Month: March 2024

ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਮੈਂ ਲੁਧਿਆਣੇ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਫੱਲੇਵਾਲ ਦਾ ਵਸਨੀਕ ਆ। ਜਦੋਂ ਛੋਟਾ ਸੀ ਤਾਂ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਦੋਨਾਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣੋਂ ਹੱਟ ਗਿਆ । ਮੈ 4 ਭੈਣਾ ਦਾ ਇਕਲੋਤਾ ਭਾਈ ਸੀ। ਮਾਂ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਘਰ ਝਾੜੂ ਪੋਚੇ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ । ਵਿਚਾਰੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਉਹਨਾਂ

ਦਫਤਰ ਵਿਚ ਬੌਸ..ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਬਿਨਾ ਵਜਾ ਖਿਝਿਆ ਰਹਿੰਦਾ..ਕਦੇ ਫਤਹਿ ਦਾ ਜੁਆਬ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ! ਉਸ ਦਿਨ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਕੇ ਧੀ ਨੂੰ ਸਕੂਲੋਂ ਚੁੱਕਣ ਬਾਹਰ ਬੋਹੜ ਥੱਲੇ ਸਕੂਟਰ ਆਣ ਖਲਿਆਰਿਆ..! ਕੋਲ ਇੱਕ ਬਾਬਾ ਜੀ ਸਬਜੀ ਵੇਚੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ..! ਸਾਮਣੇ ਕੋਠੀ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਮੈਡਮ ਆਈ..ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲੋਂ ਹੀ ਮੁੱਲ

“ਭੈਣ ਕੋਲੋ ਵੀਰ ਵੇ ਬੰਨਵਾ ਲੈ ਰੱਖੜੀ। ਸੋਹਣੇ ਜਿਹੇ ਗੱਟ ਤੇ ਸਜ਼ਾ ਲੈ ਰੱਖੜੀ।” ਆਪਣੀ ਤੀਜੀ ਚੌਥੀ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਦੀ ਪੜ੍ਹਦੀ ਉਹ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਕੋਈ ਵੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਚਾਰ ਭੈਣਾਂ ਸਨ। ਮਾਂ ਪਿਓ ਤਾਂ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦੇ ਹੀ ਸਨ। ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦਾ

ਗੱਲ 1968-69 ਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਹਿਸਾਰ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਕਸਬੇ ਸੇਖੂਪੁਰ ਦੜੋਲੀ ਵਿਖੇ ਪਟਵਾਰੀ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਹ ਨਿਰੋਲ ਬਾਗੜੀ ਬੈਲਟ ਹੈ ਬਿਸ਼ਨੋਈ ਤੇ ਜਾਟ ਬਾਗੜੀ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਓਥੇ ਗਿਆ ਨੂੰ ਹਫਤਾ ਕੁ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਪਿੰਡ ਦੇ

ਕਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ।ਮੈਂ ਫਰੀਦਕੋਟ ਤੋਂ ਵਾਪਿਸ ਵਾਇਆ ਕੋਟ ਕਪੂਰਾ ਮੁਕਤਸਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਸ ਅਜੇ ਮੁਕਤਸਰ ਤੇ ਮਲੋਟ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਸੀ ।ਰੁਪਾਣੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਚੜਿਆ ਜੋ ਕਿਸੇ ਲਾਗਲੇ ਪਿੰਡ ਵਿਆਹ ਤੇ ਚੱਲੇ ਸੀ ਨਾਲ ਜੁਆਕ ਸਨ। ਬੰਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਸੀਰੀ ਰਲਿਆ ਸੀ। ਦੋ ਪੈਸੇ ਜੇਬ

ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੜਕ ਤੇ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੰਨਸਾਨ ਜਿਹੀ ਥਾਂ ਆਈ, ਤਾਂ ਉਧਰੋ ਇੱਕ ਕੁੱਤਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਦਮੀ ਕੁੱਤੇ ਤੋਂ ਡਰਦਾ, ਚੌਕੰਨਾ ਜਿਹਾ ਹੋ ਕੇ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਿਆ ਸੀ। ਕੁੱਤਾ ਵੀ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਡਰਦਾ, ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘਿਆ। ਆਦਮੀ ਨੇ ਸੋਚਿਆ,‘‘ਲੈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਐਵੇਂ

ਅਮਨਦੀਪ ਬੱਗਾ ਨੂੰ, ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਆਏ ਹੋਏ ਸੀ। ਬਹੁਤਾ ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੱਗਾ ਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਸ਼ਰੀਕੇ ਚੋਂ ਚਾਚਾ ਲੱਗਦਾ,ਬਲਕਾਰ ਸਿੰਘ ਕਾਰਾ ਵੀ ਆ ਗਿਆ।ਜੋ ਚੱਲਿਆ ਜਾਂਦਾ, ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਕਾਰਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੁੜੀ ਦਾ ਚਾਚਾ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ।”ਵੱਡੇ

” ਹੁਣ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ ਭੂਆ ਜੀ ਤੁਹਾਡਾ?” ਭੂਆ ਘਰੇ ਵੜਦੇ ਹੀ ਬੇਗਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਭੂਆ ਜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। “ਅਜੇ ਹੈਗੀ ਹੈ ਖੰਘ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ।” ਭੂਆ ਨੇ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਿਰ ਪਲੋਸਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਭੂਆ ਵੇਖਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਚਲੋ ਕੋਈਂ ਤੇ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦਾ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਫਿਕਰ ਕਰਦੀ

ਹਰ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਦੀ ਬਰਸੀ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸਾਲ ਗਿਰਾਹ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਅੱਜ ਇੱਕ ਅਨਵਰਸਰੀ ਹੋਰ ਵੀ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਸਾਈਕਲ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਇਹ ਸਾਲ ਗਿਰਾਹ ਵੀ ਹੈ। ਸਾਲ 2019 ਦੇ ਆਪਣੇ ਨੋਇਡਾ ਪਰਵਾਸ ਦੌਰਾਨ ਅਸੀਂ ਵਿਸਕੀ ਨੂੰ ਘੁੰਮਾਉਣ ਲਈ

ਮਾਂ..ਓ..ਮਾਂ..ਨਿੱਕਾ ਵੇਖਣ ਦਾ ਜੀ ਕੀਤਾ..ਬੱਸ ਦੌੜਾ ਆਇਆ ਪਰ ਤੂੰ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਸੈਂ..ਉਹ ਵੀ ਕੋਲ ਹੀ ਪਿਆ ਸੀ..ਤਾਜਾ ਖਿੜਿਆ ਫੁਲ..ਭੋਰਾ ਬਿੜਕ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿੱਤੀ ਕਿਧਰੇ ਜਾਗ ਹੀ ਨਾ ਜਾਵੇ..ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ..ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ..ਢਾਰਸ ਵੀ ਬੱਝੀ..ਹੁਣ ਖਿਡੌਣਾ ਮਿਲ ਗਿਆ..ਹੁਣ ਨੀ ਜਾਂਦੇ ਢਹਿੰਦੀਆਂ ਕਲਾ ਵੱਲ..ਧਿਆਨ ਹਟਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ..ਜਮਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ..ਨੀਝ ਲਾ ਕੇ ਤੱਕਿਆ..ਇੰਝ