Category: Punjabi Story

ਇੱਕ ਚਿੜਾ ਚਿੜੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਸੀ। ਇੱਕਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਵਜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਚਿੜੇ ਦੇ ਦੋਨੋ ਖੰਭ ਟੁੱਟ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਉਡਣ ਤੋਂ ਅਮਰਥ ਹੋ ਗਿਆ। ਚਿੜੀ ਚਿੜੇ ਦੀ ਖੂਬ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਭਾਰੀ ਤੂਫ਼ਾਨ ਤੇ ਮੀਂਹ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਬਣਿਆ । ਚਿੜਾ ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਤੂੰ ਉੱਡ ਜਾ। ਜਾਨ

ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਸਾਗ ਵੱਟੇ ਆਲੂ ਦਿੱਤੇ। ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਘਰ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਘਰ ਦੀ ਪਿੱਠ ਲਗਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਸ ਉਹ ਦੋ ਭੈਣਾਂ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਦੋ ਭਰਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਸਦੇ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੋਨੋ ਹੀ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੇ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਅੱਤ ਦੀ

ਇੱਕ ਵੇਲਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਹਲਵਾਈ ਚਾਹ ਦੁੱਧ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੀਆਂ।ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਕੋਇਲੇ ਦੀ ਭੱਠੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਜੋ ਹਰ ਸਮੇਂ ਮਘਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਭੱਠੀ ਤੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਦੁੱਧ ਦਾ ਟੋਪੀਆ ਯ ਚਾਹ ਲਈ ਪਾਣੀ ਗਰਮ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ। ਉਹ ਆਪ ਨਿੱਤ

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕਾਲਜ ਕਿਲਿਆਂਵਾਲੀ ਵਿਖੇ ਮੇਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਵਾਰੀ ਹੜਤਾਲਾਂ ਧਰਨੇ ਹੋਏ। ਕਦੇ ਸਰਕਾਰ ਖਿਲਾਫ ਕਦੇ ਕਾਲਜ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਖਿਲਾਫ ਤੇ ਕਦੇ ਬੱਸ ਮਾਲਿਕਾ ਯ ਸਿਨੇਮਾ ਮਾਲਿਕਾ ਖਿਲਾਫ। ਪ੍ਰੋਫ਼ਸਰ ਹਰਨੇਕ ਸਿੰਘ ਵਰਮਾ ਬਹੁਤ ਸੀਨੀਅਰ ਪ੍ਰੋਫ਼ਸਰ ਸਨ। ਕਹਿੰਦੇ ਉਹ ਅਕਸ਼ਰ ਹੀ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਮਿਨਤ ਵਗੈਰਾ

ਖੁੰਢ ਚਰਚਾ। ਉਹ ਦਿਨ ਕਿੰਨੇ ਵਧੀਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਾਧਾਂ ਵਾਲਾ ਬਾਣਾ ਪਾਕੇ ਅਲੋਮ ਵਿਲੋਮ ਸਿਖਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਪਾਰੀ ਬਾਬੇ ਨੇ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡੋ ਪੈਟਰੋਲ 35 ਰੁਪਏ ਲਿਟਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਾਲਾ ਧਨ ਵਾਪਿਸ ਆਵੇਗਾ। ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਪੰਦਰਾਂ ਲੱਖ ਆਉਣ ਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਫਕੀਰ ਨੂੰ ਵੋਟ ਪਾਓ। ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ 70

ਉਹ ਵੇਲੇ ਕਿੰਨੇ ਵਧੀਆ ਸਨ ਜਦੋਂ ਪਾਟਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਉਤਾਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਟੁਟਿਆਂ ਨੂੰ ਗੰਡਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਰੁੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੇ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਦੇ ਵੀ ਟਾਕੀਆਂ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਜੁੱਤੀਆਂ ਇੰਨੀਆਂ ਘੱਸ ਜਾਂਦੀਆਂ ਕਿ ਤਲੇ ਚ ਮੋਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਕੋਈ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ।

ਕਦੇ ਲੱਸੀ ਨੂੰ ਖੱਦਰ ਦੇ ਕਪੜੇ ਚ ਪੁਣਕੇ ਰਾਇਤਾ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਬੱਸ ਲਾਲ ਮਿਰਚ ਤੇ ਨਮਕ। ਫਿਰ ਦਹੀਂ ਦਾ ਰਾਇਤਾ ਬਣਨ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਦਹੀਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਡਿਲੀਊਟ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ ਪਾਣੀ ਦੁੱਧ ਯ ਲੱਸੀ ਪਾਕੇ। ਵਿਆਹ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਤੇ ਵੱਡੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵੇਲੇ ਇਹ ਲੋਕ ਦਹੀਂ ਵਿੱਚ ਕਰੀਮ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏ।

ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਕੁਝ ਕ਼ੁ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ Sham Chugh ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਸਾਡੀ ਰੋਟੀ ਆਖੀ। ਉਂਜ ਭਾਵੇ ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਇਕੱਠੇ ਇੱਕ ਘਰੇ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਸੀ। ਪਰ ਇਹ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਸ਼ਰੀਕ ਏ ਹੈਯਾਤ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਸ਼ਾਮ ਲਾਲ ਸਮੇਤ ਉਸਦੇ ਪੰਜੇ ਭਰਾ ਮੈਥੋਂ ਛੋਟੇ ਸਨ ਤੇ ਉਹਨਾਂ

ਇੱਕ ਸਾਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ Khem Garg ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਬਤੌਰ ਕੇਂਦਰ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਲੱਗੀ। ਸ੍ਰੀ ਖੇਮ ਰਾਜ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਹੀ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਇੰਸ ਅਧਿਆਪਕ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਚੇਲਾ ਵੀ। ਖੇਮ ਰਾਜ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ Vijay Garg ਅਸੂਲਾਂ

ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਦਸਤੂਰ ਅਜੀਬ ਹੈ। ਬੰਦਾ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਲਈ ਪੂਰੀ ਮੇਹਨਤ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਚੋਣ ਜਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਸਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਸਮਝਦਾ ਹੈ। ਯ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਲਈ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਉੱਚੇ ਅਹੁਦੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾ ਕੇ ਅਥਾਹ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਉੱਚੇ ਅਹੁਦੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹੀ ਉਹ ਬੰਦਾ ਆਪਣੀ