ਉਹ ਮਰਿਆ ਮਾਰੀ ਆਉਂਦਾ। ਸਰੀਰਕ ਪੱਖੋਂ ਸਿੱਧੂ ਨੂੰ ਮਰਿਆ ਸਮਝ ਕੇ ਵਾਜਿਆਂ ਤੋਂ ਮਿੱਟੀ ਝਾੜ ਲੈਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਕਦੀ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਹੋਣਾਂ ਕਿ ਉਹ ਮਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਛਤਾਦ ਵਰਗੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਮੱਥੇ ਲੱਗਾ ਕਲੰਕ ਨਹੀਂ ਮਿਟਾ ਸਕਣਗੇ। ਜਿਥੇ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ

ਹੈਪੀ ਦੀਵਾਲੀ ਸਰ ਜੀ। ਗੇਟ ਤੋਂ ਹੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਡਰਾਈਵਰ ਵਿਨੋਦ ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਵਿਨੋਦ ਸ਼ਰਮਾ ਸਕੂਲ ਬੱਸ ਦਾ ਡਰਾਈਵਰ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤੀ ਤੋਂ ਬਾਦ ਗੇਟ ਕੀਪਰ ਦੇ ਤੋਰ ਤੇ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਇਹ ਮੇਰੀ ਬਹੁਤ ਇੱਜਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਦੀਵਾਲੀ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਕੁ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਬੇਟੇ ਨਾਲ ਬਠਿੰਡਾ ਮਾਰਕੀਟ ਗਿਆ। ਅਸੀਂ ਬਿਜਲੀ ਦੀਆਂ ਦੋ ਤਿੰਨ ਆਈਟਮਾਂ ਖਰੀਦਨੀਆ ਸਨ। ਫਲਾਈ ਓਵਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮੋਹੱਲੇ ਚ ਉਹ ਦੁਕਾਨ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਮਲਟੀ ਕਲਰ ਲੇਜ਼ਰ ਲਾਈਟ ਖਰੀਦੀ ਜਿਸਦੇ ਉਸਨੇ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਰੁਪਏ ਮੰਗੇ ਸਨ। ਉਹ ਲੇਜ਼ਰ ਲਾਈਟ ਮੈਂ ਡੱਬਵਾਲੀ

ਅੱਜ ਤੋਂ ਕਈ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਸਿਰਮੌਰ ਲੇਖਿਕਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਵਨ ਗਾਥਾ ਲਿਖੀ ਤੇ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ ਰਸੀਦੀ ਟਿਕਟ। ਜੇਹੋ ਜਿਹੀ ਉਹ ਆਪ ਚਰਚਿਤ ਸੀ ਤੇ ਨਾਮ ਵੀ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਹੀ ਰੱਖਿਆ। ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਨਾਮ ਹੋਇਆ। ਪਰ ਇਹ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੀ ਸੱਚੀ ਤੇ

ਕੁੱਲੂ ਮਨਾਲੀ ਜਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਰੋਹਤਾਂਗ ਪਾਸ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਓਕੀ ਓਥੇ ਫਰੀਜਰ ਵਰਗੀ ਠੰਡ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਪਹਾੜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਰੋਹਤਾਂਗ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਗਰਮ ਕਪੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸੈਕੜੇ ਦੁਕਾਨਾ ਹਨ ਜਿੰਨਾ ਤੇ ਸਿਫਤ ਨੰਬਰ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਦੁਕਾਨ ਦੀ ਪਹਚਾਨ

ਇੱਕ ਦਿਨ Sumit Bharti ਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੌਫੀ ਪੀਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਾਹਿਰ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਵਾਦ ਪੰਜੀਰੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਓਹ ਮੌਂਟੀ ਛਾਬੜਾ ਦੇ ਲੰਬੇ ਲਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਂਜ ਮੈਡਮ Chander Kanta Bharti ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ Ved Parkash Bharti ਦੀ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ NAVGEET ਸੇਠੀ

ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਹਰ ਛੋਟੀ ਛੋਟੀ ਗੱਲ ਦਾ ਫਿਕਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਦਿਵਾਲੀ ਤੋ ਅੱਠ ਦਸ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਦੀਵੇ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ । ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਓਹ ਦੋਵਾਂ ਘਰਾਂ ਵਾਸਤੇ ਦੀਵੇ ਖਰੀਦ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਓਹ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਦੱਸਦੀ । ਕਿ ਮੈ ਦੀਵੇ ਖਰੀਦ

ਨੀਲੀ ਪੱਗ ਬੰਨ੍ਹਕੇ ਸਿਆਣੀਆਂ ਸਿਆਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਸ ਗੁਜਰਾਤੀ ਸਰਦਾਰ Avtar Singh Gujarat ਦਾ ਅੱਜ ਜਨਮ ਦਿਨ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਭਰਾ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਉੜਾਪੜੁ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਫਬ ਦੇ ਗਿਲੀਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਚਰਦਾ ਸੀ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੋਹ ਕਾਰਣ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਲਿਖਦਾ ਸੀ। ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ

ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਸਰਸਾ ਦਰਬਾਰ ਮਜਲਿਸ ਤੇ ਗਏ। ਫਿਰ ਬਾਈ ਮੋਹਨ ਲਾਲ ਬਾਈ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਅਤੇ ਬਾਈ ਦਰਸ਼ਨ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜੀ ਸਾਨੂੰ ਦੋ ਨੰਬਰ ਕਮਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲ਼ੈ ਗਏ। ਉਹ ਡੇਰੇ ਦੁਆਰਾ ਸਕੂਲ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਜਮੀਨ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਵਗੈਰਾ ਬਾਰੇ ਕਾਫੀ ਗੱਲਾਂ ਹੋਈਆਂ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ

ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਮੰਡੀ ਡੱਬਵਾਲੀ ਨੂੰ ਜੀਪਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜੀਪਾਂ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੱਦੇ ਉੱਠ ਰੇਹੜੀ ਅਤੇ ਟਰਾਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਨ। ਟਰਾਲੀ ਨੂੰ ਰੰਗ ਰੋਗਨ ਕਰਕੇ ਫੁੱਲ ਬੂਟੀਆਂ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਪੇਂਟਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਨ। ਪਰ ਅਸਲੀ ਆਰਟਿਸਟ ਬਹੁਤ ਗਿਣਵੇਂ ਹੀ ਸ਼ਨ। ਜੋ ਦੁਕਾਨਾਂ