ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੁੱਤਰ ਪੱਗ ਦਾ ਫਾਹਾ ਬਣਾ ਕੇ ਲਮਕ ਗਿਆ..ਮਗਰ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਵਕਤੀ ਹਮਦਰਦੀਆਂ..ਮਾਂ ਦੇ ਸਦੀਵੀਂ ਰੋਣੇ..ਵੇਖੀਆਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਨੇ ਪਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਨੋਂ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਦੇ..ਰਾਤੀ ਲਮਕ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਫੇਰ ਜਿਉਂਦੇ ਹੋ ਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ..ਕਮਾਈਆਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ..! ਚਮਕਦੀ ਕਾਰ ਬ੍ਰੈਂਡ ਬੂਟ ਜੈਕਟ ਐਨਕਾਂ ਗੇਮਾਂ ਆਈ ਫੋਨ ਪਾਰਟੀਆਂ ਰੇਸਟੌਰੈਂਟ ਖਰਚੇ

ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹੱਡ ਭੰਨਵੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਪੰਡਿਤ ਸੋਹਣ ਲਾਲ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਪੁਤਰਾ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਨਾਂ ਕਿਵੇਂ ਥੋੜੀ ਬੌਹ੍ਤੀ ਜ਼ਮੀਨ ਬਣਾ ਲਈ l ਸਰਕਾਰੇ ਦਰਬਾਰੇ ਚੰਗੀ ਪਹੁੰਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਦੋਵੇਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂਂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀਆਂ ਵੀ ਲਵਾ ਦਿਤੀਆਂ ਸੀl ਉਮਰ ਵਡੇਰੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ , ਦੋਵੇਂ ਪੁਤਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿਁਚ ਮਸਤ

ਤੇਰਾਵਾਸ ਵਿੱਚ ਜਾਕੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਵਿਰਾਜਮਾਨ ਗਏ। ਬਾਬੂ ਇੰਦਰਸੈਣ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ।ਕਿ ਭਾਈ ਤੁਸੀ ਸਾਰੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਏ ਸੀ ਕਿ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸੇਠੀ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਵੋ। ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਇਸ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਬਾਬੂ ਜੀ, ਮੋਹਨ ਲਾਲ ਜੀ, ਬਾਈ ਅਵਤਾਰ

ਖੁਲੀ ਸੋਚ 17/11/2015 ਵਿਆਹ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਬੰਧਨ ਹੈ। ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਜ ਹੈ ਵਿਆਹ। ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਸੰਯੋਗ ਧੁਰ ਦਰਗਾਹੋ ਲਿਖੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।ਚੰਗੇ ਸੰਯੋਗ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸਵਰਗ ਤੇ ਮੰਦੇ ਨਰਕ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੀਵਨ ਦੋ ਪੱਖਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੈ ਇੱਕ ਅਡਜਸਟਮੈਟ ਹੈ। ਇਹੀ ਐਡਜਸਟਮੈਟ ਸਫਲ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਾਰ ਬਣਦਾ

ਓਦੋਂ ਸ਼ਾਮੀ ਚਾਰ ਪੰਜ ਵਜੇ ਅਸੀਂ ਪਿੜਾਂ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ। ਪਿੜ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤੇ ਨਿਆਈ ਵਾਲੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਛੱਡੇ ਖੁੱਲੇ ਪੱਕੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਜਿੱਥੇ ਫਸਲ ਵੱਢਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਕੱਢੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਫਲਿਆਂ ਦਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸੀ। ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਹੜਭੇ ਕੰਬਾਈਨਾਂ ਦਾ ਯੁੱਗ ਬਾਦ ਵਿੱਚ

ਮੇਰੇ ਨਾਨਾ ਜੀ 106 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਭੋਗ ਕੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਚੋਂ ਰੁਖ਼ਸਤ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਸੁਰਤ ਸੰਭਲੀ ਹੈ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਜ਼ੁਰਗ ਹੀ ਵੇਖਿਆ। ਚਿੱਟਾ ਧੋਤੀ ਕੁੜਤਾ।ਸਿਰ ਤੇ ਚਿੱਟੀ ਲੜ੍ਹ ਛੱਡੇ ਵਾਲੀ ਪੱਗ ਤੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹਲਕਾ ਗੁਲਾਬੀ ਪਰਨਾ। ਚਿੱਟੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਦਾਹੜੀ ਸ਼ੇਵ ਕੀਤੀ ਹੋਈ। ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ

ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਸਕੇ ਸਬੰਧੀ ਹੀ ਪਹੁੰਚ ਚੁਕੇ ਸੀ। ਭਿਵਾਨੀ, ਸਿਵਾਨੀ ਤੇ ਹਿਸਾਰ ਵਾਲੀਆਂ ਭੂਆਂ ਤੇ ਨੇਪਾਲ ਵਾਲੀ ਭੂਆਂ ਸਮੇਤ ਅੱਠੌ ਦੀਆਂ ਅੱਠੇ ਭੂਆ ਤਿੰਨੇ ਭੈਣਾਂ ਹਿਮਾਂਸ਼ੀ, ਅਦਿੱਤੀ ਤੇ ਰਾਸ਼ੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਆਈਆਂ ਸਨ। ਨਾਨਾ ਜੀ ਤੇ ਨਾਨੀ ਜੀ ਮਾਮੂ ਮਾਮੀ ਜੀ ਸਣੇ ਬੱਚੇ ਦੋ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾ

ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚੋਂ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਕੱਢ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਾਰਜ ਜਿੱਥੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਸੁਆਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਹੀ ਦੂਜਿਆਂ

ਝੋਰੇ ਨਾਲ ਝੁਰ ਰਿਹਾ ਮੈਂ… ਪਿੰਡ ਵੰਨੀਓਂ ਆਉਂਦੀ ਸੜਕ ਗਹੁ ਨਾਲ ਤੱਕ ਰਿਹਾਂ… ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਇਸੇ ਸੜਕ ਵਰਗਾ ਹੀ ਹਾਂ…ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਜਾਂਦਾ…ਨਾ ਤੁਰਿਆ ਜਾਂਦਾ…ਬਸ ਬੇਵੱਸ। ਜਦੋਂ ਦਾ ਵੀਲ੍ਹਚੇਅਰ ‘ਤੇ ਬੈਠਾਂ…ਮੇਰੇ ਤੇ ਮੇਰਾ ਸਭ ਕੁੱਝ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ…ਤੇ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ….. ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸਜ਼ਾ ਭੋਗ ਰਿਹਾਂ…

#ਕੌਫ਼ੀ_ਵਿਦ_ਗੁਰਵਿੰਦਰ_ਪੰਨੂ। ਅਹਿਮਦਪੁਰ ਦਾਰੇਵਾਲਾ ਵਰਗੇ ਪਿਛੜੇ ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਜੰਮਪਲ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰਵਿੰਦਰ ਪੁੰਨੂੰ ਨਾਮ ਦਾ ਪੱਤਰਕਾਰ #ਤੇਜ਼_ਹਰਿਆਣਾ ਨਾਮਕ ਨਿਊਜ਼ ਚੈੱਨਲ ਚਲਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਸਮੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਚੈੱਨਲ ਨੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਕਮਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਇਲਾਕੇ ਦੀਆਂ ਸਟੀਕ ਖਬਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚੈਨਲ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ