Month: April 2024

ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ 2011 ਦੀ ਮਰਦਮ ਸ਼ੁਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਹਮਸਫਰ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਡਿਊਟੀ ਦਿੱਤੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਵਾਕਫੀਅਤ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਲ਼ੋਕ ਮੈਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਮਿਲਿਆ ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਆਇਆ। ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਦਾ

ਮੇਰੀ ਵੱਡੀ ਭੂਆ ਚੱਕ ਸ਼ੇਰੇ ਵਾਲੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਫੁਫੜ ਜੀ ਵੈਦ ਸਨ ਤੇ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਵੀ ਸੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਕਰਿਆਨੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਨੂੰ ਭੂਆ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਸੰਭਾਲਦੇ। ਸਕੂਲੋਂ ਆ ਕੇ ਵਰਦੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪੂਰੀ ਡਿਊਟੀ ਦਿੰਦੇ। ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਪਿੰਡ ਸੀ ਉਹ। ਦੋਨਾਂ ਪਾਸੇ

26 ਅਪਰੈਲ 2015 ਦੇ ਸਚ ਕਹੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ “ਭਾਬੀ ਜੀ ਦੱਸੋ ਤਾਂ ਸਹੀ।ਕੀ ਮੈਂਥੋ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ?’ ਮੈਂ ਭਾਬੀ ਜੀ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਂ ਪਰ ਭਾਬੀ ਜੀ ਹਰ ਵਾਰ ਹੱਸ ਕੇ ਟਾਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਛੋਟੀ ਭਾਬੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਰ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦੇ ਹਨ।

ਪੁਰਾਣੇ ਵੇਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਜਵਾਈ ਰਾਜਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਹਣਾ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਦਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਲਈ ਰੰਗਦਾਰ ਸੂਤ ਨਾਲ ਬੁਣਿਆ ਨਵਾਂ ਮੰਜਾ ਡਾਹ ਕੇ ਉਪਰ ਨਵੀ ਦਰੀ ਤੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੱਢੀ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਵਿਛਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਵਧੀਆ ਕਢਾਈ

ਹਰਜੋਤ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਆਹੁਣਯੋਗ  ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ   ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਹਰਜੋਤ ਲਈ ਵਧੀਆ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੱਸ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ।  ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕੀਤੇ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਿਆ । ਫੇਰ ਅਚਾਨਕ ਇਕ ਦਿਨ ਬੀਰੋ ਨਾਮ ਦੀ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਔਰਤ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਹਰਜੋਤ

ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋੜੀਆਂ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਬਣ ਕੇ ਆਉਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਸ ਦਾ ਮਿਲਣਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ,ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਲ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ,ਚਾਹੇ ਹਲਾਤ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੀ ਹੋਣ । ਸ਼ਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੋਨੋਂ ਸਕੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਸਨ ।ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ

ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਹੁਤ ਪੱਕੇ ਦੋਸਤ ਸਨ । ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਜੋਗਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਸੀ ।ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਜਿਆਦਾ ਪੀ ਲਈ ਸੀ । ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ,”ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੁੜੀ ਦਾ

ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ।ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤ ਹੈ । ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹਰਜੀਤ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।ਹਰਜੀਤ ਪੜ੍ਹੀ ਲਿਖੀ ਤੇ ਸਮਝਦਾਰ ਕੁੜੀ ਹੈ।ਹਰਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮਿਲਾਪੜੇ ਸੁਭਾਅ ਕਰਕੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆਉਦਿਆਂ ਹੀ ਸਭ ਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਲੈਦੀ ਹੈ । ਕਈ ਵਰ੍ਹੇ ਬੀਤ ਜਾਣ ਤੇ ਵੀ

ਮੰਗਣੀ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਬੇਅੰਤ ਆਪਣੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਪ੍ਰੀਤ ਅਤੇ ਲੱਖੀ  ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ।  ਪ੍ਰੀਤ ਅਤੇ ਲੱਖੀ ਨੇ ਬੇਅੰਤ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਹੁਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਬੇਅੰਤ ਨੇ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਚ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਤੀ , ਸਹੁਰਾ ਅਤੇ ਨਨਾਣ ਹੈ , ਸੱਸ ਦੀ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ

“ਲ਼ੈ ਅੱਜ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲ਼ੈ ਜਾਣਗੇ।” ਉਸਨੇ ਅਖਬਾਰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਚਿੰਤਾ ਜਾਹਿਰ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸੁਭਾ ਤੋਂ ਹੀ ਉਦਾਸ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਕਦੇ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ। ਮੋਹੱਲੇ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਵੀ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਸਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਪਿੰਡ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਨੇ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਯ ਭਜਾਉਣ