Category: Punjabi Story

ਅੱਜ ਗੁਰਜੀਤ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਜਲਦੀ ਮੁਕਾਉਣ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ , ਕਿਉਂ ਨਾ ਅੱਜ ਰੱਖੜੀ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਸੀ , ਰਸੌਈ ਵਿਚ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੱਕਵਾਨ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ , ਸ਼ਬਜੀਆਂ ਬਣ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਨਾਲ ਘਰ ਭਰਿਆ ਭਰਿਆ ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਅਜੀਬ ਜਿਹੇ ਖਿਆਲ

ਇਕ ਬਾਬਾ ਸਮਾਜ ਭਲਾਈ ਦਾ ਆਪਣਾ ਡੇਰਾ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਬਾਬਾ ਜੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਦਾਤ ਦਿਓੁ ! ਬਾਬਾ ਜੀ ਕੋਲ ਪੁੜੀ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਇਲਾਚੀਆਂ ਰੱਖੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੇ ਇਲਾਚੀਆਂ ਦੀ ਪੂੜੀ ਦੇ ਦੇਣੀ ਨਾਲ ਹੀ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇ ਦੇਣਾ। ਇਕ

ਸਲਮਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਸੋਈ ਦਾ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸੰਤੋਸ਼ ਨਾਲ ਮਾਰਕੀਟ ਗਈ। ਰਸੋਈ ਦਾ ਸਮਾਨ ਮਾਰਕੀਟ ਚੋਂ, ਸਲਮਾ ਹੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਸਲਮਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਬੁਲਾਇਆ,, ” ਸਲਮਾ ਤੂੰ ਐਥੇ” ਸਲਮਾ ਨੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਬਿਟਰ ਬਿਟਰ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ

ਹਸਨ ਤੇਂ ਮੇਹਰ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਝਗੜਾ ਕਰਦੇ। ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਬਿਨਾ ਗੱਲ ਤੋਂ ਲੜਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਸਨ ਨੇ ਮੇਹਰ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ,, ” ਤੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਕੀ ਬਣਿਆ ਕਦੋਂ ਛਪਵਾਉਣੀ ਆ”? ” ਉਹ ਐਡੀਟਰ ਕੋਲ ਪਈ ਹੈ। ਉਹ ਛਾਪਣ ਤੋਂ ਆਨਾ ਕਾਨੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ,, ” ” ਮੇਹਰ

ਸਲਮਾ ਮਲੇਰਕੋਟਲੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਦੀ ਗਰੀਬ ਕੁੜੀ ਸੀ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਪਰਿਵਾਰ  ਵਿੱਚ ਜੰਮੀ ਇਹ ਕੁੜੀ ਬੇਹੱਦ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸੀ। ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਤੇ ਘੁੰਗਰਾਲੇ ਵਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਗਾਉਂਦੇ।। ਬਚਪਨ ਚ, ਹੀ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਾਇਆ ਸਿਰ ਤੋੰ ਉੱਠ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਤੇ ਚਾਚਾ ਚਾਚੀ ਨਾਲ ਪਿੰਡ

1974 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮੇਰੇ ਫੁਫੜ ਜੀ ਤੋਂ ਮਕਾਨ ਖਰੀਦਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਪੰਗਾ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ। ਸਾਡੀ ਗਲੀ ਦਾ ਅਖੀਰਲਾ ਪਲਾਟ ਗਲੀ ਵਿਚਲੇ ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਸਬਜ਼ੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਸੀ।ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਾਂਗਰਸੀ ਨੇਤਾ ਸਰਦਾਰ ਗੁਰਦੇਵ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਂਤ ਦੀ ਸ਼ਹਿ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਗਲੀ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣੀ

ਕੇਰਾਂ ਅਸੀਂ ਸਕੂਲ ਵੱਲੋਂ ਰਾਜਸਥਾਨ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਟੂਰ ਲੈ ਕੇ ਗਏ। ਜੈਪੁਰ ਅਜਮੇਰ ਉਦੈਪੁਰ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਸੀਂ ਜੋਧਪੁਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿਲ੍ਹੇ ਹੀ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਘੱਟ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੋਧਪੁਰ ਦਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਵੀ ਵਾਹਵਾ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਦੋ ਤਿੰਨ ਬੱਚੇ ਥੱਕ

ਕਾਲਜ ਸਮੇ ਦੌਰਾਨ ਸਾਡੇ ਇੱਕ ਲੈਕਚਰਾਰ ਜੋ ਡੱਬਵਾਲੀ ਦੇ ਹੀ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪੋਸਟ ਗਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਲਗਦੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਕਸਬੇ ਸ੍ਰੀ ਗੰਗਾ ਨਗਰ ਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਓਹਨਾ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀ ਗੰਗਾਂ ਨਗਰ ਵਿਚ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕਾਮਰਸ ਤੇ ਐਲ ਐਲ ਬੀ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਇੱਕ

1977-78 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਚਿੰਗ ਫੂੰਗਲੀ ਨਾਮ ਦਾ ਜਾਦੂਗਰ ਡੱਬਵਾਲੀ ਦੇ ਡੀਲਾਈਟ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਵਧੀਆ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸੀ ਉਸਦਾ। ਬਹੁਤ ਲੋਕੀ ਵੇਖਣ ਆਉਂਦੇ। ਹਾਊਸ ਫੁਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰਾ ਸ਼ੋ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸ਼ੋ ਦੀ ਖੂਬ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸ਼ਾ ਕਰੋ। ਯਾਰਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੋ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਿਊਂਦਾ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵੱਖਰੀ-ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਲਾਤਾਂ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਆਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਸਿੱਖਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਕਦੀ ਵੱਡਿਆਂ ਕੋਲੋਂ, ਕਦੀ ਹਲਾਤਾਂ ਕੋਲੋਂ, ਕਦੀ ਕੀਤੀਆ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਕੋਲੋਂ, ਕਦੀ