Category: Punjabi Story

ਕੇਰਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਕੰਮ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਛੋਟਾ ਸੀ ਪਰ ਓਦੋਂ ਘੁੰਮਣ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇਖਣ ਦਾ ਚਾਅ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਆਦਤਨ ਅਸੀਂ ਵੀ ਉਥੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਰਹੇ। ਇੱਕ ਦੁਪਹਿਰ ਅਸੀਂ ਸਤਾਰਾਂ ਸੈਕਟਰ ਵਾਲੇ ਜਗਤ ਸਿਨੇਮੇ ਵਿੱਚ ਫਿਲਮ ਦੇਖਣ ਚਲੇ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਿਨੇਮਾ ਹਾਲ

ਸੱਤਰ ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੀਆਂ ਮੇਰੀਆਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀਆਂ ਫੇਰੀਆਂ ਦੌਰਾਨ ਮੇਰਾ ਠਹਿਰ ਪੰਦਰਾਂ ਸੈਕਟਰ ਦੀ 269 ਯ 279 ਨੰਬਰ ਕੋਠੀ ਦਾ ਸੈਕੰਡ ਫਲੋਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿਥੇ ਮੇਰਾ ਕਜਨ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਿਆਦਾਤਰ ਅਸੀਂ ਸੂਰਤਗੜ੍ਹ ਕਾਲਕਾ ਮੇਲ ਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਸੇ ਤੇ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦੇ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਬੱਸ ਰਾਹੀਂ ਵੀ

ਓਹਨਾ ਦਾ ਕੁੱਤਾ ਬੜਾ ਬਿਮਾਰ ਸੀ.. ਓਥੇ ਅੱਪੜਿਆ..ਰੌਂਨ,ਉਸਦੀ ਵਹੁਟੀ ਲੀਸਾ ਅਤੇ ਸੱਤਾਂ ਸਾਲ ਦਾ ਪੁੱਤ ਸ਼ੈਨ..ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਡਾਕਟਰ ਪਲੀਜ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਵੀ ਬਚਾ ਲਵੋ! ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸਟੇਜ ਸੀ..ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਅਸਲੀਅਤ ਦੱਸੀ..ਉਦਾਸ ਚੇਹਰੇ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁਰਝਾ ਗਏ..ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਜੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕੇ ਹੋਰ ਜਿਆਦਾ ਤਕਲੀਫ ਨਾ

ਰੀਅਲ ਏਸ੍ਟੇਟ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦੂਜਾ ਸਾਲ ਸੀ..ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਆਇਆ..ਓਹਨਾ ਆਪਣਾ ਨਵਾਂ ਬਣਵਾਇਆ ਘਰ ਵੇਚਣਾ ਸੀ! ਦੋਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵੱਖੋ ਵੱਖ ਗੱਡੀਆਂ ਵਿਚ ਆਏ..ਆਪਸੀ ਗੱਲਬਾਤ ਵੀ ਸੰਖੇਪ ਜਿਹੀ ਹੀ..ਸੱਤ ਕੂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਪਿਆਰੀ ਜਿਹੀ ਬੱਚੀ ਮਾਂ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ! ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਦੋ ਹੀ ਰਾਹ ਸਨ..ਜਾਂ ਤੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ

ਸਧਾਰਨ ਜਿਹੀ ਦੇਸੀ ਬ੍ਰੀਡ ਨੇ ਵਧੀਆ ਕਿਸਮ ਦੇ ਚਾਰ ਕਤੂਰੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ..ਲੋਕ ਦੂਰੋਂ ਦੂਰੋਂ ਵੇਖਣ ਆਇਆ ਕਰਨ..ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕਰਿਆ ਕਰਨ ਪਰ ਅੱਗਿਓਂ ਪੇਸ਼ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿਆ ਕਰੇ..ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਦੁੱਧ ਵਿਚ ਮਿੱਸੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਭਿਓਂ ਕੇ ਪਾਓ..ਬੜੀ ਸ਼ੁਕੀਨ ਏ..! ਅਗਲਿਆਂ ਇੰਝ ਹੀ ਕੀਤਾ..! ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਖਾਣ ਪੀਣ

ਖਾਲੀ ਪੀਰੀਅਡ ਧੁੱਪ ਸੇਕ ਰਹੀ ਸਾਂ..ਸਤਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਉਹ ਕੁੜੀ ਅਜੀਬ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਡਰਦੀ ਹੋਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ..! ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਈ..ਨੋਟਿਸ ਕੀਤਾ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਵੀ ਸਨ..ਮੈਂ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਗੱਲ ਏ? ਸੰਕੋਚਵੇਂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰੋ ਪਈ..ਫੇਰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਾਥਰੂਮ ਚੱਲ ਸਕਦੇ ਓ..? ਅੰਦਰ ਜਾ

ਸਰਬ ਨੇ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਸਭ ਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਪਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਹਰ ਕੰਮ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਸਰਬ ਦਾ ਸਹੁਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ। ਪਰਮਜੀਤ ਤਾਂ ਖਾਸ ਖਿਆਲ ਰਖਦੀ ਹੀ ਸੀ…ਸਹੁਰੇ ਵਲੋਂ ਬਾਪ ਦਾ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ। ਦੇਵਰ ਨੇ ਭੈਣ ਵਾਂਗ ਇੱਜਤ ਦਿੱਤੀ। ਬਲਜੀਤ ਵੀ ਜਾਨ ਵਾਰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਫਿਰ

ਚਰਨ ਕੌਰ ਚੌਂਕੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਚਾਹ ਧਰ ਦਿੱਤੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਝੋਲੇ ਵਿਚਲਾ ਸਮਾਨ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ। ਦੋ ਤਿੰਨ ਸਬਜੀਆਂ ਸੀ। ਬਾਕੀ ਘਰ ਦਾ ਹੋਰ ਜਰੂਰੀ ਸਮਾਨ ਸੀ। ਚਰਨ ਕੌਰ ਨੇ ਸਭ ਥਾਂ ਟਿਕਾਣੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਅੱਜ ਗੋਭੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ… ਭਾਗਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਹੈ,ਦੁਪਹਿਰੇ ਵੀ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਚਟਨੀ

ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੀ 1/ਕੁੱਲ ਭਾਗ 3 “ਮਾਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਡੱਬੇ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਸਬਜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਿਉ ਨਹੀ ਰੱਖੀ…ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਅਚਾਰ ਨਾਲ ਖਾਧੀ ਜਾਂਦੀ। ਨਾਲ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਮੇਰਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹਨ।” ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਸਕੂਲੋ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਬਸਤਾ ਇਕ ਪਾਸੇ ਸੁੱਟਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। “ਪੁੱਤ ਚਾਰ ਦਿਨ

ਬਹੁਤ ਸਾਲ ਹੋਗੇ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸੁੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਘਰੇ ਸ੍ਰੀ ਅਖੰਡ ਪਾਠ ਕਰਵਾਇਆ। ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਭੋਗ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। “ਬੂਟਾ ਰਾਮ (ਬਦਲਿਆ ਹੋਇਆ ਨਾਮ) ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਹੈ?” ਕਿਸੇ ਕਰੀਬੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਗਏ ਪਾਪਾ ਜੀ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ