ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੀ ਭੂਆ ਰਾਜਸਥਾਨ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ। ਬਾਗੜ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਹੀ ਬਾਗੜੀ ਬੋਲਦੇ। ਭੂਆ ਜੀ ਦਾ ਛੋਰਾ ਵੱਡਾ ਡਾਕਟਰ ਬਣ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪੋਸਟਿੰਗ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿਚਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬੈਲਟ ਵਿਚ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਹਰਿਆਣਵੀ ਹਿੰਦੀ ਤੇ ਬਾਗੜੀ ਬੋਲਦਾ। ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੈ ਚਾਚਾ ਜੀ

ਬਠਿੰਡਾ ਦੇ #114ਸ਼ੀਸ਼ਮਹਿਲ_ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਕੋਈਂ ਡੱਬਵਾਲੀ ਤੋਂ ਪਰਿੰਦਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਕੋਈਂ ਠਿਕਾਣਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ। ਇੰਜ ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੈਲਬੋਰਨ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸੜ੍ਹਕ ਤੇ ਚਲਦਿਆਂ ਕੋਈਂ ਹਮਵਤਨੀ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਅੱਜ ਵੀ ਇਹੀ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਮੰਡੀ ਡੱਬਵਾਲੀ ਦੇ ਸੀਏ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਅਜ਼ੀਜ CA Govind Singla ਦੇਰ

“ਚਾਚਾ … ਚਾਚੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦੀ। ਮੈਂ ਪੁੱਛੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਦੁੱਧ ਕਿੰਨਾ ਪਾਉਣਾ ਹੈ। ਪਰ ਓਹ ਸੁਣਦੀ ਨਹੀਂ।” 2017 ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਬੇਟੇ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਦੁੱਧ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਧਰਮਿੰਦਰ ਦੋਧੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤੀ ਲਹਿਜੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ। ਉਹ ਸਾਡੇ ਜੱਦੀ ਪਿੰਡ ਘੁਮਿਆਰੇ ਤੋਂ

ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਇੱਕ ਚਿੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ, ਪਿਆਰੀ | ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚਾਅ, ਲਾਡ -ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਪਾਲਿਆ, ਫਿਰ ਜਦ ਉਹ ਚਿੜੀ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਤੇ ਸਾਊ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨਾਲ | ਦੋਵੇਂ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਬਤੀਤ

ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਇੱਕ ਪੁਰਾਨੀ ਗਲ ਸੁਣਾਉਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਸਮੇ ਸਾਡੇ ਬੱਸ ਸਰਵਿਸ ਨਹੀ ਸੀ ਹੁੰਦੀ । ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇੱਕ ਦੋ ਘਰਾਂ ਕੋਲ ਸਾਇਕਲ ਸਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਟਰੈਕਟਰ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ। ਅਕਸਰ ਲੋਕ ਉੱਠ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੋਤਾ ਵੀ ਆਖਦੇ ਸਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੂੰ ਮੰਡੀ ਲੈਕੇ ਅਉਂਦੇ ਤੇ

#ਮਿੱਠੀਆਂ_ਯਾਦਾਂ_ਦੀ_ਪਿਟਾਰੀ_ਚੋ। ਸ਼ਾਇਦ 1975 76 ਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਦਸਵੀਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੈਪ ਕਮਰਸ ਵਿੱਚ ਦਾਖਿਲਾ ਲ਼ੈ ਲਿਆ। ਅਜੇ ਕਾਲਜ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਈਆਂ। ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਛੱਡਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਗਏ ਤੇ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਬਣਿਆ ਮਕਾਨ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸ ਮਕਾਨ ਦੀ

ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਜਦੋ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਓਦੋ ਕੇਰਾਂ ਖੰਡ ਦਾ ਕਾਲ ਪੈ ਗਿਆ। ਲੋਕੀ ਵੈਸੇ ਵੀ ਖੰਡ ਨਹੀ ਸਨ ਵਰਤਦੇ। ਗੁੜ ਦੀ ਚਾਹ ਤੇ ਗੁੜ ਦੇ ਚੋਲ। ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਡ ਵਿਚ ਇੱਕ ਬੁੜੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਉਮਰ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਹੁਰਿਆਂ ਦੀ ਚਾਚੀ ਲਗਦੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਵਿਧਵਾ ਸੀ. ਇਸ

ਮੇਰੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ, ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਹਿਰਦ ਸੱਜਣ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦਾ ਕਾਰਡ ਦੇਣ ਗਏ। ਉਨਾਂ ਨੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਿਆਂ ਕਰਦਿਆਂ ਇੱਕ ਗੱਲ ਕਹੀ ਜੋ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਈ ਉਹ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ, ” ਬੇਟਾ ਮੈਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਕਾਫੀ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ,

ਛੋਟੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ ਹਰ ਬੱਚੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡਾ ਹੋਵਾਂਗਾ ਤੇ ਓਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਵੱਡਾ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗਲਤੀ ਕਰਨ ਤੇ ਡਾਂਟ ਜਾਂ ਕੁੱਟ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਓਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਕਦ ਛੁਟਕਾਰਾ ਮਿਲੂ , ਪਰ

ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਇਕ ਜੂੰ ਅਤੇ ਕੁੱਕੜ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।ਜੂੰ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ।ਜੂੰ ਕੁੱਕੜ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੈ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਕੁੱਕੜ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਤੂੰ ਰੋਟੀਆਂ ਪਕਾ ਲੈ ਤਾਂ ਜੂੰ ਨੇ ਸੱਤ ਰੋਟੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਕਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸੱਤ