Month: December 2023

ਦੋਨੋਂ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ, ਦੋਨੋ ਜਰਵਾਣੇ, ਦੋਨੋ ਕਤਲਗਾਹ ਦੇ ਜਲਾਦ, ਦੋਨੋਂ ਮਨੁਖਤਾ ਦੇ ਕਾਤਲ ਪਰ ਫਰਕ ਇਹ ਕਿ ਹਿਟਲਰ ਹਾਰ ਗਿਆ ਸਟਾਲਿਨ ਜਿਤ ਗਿਆ। ਹਿਟਲਰ ਦੇ ਜੁਲਮ ਨਸ਼ਰ ਹੋ ਗਏ ਸਟਾਲਿਨ ਦੇ ਦਬ ਗਏ। ਹਿਟਲਰ ਜਰਵਾਣਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸਟਾਲਿਨ ਇਨਕਲਾਬੀ। ਬਸ ਜਿਤ ਹਾਰ ਦਾ ਹੀ ਫਰਕ ਰਿਹਾ ਬਾਕੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਦੋਨੋਂ ਹੀ ਕਸਰ

ਨਾਰੋਵਾਲ ਪਸਰੂਰ ਰੋਡ ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਕਿਲਾ ਸ਼ੋਭਾ ਸਿੰਘ..ਅੱਡੇ ਤੇ ਜੂਸ ਪੀਣ ਖਲੋ ਗਏ..ਰੇਹੜੀ ਵਾਲਾ ਪੈਸੇ ਨਾ ਲਵੇ..ਕੋਲ ਸਕੂਲੋਂ ਮੁੜਦੇ ਜਵਾਕ..ਸਾਥੋਂ ਥੋੜਾ ਹਟਵੇਂ ਖਲੋ ਗਏ..ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਹੁੱਜਾਂ ਮਾਰੀ ਜਾਣ..ਤੂੰ ਗੱਲ ਕਰ..ਸੈਨਤ ਮਾਰ ਕੋਲ ਸੱਦ ਲਿਆ..ਇਕ ਅਲੂਣਾਂ ਜਿਹਾ ਵਾਹਵਾ ਤੇਜ..ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ ਤੁਸੀਂ ਮੂਸੇ ਵਾਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡੋਂ ਹੋ? ਆਖਿਆ ਨਹੀਂ..ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਨੂੰ

1989 ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਅਸੀਂ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦੋਸਤ ਸੀਨੀਅਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦੋਸਤ ਸ੍ਰੀ Azad Fateh Singh ਨਾਲ ਇੰਦੌਰ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਅਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਣ ਗਏ। ਉਸ ਅਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨਾਲ ਐਨਕ ਉਤਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਉਂਜ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਜਲਦੀ ਨੰਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦਾ ਪਰ ਆਜ਼ਾਦ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਉਸ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਖਾਸ ਲਿਹਾਜ ਸੀ।

#ਪੰਗਾ “ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੰਗੇ ਕਿਉਂ ਲੈਂਦੇ ਹੋ।” ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸੈਣੀ ਜੀ ਨੇ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਦੀ ਇੱਕ ਮੁਲਾਜਿਮ ਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਭੜਕ ਗਈ। ਉਸ ਮਹਿਲਾ ਮੁਲਾਜਿਮ ਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ, ਦਫ਼ਤਰੀ ਸਟਾਫ ਅਤੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਕਮੇਟੀ ਨਾਲ ਸੁਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਦੀ।

ਹੈਲੋ, ਸੇਠੀ ਸਾਹਿਬ ਬੋਲਦੇ ਹੋ? ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜੀ।” ” ਜੀ ਮੈਂ ਫਲਾਣਾ ਫਲਾਣਾ ਬੋਲ਼ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਸਰਸਾ ਤੋਂ।” ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਦੱਸੀ। ਜੋ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਜਿਉ ਹੀ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫ੍ਰੈਂਡ ਰਿਕੁਐਸਟ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਸੇਂਜਰ

ਸ੍ਰੀ ਐਸ ਡੀ ਕਪੂਰ ਹਰਿਆਣਾ ਬਿਜਲੀਂ ਬੋਰਡ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਸੂਬਾ ਪੱਧਰੀ ਬੇਬਾਕ ਨੇਤਾ ਸਨ। ਇਹ੍ਹਨਾਂ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਮੁਲਾਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਟੱਕਰ ਲੈਂਦੀ। ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਟਾਈਗਰ ਕਪੂਰ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਹਰਿਆਣੇ ਵਿੱਚ ਟਾਈਗਰ ਕਪੂਰ ਦਾ ਨਾਮ ਗੂੰਜਦਾ ਸੀ। ਜੋ ਡੱਬਵਾਲੀ

1974 75 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਸੰਜੇ ਗਾਂਧੀ ਦਾ ਉਦੇ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਉਸ ਸਮੇ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਮੌਕੇ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਮੁਤਾਬਿਕ ਉਸਦਾ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਐਮਰਜੰਸੀ ਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਹੱਥ ਸੀ। ਨੋਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਲਾਉਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਯੁਵਕ ਕਾਂਗਰਸ ਬਣਾਈ। ਭਾਵੇਂ ਐਮਰਜੰਸੀ ਦਾ ਮਤਲਬ

ਗੁੱਡੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਹੋਏ ਨੂੰ ਅਜੇ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੀਮਾਰੀ ਕਾਰਣ ਉੁਸਦਾ ਪਤੀ ” ਨਾਹਰੂ ” ਦੂਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੀ ਮਾਂ ਵੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਅੱਜ ਉਸ ਦੀ ਹੱਸਦੀ ਵੱਸਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਜੜ ਗਈ ਸੀ ,

ਮਹਿਕ ਜਦੋਂ ਥੋੜੀ ਹੁਸਿਆਰ ਹੋਈ ਤਾਂ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ੁਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਬੌਝ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਉਪਰ ਆ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ” ਨਿਹਾਲ ਕੌਰ ” ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਬਿਮਾਰੀ ਕਰਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਚੁੱਕੀ ਸੀ । ਹੁਣ ਮਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਵਆਦ ਘਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ੁਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਬੌਝ ਆਪ ਹੀ ਕੰਟਰੋਲ

ਕੇਰਾਂ ਅਸੀਂ ਬਟਾਲੇ ਗਏ। ਵਾਪੀਸੀ ਤੇ ਬਰਗਾੜੀ ਵਿੱਚ ਦੀ ਲੰਘਣਾ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਗੁੜ ਵਾਲਾ ਕੀੜਾ। ਮੁੰਡਾ ਕਹੇ ਡੈਡੀ ਮੈਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਫਿਰ ਡਿਊਟੀ ਵੀ ਅਉਣਾ ਹੈ। ਖੈਰ ਮੁੰਡਾ ਗੱਡੀ ਸਿੱਧੀ Bhupinder Singh Bargari ਦੇ ਘੁਲਾੜੇ ਤੇ ਹੀ ਲ਼ੈ ਗਿਆ। ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਆਪ ਬਾਹਰ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਬਾਪੂ ਜੀ