛੇਵੀਂ ਕਲਾਸ ਚ’ ਨਵਾਂ-ਨਵਾਂ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਸੀ..ਇਕ ਦਿਨ ਮਾਂ ਨੂੰ ਫਰਮਾਇਸ਼ ਪਾਈ..ਮੈਨੂੰ ਨਵੀਂ ਪੈਂਟ ਸ਼ਰਟ ਸਵਾ ਕੇ ਦਿਓ, ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ਰਤ ਇਹ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਸੂਟ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਨ-ਪਸੰਦੀਦਾ ਲੈਣਾ ਹੈ..ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ, ਭੋਲਾ ਜਿਹਾ ਮੂੰਹ ਬਣਾ, ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਜਦੋਂ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਅੱਗੇ ਰੱਖੀ…ਗਲ