ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਬਹੁਤ ਬੋਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਤੀ ਦੇਵ ਨੂੰ ਬੋਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ। ਪਤੀ ਦੇਵ ਬਿਚਾਰੇ ਚੁਪ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਬੋਲ ਵੀ ਪੈਣ ਤਾਂ ਕਹਿਣ ਗੀਆਂ ਜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਚੁਪ ਰਹੋ। ਮੇਰੇ ਡਾਕਟਰ ਦੋਸਤ ਕੋਲੇ ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਆਇਆ। ਪਤੀ ਦਾ ਪੇਟ ਖ਼ਰਾਬ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਯਾਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ

ਰਹਿਮਤ ਦਾ ਦਰ (7) ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਸਕੂਲ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਰਿਬਨ ਜੋੜਕੇ ਕੀਤਾ। ਸਕੂਲ ਚ ਦਾਖਿਲੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਪਿਤਾ ਜੀ ਅਕਸਰ ਹੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਸਕੂਲ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਫਾਲਤੂ ਦੀ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜ਼ੀ ਨਾ ਕਰਨ। ਉਹ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ

#ਕੌਫ਼ੀ_ਵਿਦ_ਟੇਕਚੰਦ_ਛਾਬੜਾ। ਚੇਅਰਮੈਨੀ ਦੇ ਇਸ ਘਮਾਸਾਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਟੇਕ ਚੰਦ ਛਾਬੜਾ ਨਾਲ ਹੈ। ਤੇ ਜਦੋਂ ਕੌਫ਼ੀ ਦੇ ਕੱਪ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਏ ਛਾਬੜੇ ਜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ “ਛਾਬੜਾ ਸਾਹਿਬ ਤੁਹਾਡਾ ਮੁੱਖ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਿਸ ਨਾਲ ਹੈ?” ਉਹ ਮੇਰੇ ਇਸ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਤੇ ਹੱਸ ਪਏ। ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅਕਸਰ ਨੀਵੀਂ ਜਿਹੀ ਪਾਕੇ ਡੂੰਘੀ

ਨਵੀਂ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਕੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਸਖਸ਼ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਮਸ਼ੱਕਤ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਵੀ ਬਠਿੰਡਾ ਆਸ਼ਰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸ ਦਾ ਕੰਮ ਇੰਨਾ ਸੁਖਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਡੱਬਵਾਲੀ ਵਿਚਲੇ ਮੇਰੇ #ਕੌਫ਼ੀ_ਵਿਦ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਬਠਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਾਫੀ ਭਰਵਾਂ ਹੁੰਗਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਪਰ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੱਡੇ ਤੇ

ਕਿਸੇ ਬਹੁਮੰਜਲੀ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਲਿਫਟ ਉਪਰ ਥੱਲੇ ਜਾ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਲਿਫਟ ਉਪਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਜਲਦੀ ਅਤੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲਿਫਟ ਵਿੱਚ ਵੜਿਆ। ਪਰ ਲਿਫਟ ਓਵਰਵੇਟ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁੱਕ ਗਈ। ਲਿਫਟ ਵਿੱਚ ਸਵਾਰ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਹ ਸੂਚਨਾ ਪੜ੍ਹੀ। ਪਰ ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ

ਆਓਂ ਜੀ ਆਓਂ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਾਲਿਓ। ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਘਿਰੇ ਤੇ ਪੈਸੇ ਲੈ ਰਹੇ ਇਸ ਮਿਠਾਈ ਵਾਲੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਪਹਿਚਾਣ ਲਿਆ ਤੇ ਸਟੂਲ ਤੋਂ ਉਠਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਭਰੀ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਮਿਲਿਆ। ਕੈਸੇ ਹੋ ਆਪ? ਮੈਂ ਪੰਜਾਬੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਯੂ ਪੀ ਵਾਲੇ ਦੀ ਸਾਹੂਲੀਅਤ

ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਕਈ ਦੋਧੀ ਦੁੱਧ ਲੈਣ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਬਿਹਾਰੀ, ਰਾਮਾਂ, ਰੋਸ਼ਨ, ਜੀਤਾ, ਤੇਜਾ ਤੇ ਇੱਕ ਦੋ ਹੋਰ ਸਨ। ਓਹ ਅਕਸਰ ਜਦੋਂ ਸਵੇਰੇ ਯਾ ਸ਼ਾਮੀ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਚਲਦੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਸਮਾਨ ਜਰੂਰ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਮਸਲਨ ਕਿਸੇ ਦਾ ਗੁੜ , ਕਿਸੇ ਲਈ ਵੜੇਵੇਂ ਕਿਸੇ ਲਈ ਖੱਲ੍ਹ ਤੇ ਸਮਾਨ ਦੇ

“ਬਣ ਗਿਆ ਸਾਗ?” ਰਸੋਈ ਦੇ ਗੇੜੇ ਜਿਹੇ ਕੱਢਦੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ। “ਹਾਂਜੀ ਜਵਾਂ ਤਿਆਰ ਹੈ ਤੜਕਾ ਲਾਤਾ।” ਉਸ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੁੱਬ ਕੇ ਦੱਸਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਕੋਈਂ ਮੋਰਚਾ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੋਵੇ। “ਚੱਲ ਫਿਰ ਭੂਆ ਜੀ ਨੂੰ ਦੇ ਆਈਏ। ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਣਗੇ।” ਮੈਂ ਸੁਝਾ ਦਿੱਤਾ। “ਲੇਟ ਹੋਗੇ ਨਾਲੇ ਵਿਸ਼ਕੀ ਘਰੇ ਇਕੱਲਾ ਕਿਵੇਂ

ਗੱਲ 1995-96 ਦੀ ਹੈ। ਡੱਬਵਾਲੀ ਅਗਨੀ ਕਾਂਡ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਪੀੜਤ ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੇ ਦਯਾਨੰਦ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜ ਤੇ ਹਸਪਤਾਲ ਡੀਐਮਸੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ੇਰੇ ਇਲਾਜ ਸਨ। ਬਹੁਤੇ ਮਰੀਜਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਨਾਜ਼ੁਕ ਸੀ। ਮਰੀਜਾਂ ਦਾ ਹਾਲਚਾਲ ਪੁੱਛਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਦਾ ਕੋਈਂ ਨਾਂ ਕੋਈਂ ਕਰਮੀ ਅਕਸਰ ਹੀ