Month: June 2024

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕਾਲਜ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਸ੍ਰੀ ਐਸ ਐਸ ਸੰਧੂ ਸਾਡੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਤੇ ਪਕੜ ਬਹੁਤ ਮਜਬੂਰ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਾਮ ਯਾਦ ਨਹੀਂ। ਸ਼ਾਇਦ ਪੂਰਾ ਨਾਮ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਸੁਣਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਪੜੇ ਪਹਿਨਦੇ ਤੇ

#ਚੌਥੀ_ਰੋਟੀ_ਦਾ_ਸਵਾਦ। ਕਹਿੰਦੇ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਰੋਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ ਰੋਟੀ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਅਨਮੋਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਂ ਦੀ ਪਕਾਈ ਰੋਟੀ ਦਾ ਸੁਆਦ ਨਿਰਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਰੋਟੀ ਨਾੜੂਏ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਮਤਾ ਦਾ ਰਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਂ ਦੀ ਰੋਟੀ

ਮੇਰੀ ਬੇਗਮ ਦੀ ਭਤੀਜੀ #ਕੋਮਲ_ਗਰੋਵਰ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਫੁਫਡ਼ ਜੀ ਆਖਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸੀਨਾ ਵੀ 56″ ਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਂਜ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਤੇ ਮਿਲਾਪੜੀ ਹੈ। ਸੱਚੀ ਇਹ ਬੱਚੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੀ ਪਿਆਰੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਆਪੇ ਹੀ ਮੋਹ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਭੂਆ ਭਤੀਜੀ ਦੀ ਜੋੜੀ ਨਾਲੋਂ ਇੱਥੇ ਭੂਆ ਭਤੀਜੀ ਤੇ ਫੁਫੜ

ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ ਕਿ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਵੱਲੋਂ ਮਿਲੇ ਸਸਕਾਰਾਂ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗਿਣਤੀ ਘਾਹ ਫੂਸ ਖਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਨਾਸ਼ਤੇ ਵਿਚ ਪਾਲਕ ਦਾ ਖੁਸ਼ਕ ਪਰੌਂਠਾ ਖਾਧਾ ਦੇਸੀ ਮੱਖਣ ਨਾਲ ਖਾਧਾ। ਨਜ਼ਾਰਾ ਆ ਗਿਆ। ਮੇਰੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਜੀਵ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਾਸ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੇ ਦਰਦ ਖੂਨ ਯ

ਬਹੁਤ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਡਬਵਾਲੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਇਕ ਸ਼ੀਲਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਾਂਡ ਦਾ ਇਕ ਧੱਬਾ ਲਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅੰਦੋਲਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦਾ ਆਰੋਪੀ ਇਕ ਪੁਲਸ ਮੁਲਾਜ਼ਿਮ ਸੀ ਤਾਂ ਅੰਦੋਲਨਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਠਾਣੇ ਦਾ ਘਿਰਾਵ ਕੀਤਾ। ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਗੋਲੀ ਚਲਾ ਦਿੱਤੀ। ਤੇ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ

ਇੱਕ ਪੁੱਤ ਚੋਦਾਂ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਬਨਵਾਸ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਿਯੋਗ ਵਿੱਚ ਪਿਓ ਨੇ ਤੜਪ ਤੜਪ ਕੇ ਜਾਨ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਬਣ ਗਿਆ। ਮੌਜੂਦਾ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਪੁੱਤ ਧੀਆਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਬਨਵਾਸ ਭੋਗਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਚਿੰਗ, ਫਿਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੇ ਫਿਰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਹਰ ਨੌਕਰੀ। ਕੁਝ ਕੁ ਤਾਂ ਵਤਨੋ

ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਬਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ਦਾ ਸਾਡਾ ਇੱਕ ਸਾਇੰਸ ਮਾਸਟਰ ਅਕਸਰ ਅੰਬਾਲੇ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਕਸ਼ੀ ਗ੍ਰੈਂਡਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਅੰਬਾਲਾ ਮਿਕਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਘਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਬਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿਕਸ਼ੀ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਸਵਾਲ ਪਾਇਆ। ਤੇ

ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਕੁਲੀਗ ਸਨ। ਜੋ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੈਥੋਂ ਕਾਫੀ ਛੋਟੇ ਸਨ ਪਰ ਅਦਬੀ ਪੂਰੇ ਸਨ। ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਮਾਣਤਾਣ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਹਰ ਸਮੱਸਿਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸ਼ੇਅਰ ਵੀ ਕਰਦੇ ਤੇ ਉਸਦਾ ਹੱਲ ਵੀ ਮੈਥੋਂ ਹੀ ਪੁੱਛਦੇ। ਉਹ ਦੀਵਾਲੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ

ਕੋਈ ਪੰਦਰਾਂ ਵੀਹ ਸਾਲ ਹੋਗੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਦੀ ਨੰਬਰ ਪਲੇਟ ਤੇ ਨੀਲੇ ਅੱਖਰਾਂ ਵਿੱਚ #ਮੇਰਾ_ਮੁਰਸ਼ਿਦ_ਮਹਾਨ ਲਿਖਵਾਇਆ। ਨਾਲ ਹੀ ਦੂਜੇ ਸਕੂਟਰ ਪਿੱਛੇ ਵੀ ਮੇਰਾ ਮੁਰਸ਼ਿਦ ਮਹਾਨ ਲਿਖਵਾ ਲਿਆ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਡਿਊਟੀ ਤੋਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਮੇਰਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਉਹ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਮੇਰੇ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਦੇ

ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਜਦੋ ਪਟਵਾਰੀ ਸਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਸ੍ਰੀ ਜਗਨ ਨਾਥ ਪਟਵਾਰੀ ਵੀ ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਪਾਪਾ ਜੀ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਪੱਕੀ ਦੋਸਤੀ ਸੀ। ਅਕਸਰ ਰੋਜ ਹੀ ਜਗਨ ਨਾਥ ਅੰਕਲ ਪਾਪਾ ਜੀ ਮਿਲਣ ਆਉਂਦੇ ਤੇ ਕਾਫੀ ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਨੌਕਰੀ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ