Category: Punjabi Story

“ਹਾਂ ਬੋਲੋ।” ਆਪਣੇ ਕੈਬਿਨ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਲੇਡੀ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਨਾਲ ਦੇ ਕੈਬਿਨ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਮਰੀਜ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। “ਮੈਡਮ ਮੈਨੂੰ ਸਾਂਹ ਬਹੁਤ ਚੜਦਾ ਹੈ। ਐਚ ਬੀ ਘੱਟ ਹੈ। ….. ਡਾਕਟਰ ਕੋਲੋ ਆਹ ਦਵਾਈ ਲਈ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਦਿਲ ਬਹੁਤ ਘਬਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੀ।” ਮਰੀਜ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਿਬਾਂ ਦਾ ਮੂਡ ਵੇਖਕੇ ਇੱਕੋ ਸਾਂਹ

ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਵਿਜੈ ਮਾਸਟਰ ਦੀਦਾਰ ਸਿੰਘ ਗਰੋਵਰ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਟਿਊਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਬੜੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਟਿਊਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਲੜਕਾ ਅਮਰਜੀਤ ਵੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜਿਹੇ ਹੀ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਟਿਊਸ਼ਨ ਵੇਲੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੈਠਦਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਆਰਟਸ

ਕਹਿੰਦੇ ਮਹਿੰਗਾਈ ਬਹੁਤ ਵੱਧ ਗਈ।ਪਰ ਮੈਂ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮਹਿੰਗਾਈ ਨਹੀਂ ਵਧੀ ਬਲਕਿ ਸਾਡੇ ਖਰਚੇ ਬਹੁਤ ਵੱਧ ਗਏ ਹਨ। ਪਹਿਲਾ ਟੂਥ ਪੇਸਟ ਬਰੱਸ ਦਾ ਕੋਈ ਖਰਚਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾ ।ਨਿੰਮ ਟਾਹਲੀ ਕਿੱਕਰ ਦੀ ਦਾਤੂਨ ਚਲਦੀ ਸੀ। ਸਬੁਣ ਸੈਂਪੂ ਕੰਡੀਸ਼ਨਰ ਹੈਡਵਾਸ਼ ਮਾਊਥਵਾਸ਼ ਹੈਂਡਵਾਸ਼ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬਿੱਲ

ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ 2011 ਦੀ ਮਰਦਮ ਸ਼ੁਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਹਮਸਫਰ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਡਿਊਟੀ ਦਿੱਤੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਵਾਕਫੀਅਤ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਲ਼ੋਕ ਮੈਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਮਿਲਿਆ ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਆਇਆ। ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਦਾ

ਮੇਰੀ ਵੱਡੀ ਭੂਆ ਚੱਕ ਸ਼ੇਰੇ ਵਾਲੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਫੁਫੜ ਜੀ ਵੈਦ ਸਨ ਤੇ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਵੀ ਸੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਕਰਿਆਨੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਨੂੰ ਭੂਆ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਸੰਭਾਲਦੇ। ਸਕੂਲੋਂ ਆ ਕੇ ਵਰਦੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪੂਰੀ ਡਿਊਟੀ ਦਿੰਦੇ। ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਪਿੰਡ ਸੀ ਉਹ। ਦੋਨਾਂ ਪਾਸੇ

26 ਅਪਰੈਲ 2015 ਦੇ ਸਚ ਕਹੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ “ਭਾਬੀ ਜੀ ਦੱਸੋ ਤਾਂ ਸਹੀ।ਕੀ ਮੈਂਥੋ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ?’ ਮੈਂ ਭਾਬੀ ਜੀ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਂ ਪਰ ਭਾਬੀ ਜੀ ਹਰ ਵਾਰ ਹੱਸ ਕੇ ਟਾਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਛੋਟੀ ਭਾਬੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਰ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦੇ ਹਨ।

ਪੁਰਾਣੇ ਵੇਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਜਵਾਈ ਰਾਜਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਹਣਾ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਦਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਲਈ ਰੰਗਦਾਰ ਸੂਤ ਨਾਲ ਬੁਣਿਆ ਨਵਾਂ ਮੰਜਾ ਡਾਹ ਕੇ ਉਪਰ ਨਵੀ ਦਰੀ ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੱਢੀ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਵਿਛਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਵਧੀਆ ਕਢਾਈ

ਹਰਜੋਤ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਆਹੁਣਯੋਗ  ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ   ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਹਰਜੋਤ ਲਈ ਵਧੀਆ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੱਸ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ।  ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕੀਤੇ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਿਆ । ਫੇਰ ਅਚਾਨਕ ਇਕ ਦਿਨ ਬੀਰੋ ਨਾਮ ਦੀ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਔਰਤ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਹਰਜੋਤ

ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋੜੀਆਂ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਬਣ ਕੇ ਆਉਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਸ ਦਾ ਮਿਲਣਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ,ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਲ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ,ਚਾਹੇ ਹਲਾਤ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੀ ਹੋਣ । ਸ਼ਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੋਨੋਂ ਸਕੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਸਨ ।ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ

ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਹੁਤ ਪੱਕੇ ਦੋਸਤ ਸਨ । ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਜੋਗਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਸੀ ।ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਜਿਆਦਾ ਪੀ ਲਈ ਸੀ । ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ,”ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੁੜੀ ਦਾ