Month: October 2023

ਅੱਜ ਵੀਹ ਮਈ ਹੈ। ਵੀਹ ਮਈ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਐਨਵਰਸਰੀ ਯ ਕੋਈਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਦਿਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਪੋਟਿਆਂ ਨੂੰ ਗਿਣੀਏ ਤਾਂ ਵੀਹ ਅਗਸਤ ਵੀਹ ਸੌ ਬਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਨੌ ਮਹੀਨੇ ਬਣਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਦੁਪਹਿਰ

ਮਿਤੀ: 13/07/2023, ਸਮਾਂ: 5:33 ਸ਼ਾਮੀ ਜਗ੍ਹਾ 114 ਸ਼ੀਸ਼ ਮਹਿਲ “ਆਪਣੇ ਅੰਬ ਦਾ ਅਚਾਰ ਪਿਆ ਹੈ ਨਾ ਘਰੇ।” “ਹਾਂਜੀ ਵਾਧੂ ਪਿਆ ਹੈ ਅਜੇ ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਤਾਂ ਪਾਇਆ ਹੈ ਪੰਜ ਕਿਲੋ।” “ਖੀਰ ਵੀ ਪਈ ਹੋਵੇਗੀ? “ਹਾਂਜੀ ਰਾਤ ਹੀ ਮੰਗਵਾਈ ਸੀ ਵੇਰਕਾ ਵਾਲੀ।” ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਸੁਣਿਆ ਹੈ

“ਬਾਬੂ ਜੀ ਬਜ਼ਾਰ ਜ਼ਾ ਰਹਾ ਹੂੰ। ਕੁਝ ਸਾਮਾਨ ਲੇਨਾ ਹੈ।” ਸਰਸੇ ਤੋਂ ਰੰਗ ਰੋਗਣ ਕਰਨ ਆਏ ਪੈਂਟਰ ਨੇ ਸ਼ਾਮੀ ਕੰਮ ਤੋਂ ਫਾਰਿਗ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ। “ਕਿਆ ਸਾਮਾਨ ਲੇਨਾ ਹੈ ਤੁਝੇ।” ਮੈਂ ਵੀ ਹਿੰਦੀ ਚ ਪੁੱਛਿਆ। “ਸਾਬੁਣ ਤੇਲ ਬੁਰਸ਼ ਪੇਸਟ ਬਗੈਰਾ।” ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ। “ਅਰੇ ਤੂੰ ਮੂਰਖ ਹੈ ਕਿਆ। ਜਬ ਤੂਨੇ

ਸਾਡੇ ਇੱਕ ਇੰਚਾਰਜ ਹੈਡ ਮਾਸਟਰ ਸਾਹਿਬ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਸ੍ਰੀ ਰਾਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਚਦੇਵ ।ਓਹਨਾ ਦੀ ਮੈਡਮ ਵੀ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਟੀਚਰ ਸਨ। ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਮਿਜਾਜ ਬੰਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਕੋਲੇ ਓਹਨਾ ਵੇਲਿਆਂ ਵਿਚ ਇੱਕ ਬੰਦੂਕ ਤੇ ਇੱਕ ਪਿਸਤੋਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਓਹਨਾ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਬਾਹਰਲੇ ਦੇਸ਼ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਤੇ

ਕਹਿੰਦੇ ਬੇਈਮਾਨੀ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਦੀ ਹੋਵੇ ਭਾਵੇ ਥੋੜੀ, ਪਰ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਦਾਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਜ ਮੈ ਬਜਾਰ ਗਿਆ ਰਾਸਤੇ ਚ ਇਕ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਮੱਠੀਆ ਦੇਖੀਆ ਜੋ ਬਜਾਰ ਦੀ ਮੱਠੀ ਨਾਲੋ ਬੇਹਤਰ ਲਗ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਮੈ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਰੇਟ ਹੈ ਕਹਿੰਦਾ ਦੋ ਰੁਪਏ ਦੀ ਇਕ ਮੈ

ਜਦੋਂ ਮੈ ਪੜਕੇ ਹਟਿਆ ਦਸਵੀਂ ਤੋ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਮੈ ਲੱਕੜੀ ਦਾ ਕੰਮ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਠੇਕੇਦਾਰ ਕੋਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਿਸਤਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈਲਪਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮੈ ਘਰ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ ਬਾਰਾ ਤੇਰਾ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਸਾਇਕਲ ਚਲਾ ਕੇ ਲੁਧਿਆਣਾ ਮਲਹਾਰ ਪੈਲਸ ਦੇ ਮਗਰੇ ਇਲਾਕੇ ਚ ਕੰਮ ਤੇ

ਗੀਤਾ …….. ਅੱਜ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਨੇ । ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਵਿਹਲਾਂ ਹੀ ਆਂ । ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਹਲੇ ਸਮੇਂ ਆ ਜਾਵੀਂ, ਮਿਸਟਰ ਸਕਸੈਨਾਂ ਨੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਜਾਂਦਿਆਂ ਗੀਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ।ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਚੈਂਬਰ ‘ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਗੀਤਾ ਉਹਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਭਾਵ

ਸਾਰੇ ਗਲੀ ਮੁਹੱਲੇ ਦੇ ਜੁਆਕ ਤੇ ਸਿਆਣੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਟੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀ ਮਾਸੀ ਹੀ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤ ਤੇ ਨੂੰਹਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬੀਬੀ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਓਦੋਂ ਮੂਰਤੀ ਮਾਸੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਜਦੋ ਮੈ ਮੂਰਤੀ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਵੇਖਿਆ ਸੀ। ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਘਰ ਸੀ

ਮੇਰੀ ਅੱਜ ਦੀ ਕੌਫ਼ੀ ਦੇ ਮਹਿਮਾਨ ਉਹ ਨਿਰਾਲੀ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਸੀ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਣਾ ਥੋੜਾ ਔਖਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਦੇ ਮਾਹਿਰ ਨਹੀਂ ਉਹ ਤਾਂ ਬਹੁਗੁਣੀ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਹਨ। ਜਿਸਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ #ਮਲਟੀਟੈਲੇੰਟਡ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। Hardarshan Sohal ਜੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕ ਯਾਨੀ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਆਖੀਏ

ਮੇਰੇ ਬੋਸ ਸਨ ਸਰਦਾਰ ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਸੈਣੀ। ਓਹਨਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਛੋਟੀਆਂ ਸਨ। ਕੇਰਾਂ ਅਸੀਂ ਫਰੀਦਕੋਟ ਗਏ। ਓਦੋਂ ਸਾਡਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਫਰੀਦਕੋਟ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਓਥੇ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਪਾਸਪੋਰਟ ਸਾਇਜ਼ ਦੀ ਫੋਟੋ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੈ ਗਈ। ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਠੰਡੀ ਸੜ੍ਹਕ ਤੇ ਸੀ। ਸਟੂਡੀਓ ਵਿੱਚ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਬੋਲੇ “ਸਰਦਾਰ ਜੀ