Month: March 2024

ਮੈਨੂੰ ਮਰੇ ਨੂੰ ਕਈ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਸਾਲ ਦੀ ਤਰਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਮੇਰਾ ਸਰਾਧ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਾਧ ਬਰਸੀ ਜਰੂਰ ਮਨਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।ਇਹ ਸਾਡੀ ਰੀਤ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਦਾ ਚਲਣ ਹੈ।ਜਿਓੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਟੀ ਪੁਛੇ ਨਾ ਪੁਛੇ।ਪਰ ਸਮਾਜ ਚ ਨੱਕ ਰੱਖਣ ਲਈ

ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਘੁਮਿਆਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਘਰੇ ਮੱਝ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਪਾਪਾ ਜੀ ਹਿਸਾਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੇਖੂ ਪੁਰ ਡਰੌਲੀ ਪਟਵਾਰੀ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਮਹੀਨੇ ਕੁ ਬਾਅਦ ਹੀ ਘਰ ਅਉਂਦੇ ਸਨ। ਸੋ ਘਰ ਬਾਰ ਲਈ ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰੇ ਚਿੱਠੀ ਪੱਤਰ ਰਾਹੀ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਸਨ। ਓਹਨਾ ਦਾ ਪੋਸਟ ਕਾਰਡ ਆਇਆ ਕਿ

ਗੱਲ ਫਰਬਰੀ 2012 ਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਜਿੰਦਲ ਹਾਰਟ ਹਸਪਤਾਲ ਬਠਿੰਡਾ ਦਾਖਲ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਜਣੇ ਉਸਦੀ ਦੇਖ ਰੇਖ ਲਈ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਹੀ ਲਾਬੀ ਚ ਸੋਂਦੇ ਸੀ। ਉਧਰ ਸਰਸੇ ਮੇਰੇ ਜੀਜਾ ਜੀ ਵੀ ਲਿਵਰ ਟਿਊਮਰ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੇ ਸੀ। ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੇ ਭਾਣਜੇ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ

ਆਪਾ ਜਦੋ ਵੀ ਮਿਲਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ , ਆਪਣੀ ਗੱਲਬਾਤ ਰਾਤ ਦੇ ਟਾਈਮ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਤੁਹਾਡਾ ਫੋਨ ਆਉਦਾ। ਤੁਸੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛ ਕੇ ਕਹਿਣਾ , ਕੱਲ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਆ। ਆਪਾ ਕੱਲ ਘੁੰਮਣ ਚੱਲਦੇ ਆ ,ਨਾਲੇ ਬਜਾਰ ਚੋ ਕੁੱਝ ਵਰਤੋ ਦਾ ਸਮਾਨ ਵੀ ਲੇਣਾ। ਤੁਸੀ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਣਾ। ਮੈ ਬਹੁਤ

ਮੇਰਾ ਬਚਪਨ ਆਮ ਬੱਚੀਆਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਜਨਮ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਚੰਗਾ ਮੰਨੀਆ ਹੋਇਆ ਪਰਿਵਾਰ ਸੀ ਜਮੀਨ ਚੰਗੀ ਸੀ ।ਮੈ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪੜਾਈ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।ਪਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਲੀ ਕੋਠੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋ ਗਏ।ਇੱਕ ਤਾ ਬਹਾਨਾ ਸੀ ਬੱਚਿਆ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦਾ

ਵਰਤਾਰਾ ਅਜੋਕਾ ਨਹੀਂ..ਜਦੋਂ ਦੇ ਬਿੱਪਰ ਵੱਸ ਪਏ..ਓਦੋਂ ਤੋਂ ਵਰਤਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ..ਲੰਮੀ ਰੇਸ ਦੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਜਿੱਲਣ ਵਿਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ..! ਫੈਸਲਾਕੁਨ ਜੰਗ ਦੇ ਲੜਾਕੇ ਦਾ ਪੈਰ ਘਾਹ ਫੂਸ ਹੇਠ ਦੱਬੀ ਕੁੜਿੱਕੀ ਵਿੱਚ ਦੇ ਕੇ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਟੰਗ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ..! ਕਸੂਤਾ ਲਮਕਿਆ ਜਦੋਂ ਛੁੱਟਣ ਲਈ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰਨ ਲੱਗੇ

ਤੀਜਾ ਘੱਲੂ ਕਾਰਾ ਹੋ ਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ..ਮੌਜੂਦਾ ਸੁਨੀਲ ਜਾਖੜ ਦਾ ਪਿਤਾ ਬਲਰਾਮ ਜਾਖੜ ਓਦੋਂ ਕਾੰਗ੍ਰੇਸ ਪਾਰਟੀ ਵੱਲੋਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਦਾ ਸਪੀਕਰ ਸੀ..ਬਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਜੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਏਕਤਾ ਅਖੰਡਤਾ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਖਾਤਿਰ ਦੋ-ਢਾਈ ਕਰੋੜ ਸਿੱਖ ਮਾਰਨਾ ਵੀ ਪਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹਰਜ ਨੀ..! ਆਰ.ਐੱਸ.ਐੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਨੌਜੁਆਨ ਪ੍ਰਵਕਤਾ ਬੀਬੀ..ਤਿੰਨ ਕੂ ਸਾਲ

ਬੀਮਾਰ ਰਹਿੰਦੀ ਕਰਤਾਰੋ ਨੇ ਸੋਚਿਆ , ਕਿਉਂ ਨਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੈਠੀ – ਬੈਠੀ ਛੋਟੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦੇਵਾਂ । ਅੱਜ ਲਾਲੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ , ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਮਿੱਤਰ ਮੇਲੀ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸੀ । ਹੁਣ ਸਾਰੇ ਕਨੇਡਾ ਵਾਲੀ ਵੱਡੀ ਨੂੰਹ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਕਨੇਡਾ ਵਾਲੀ ਨੂੰਹ

ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਹੇਮੰਤ ਕੁਮਾਰ ਹੈ। ਮੈ ਖੰਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹਾਂ। 2017 ਦੀ ਗਲ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਗਦੀ ਚ ਇਕ ਕੁੜੀ ਆਈ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈ ਓਹਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈ ਦੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦਿਲ ਦੀ ਗਲ ਦੱਸਣ ਤੋ ਬਹੁਤ ਡਰਦਾ ਸੀ। ਓਹਦੇ ਨਾਲ

ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਢੀ ਸੀ,ਛੋਟੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਅਨੇਕਾਂ ਦੁੱਖ ਦੇਖੇ ਸਨ।ਆਪਣੇ ਪਿਓ  ਦੇ ਸਿਰ ਚਾਰੋ ਭੂਆ ਦਾ ਖਰਚਾ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਕਾਰ ਵਿਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਦੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਹੀ ਕਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਸਨ।ਦੂਸਰੇ ਸਭ ਆਪਣਾ ਆਪਣਾ ਹਿੱਸਾ ਲੈਕੇ ਅਲੱਗ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ।ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ