Category: Punjabi Story

“ਹੈਂ ਸੇਠੀ ਮੈਡਮ ਪਿਆਜ਼ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚੱਟਣੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਆਹ ਦਰੜ ਫਰੜ ਕਿਹੜੀ ਹੋਈ।?” ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਮਸੀਤਾਂ ਦੇ ਸਟਾਫ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀਆਂ ਟੀਚਰਾਂ ਚੋ ਇੱਕ ਨੇ ਮੇਰੀ ਹਮਸਫਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। “ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਬਣਾਕੇ ਹੀ ਖ਼ਵਾਉ ਇੱਕ ਦਿਨ।” ਮੈਡਮ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਰਾ ਜਿਹਾ ਲਾਇਆ। “ਚੱਟਣੀ ਬਣਾਉਣ

ਸ਼ਾਕੇਬ ਜਲਾਲੀ..ਅਜੀਮ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸ਼ਾਇਰ..ਉੱਨੀ ਸੌ ਛੱਤੀ ਵਿਚ ਅਲੀਗੜ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਜੰਮਿਆ..ਨਿੱਜੀ ਜਿੰਦਗੀ ਹਾਦਸਿਆਂ ਨਾਲ ਲਬਰੇਜ..ਬਾਪ ਪੁਲਸ ਇੰਸਪੈਕਟਰ..ਨੌਂ ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ..ਜਦੋਂ ਬਰੇਲੀ ਰੇਲਵੇ ਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਬਾਪ ਨੇ ਮਾਂ ਨੂੰ ਆਉਂਦੀ ਗੱਡੀ ਅੱਗੇ ਧੱਕਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ..ਉਹ ਮਾਸੂਮ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਮਣੇ ਕੱਟੀ ਵੱਡੀ ਗਈ..ਬੇਬਸ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ..ਨਾ ਏਨੀ ਸਮਝ ਹੀ ਕੇ

ਮੁੰਡਾ ਸਵੇਰ ਦਾ ਹੀ ਰੋਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਇੱਕੋ ਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਾਪਾ ਇਕ ਰੁਪਈਆ ਦੇ ਮੈਂ ਕੁਲਫੀ ਖਾਣੀ ਉਧਰ ਚੇਤੂ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਥੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇ ਦੇਵਾਂ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜੇਬ ਚ ਇੱਕ ਪੈਸਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਿਆਲ ਦੇ ਦਿਨ ਚਲਦੇ ਸੀ ਤੇ ਮਹੀਨਾ ਹੋ

ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀਆਂ ਫੇਰੀਆਂ ਦੌਰਾਨ ਮੈਂ ਪੰਦਰਾਂ ਸੈਕਟਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਆਪਣੇ ਕਜ਼ਨ ਗਿਆਨ ਕੋਲ ਠਹਿਰਦਾ। ਉਹ ਸਵੇਰ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖੁਦ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸਨ ਤੇ ਰਾਤੀ ਡਿਨਰ ਉਸੇ ਸੈਕਟਰ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰੇਹੜੀ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਕਰਦੇ। ਉਹ ਦਾਲ ਫਰਾਈ ਲਈ ਘਰੋਂ ਵੀ ਪਿਆਜ਼ ਟਮਾਟਰ ਹਰੀ ਮਿਰਚ ਅਦਰਕ ਕੱਟਕੇ ਤੇ

ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਫੋਨ ਆਇਆ ਕਿ ਮੇਰੀ ਕਰਮ ਭੂਮੀ ਵਾਲੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਮੈਡਮ Ritu Nanda ਜੀ ਨੂੰ ਬਤੋਰ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਕਾ ਕਾ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਿੱਛਲੇ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਕਾਬਿਲ ਏ ਤਾਰੀਫ਼

ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਜਾਣਕਾਰ ਐਂਕਲ ਦੀ ਬਾਇਕ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਲੱਤ ਦੀ ਹੱਡੀ ਟੁੱਟ ਗਈ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕੁਝ ਕ਼ੁ ਸੱਟਾਂ ਲੱਗੀਆਂ। ਉਹ ਕਈ ਦਿਨ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾਮੀ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਦਾਖਿਲ ਰਹੇ। ਜਦੋ ਉਹ ਲੱਗਭੱਗ ਠੀਕ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨਾਲਦੇ ਟੇਬਲ ਤੇ

ਇਹ ਅਨਵਰ ਮੋਹੰਮਦ ਨਾਮ ਦਾ ਸਖਸ਼ ਜੋ ਬਿਹਾਰ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ 56 ਸੈਕਟਰ ਦੀ ਮਦਰ ਡੇਅਰੀ ਦੇ ਕੋਲ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਇਸ ਦੀ ਬਿਹਾਰ ਵਿਚ ਟੇਲਰਿੰਗ ਸ਼ੋਪ ਸੀ ਹਾਲਾਤ ਨੇ ਨੋਇਡਾ ਪਟਕ ਦਿੱਤਾ। ਅਨਵਰ ਸਿਰਫ ਮੁਰੰਮਤ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਕਪੜਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਭੀੜਾ

ਸਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਇੱਕ ਦੁਕਾਨ ਹੈ। ਜਿਸ ਤੋ ਹਰੇਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਲੋਹੇ ਦਾ ਨੱਟ ਪੇਚ ਮੇਖਾਂ ਰੰਗ ਰੋਗਨ ਪਲਾਈ ਬੱਠਲ ਬਾਲਟੀ ਸੰਗਲ ਜਾਲੀ ਤਾਲੇ ਯਾਨੀ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦਾ ਸਮਾਨ ਜੋ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਸਮੇਂ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਫਰਮ ਦਾ ਅਸਲੀ ਨਾਮ ਸੁੱਚਾ ਮਲ ਪੂਰਨ ਚੰਦ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਦੁਕਾਨ

ਜਦੋ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਯਾਨੀ ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਸਕੀ ਮਾਮੀ ਨੇ ਸਾਡੀ ਵਿਚੋਲਣ ਬਣਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕੇਸ ਸੀ ਯ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸ ਕੰਮ ਚ ਅਨਾੜੀ ਸੀ।ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਮਹਿਮਾ ਸਰਕਾਰੀ ਦੇ ਮਾਸਟਰਾਂ ਦਾ ਸ਼ਰੀਫ ਟੱਬਰ ਸੀ

ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਦ੍ਵਾਰ ਸਾਹਿਬ ਨਹਾਉਣ ਗਿਆ। ਓਥੇ ਉਸਨੂੰ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਠੱਗ ਔਰਤਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ।ਕਹਿੰਦੀਆਂ “ਹੋਰ ਸੁਣਾ ਮਾਸੜਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ ਕੱਲਾ ਹੀ ਆਇਆ ਹੈ ਨਹਾਉਣ।ਮਾਸੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਨਾਲ।” “ਕੁੜੀਓ ਮੈਂ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ।” ਮਾਸੜ ਨੇ ਆਖਿਆ। “ਲੈ ਦੱਸ ਮਾਸੜਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ।ਕੁੜਮਨੀ ਦੇ ਜੁਆਕਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ।”