Month: April 2024

ਡੱਬਵਾਲੀ ਚ ਹੋਏ 1995 ਦੇ ਭਿਆਨਕ ਅਗਨੀ ਕਾਂਡ ਤੋਂ ਬਾਦ ਆਪਣਾ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾ ਕੇ ਪਰਤੇ ਮਰੀਜਾਂ ਨੂੰ ਫਿਜਿਓਥਰੇਪੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਤਕਰੀਬਨ ਹਰ ਮਰੀਜ਼ ਦੇ ਘਰ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਯ ਕਸਰਤ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਡਾਕਟਰ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੀ ਇੱਕ ਫਿਜਿਓਥਰਪਿਸਟ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤੀ ਇਨਸਾਨ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਕੰਮ

ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਨਾਲ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਮੰਡੀ ਗਿਆ। ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦਾ ਫੁਫੜ ਸ੍ਰੀ ਸਾਵਣ ਸਿੰਘ ਗਰੋਵਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਬਾਬਾ ਸਾਉਣ ਆਖਦੇ ਸੀ ਵੀ ਸੀ। ਓਥੇ ਅਸੀਂ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦੇ ਸ਼ਰੀਕੇ ਚੋ ਲਗਦੇ ਭਾਈ ਗੁਰਬਚਨ ਸੇਠੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਲੜਕੇ ਓਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ

“ਬਾਈ ਜੀ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਘਰਵਾਲੀ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਸਭ ਦੀ ਇੱਕ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਾਂ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹਨ ਪਰ ਇਕ ਸਮੱਸਿਆ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਕੀਤਾ ਹੈ।”, ਉਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ। “ਤੂੰ ਦੱਸ ਕਿਹੜੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ”,

ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਘੁਮਿਆਰੇ ਪਿੰਡ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਮਰਫ਼ੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਰੇਡੀਓ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਸਾਡੇ ਪੱਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬਣੀ ਸੀਮਿੰਟਡ ਟਾਂਨਸ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਈ ਲੋਕ ਅੰਗੀਠੀ ਵੀ ਆਖਦੇ ਸਨ ਤੇ ਝਾਲਰ ਵਾਲੇ ਕਪੜਾ ਵਿਛਾ ਕੇ ਉਸ ਉਪਰ ਰੱਖਦੀ। ਉਸ ਰੇਡੀਓ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸਾਫ ਸੁਣਨ ਲਈ ਏਰੀਅਰ

ਹਰਜੀਤ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਇਕੱਠੇ ਖੇਡ ਵੀ ਲੈਦੇ ਸੀ । ਹਰਜੀਤ ਦੇ ਵਿਆਹ ਮਗਰੋਂ ਜਦ ਮਨਦੀਪ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲਣ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਵੀਰਪਾਲ (ਹਰਜੀਤ ਦੀ ਪਤਨੀ ) ਖਿਝਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਕਿ ਇਹ ਕਿਉਂ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੀਜੇ ਕ ਦਿਨ ਮੂੰਹ ਚੁੱਕ ਕੇ ।ਹਰਜੀਤ ਆਪਣੀ

ਬਬਲੀ ਆਪਣੇ ਅਚੇਤ ਮਨ ਨਾਲ ਟੇਬਲ ਤੋਂ ਕਾਪੀ ਪੈੱਨ ਚੱਕ ਕੇ ਕੁਝ ਲਿਖਣ ਲੱਗਦੀ ।ਉਸੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ।ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ  ਹੰਝੂ ਲਗਾਤਾਰ ਵਹਿ ਰਹੇ ਸੀ । ਬਬਲੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲ ਜਾਦੀ ।ਫਿਰ ਸੋਚਦੀ-ਸੋਚਦੀ  ਲਿਖਣ  ਲੱਗਦੀ ।ਰੱਬਾ ਕੀ ਗੁਨਾਹ ਸੀ

ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਹੀ ਹੋਏ ਸੀ ।ਸਹੁਰੇ  ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਤਿਓਹਾਰ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਲੇ ਸੀ ।ਸਾਉਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਸੀ ।ਸੰਦੀਪ ਨੂੰ ਸਾਉਣ ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸੀ ।ਕਿ ਕਦ ਸਾਉਣ ਮਹੀਨਾ ਆਵੇਗਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਘਰ ਕੁਝ ਦਿਨ ਲਾ ਕੇ ਆਵਾਂਗੀ ।ਇਸ

ਪਵਿੱਤਰ ਮਿਡਲ ਕਲਾਸ ਫੈਮਲੀ  ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਕੁੜੀ ਸੀ । ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦਾ ਜੀਵਨ ਗਰੀਬੀ ਰੇਖਾ ਵਿਚ ਹੀ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਰਵੀਂ ਪਾਸ ਕਰਨ ਉਪਰੰਤ ਆਈਲੈਟਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਆਈਲੈਟਸ ਦਾ ਟੀਚਾ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਪਰਿਵਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਸਮੱਸਿਆ

ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਟਿਊਸ਼ਨ ਮਾਪਿਆਂ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ।ਕਿਉਂਕਿ  ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਸ਼ਾ  ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੰਗ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ । ਇਸ ਕਰਕੇ ਹਰ ਇਕ ਮਾਂ ਬਾਪ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਭੇਜਦਾ ਹੈ ।ਮਾਂ ਬਾਪ ਖੁਦ ਪੰਜਾਬੀ ਪੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਾ ਸਕਦੇ

ਕਾਲਜ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਮੈਂ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪੰਗੇ ਲਏ ਕਨੂੰਨੀ ਤੇ ਗੈਰ ਕਨੂੰਨੀ, ਸੱਭਿਅਕ ਤੇ ਅਸੱਭਿਅਕ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸ਼ੌਂਕ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ। ਪਰ ਖੇਡਾਂ ਵੱਲ ਮੇਰੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਜ਼ੀਰੋ ਸੀ। ਕ੍ਰਿਕੇਟ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਰੇਹੜੀ ਵਾਲਾ ਤੇ ਝਾੜੂ ਵਾਲੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਤੇ