#ਭਾਵੇਂ_ਇਹ_ਮੇਰੀ_ਰਚਨਾ_ਨਹੀਂ_ਪਰ_ਹਾਲਤ_ਜਰੂਰ_ਹੈ। ਰਿਟਾਇਰੀ ਪੈਨਸ਼ਨਰ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕੀ ਕਰੇ। 1. ਰਿਟਾਇਰੀ ਬੰਦਾ ਜੇਕਰ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸੁੱਤਾ ਰਹੇ ਤਾਂ……. ਪਤਨੀ:- ਹੁਣ ਉੱਠ ਵੀ ਜਾ । ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਕੋਈ ਸੌਂਦਾ ਵੀ ਹੈ। ਰਿਟਾਇਰ ਹੋ ਗਏ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਸੁੱਤੇ ਹੀ ਰਹੋ…! 2. ਰਿਟਾਇਰੀ ਜੇਕਰ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਜਾਵੇ ਤਾਂ……. ਪਤਨੀ:- ਆਪਨੂੰ

ਅੱਜ ਬੈਠੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ “ਸਕੂਨ” ਕਿਉਂ ਨਈ ਹੈਗਾ ? ਪਰ ਇਹ “ਸਕੂਨ” ਹੈਗਾ ਕੀ ਆ ? ਕਿੱਥੋਂ ਮਿਲਦਾ ? ਜਿਸ ਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਸਕੂਨ ਈ ਲੱਭਦਾ ਫਿਰਦਾ … ਕੀ ਆ ਏ “ਸਕੂਨ” ? ਸੋਚਦੀ -ਸੋਚਦੀ ਮੈਂ ਯਾਦਾਂ ਚ ਖੋ ਗਈ ।ਅੱਖ ਖੁੱਲੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੇ

ਮੁਹੱਬਤ ਬਹੁਤ ਖੂਬਸੂਰਤ ਜਿਹਾ ਲਫ਼ਜ਼। ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਰ ਲੈਣਾ। ਇੱਕ ਵਹਿਣ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕੋਈ ਬਿਨਾਂ ਸੋਚੇ ਸਮਝੇ ਰੁੜ ਜਾਂਦਾ। ਇੱਕ ਐਸੀ ਮਰਜ਼ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਉਹਦਾ ਮਿਲ ਜਾਣਾ ਈ ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਆਮਦ ਲੱਗਦਾ। ਉਸਤੋਂ ਵੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਏ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ। ਜਦੋਂ

ਚਿੜਾ-ਚਿੜੀ ਟਾਹਣ ਤੇ ਬੈਠੇ..ਬੰਦਾ ਆਉਂਦਾ ਦਿਸਿਆ..ਚਿੜੀ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਲੱਗਦਾ ਚੱਲ ਉੱਡ ਚੱਲੀਏ..ਮਾਰ ਦੇਊ..! ਚਿੜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਲਿਬਾਸ ਤੋਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਧਰਮੀ ਪੁਰਸ਼ ਲੱਗਦਾ..ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਬੈਠੀ ਰਹਿ! ਦੋਵੇਂ ਓਥੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ..! ਬੰਦੇ ਨੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਤੀਰ ਚਲਾ ਕੇ ਚਿੜਾ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ..! ਚਿੜੀ ਰੋਂਦੀ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਗਈ..ਵਿਥਿਆ

ਅੱਜ ਵੀਹ ਮਈ ਹੈ। ਵੀਹ ਮਈ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਐਨਵਰਸਰੀ ਯ ਕੋਈਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਦਿਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਪੋਟਿਆਂ ਨੂੰ ਗਿਣੀਏ ਤਾਂ ਵੀਹ ਅਗਸਤ ਵੀਹ ਸੌ ਬਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਨੌ ਮਹੀਨੇ ਬਣਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਦੁਪਹਿਰ

ਮਿਤੀ: 13/07/2023, ਸਮਾਂ: 5:33 ਸ਼ਾਮੀ ਜਗ੍ਹਾ 114 ਸ਼ੀਸ਼ ਮਹਿਲ “ਆਪਣੇ ਅੰਬ ਦਾ ਅਚਾਰ ਪਿਆ ਹੈ ਨਾ ਘਰੇ।” “ਹਾਂਜੀ ਵਾਧੂ ਪਿਆ ਹੈ ਅਜੇ ਪਿਛਲੇ ਹਫਤੇ ਤਾਂ ਪਾਇਆ ਹੈ ਪੰਜ ਕਿਲੋ।” “ਖੀਰ ਵੀ ਪਈ ਹੋਵੇਗੀ? “ਹਾਂਜੀ ਰਾਤ ਹੀ ਮੰਗਵਾਈ ਸੀ ਵੇਰਕਾ ਵਾਲੀ।” ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਸੁਣਿਆ ਹੈ

“ਬਾਬੂ ਜੀ ਬਜ਼ਾਰ ਜ਼ਾ ਰਹਾ ਹੂੰ। ਕੁਝ ਸਾਮਾਨ ਲੇਨਾ ਹੈ।” ਸਰਸੇ ਤੋਂ ਰੰਗ ਰੋਗਣ ਕਰਨ ਆਏ ਪੈਂਟਰ ਨੇ ਸ਼ਾਮੀ ਕੰਮ ਤੋਂ ਫਾਰਿਗ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ। “ਕਿਆ ਸਾਮਾਨ ਲੇਨਾ ਹੈ ਤੁਝੇ।” ਮੈਂ ਵੀ ਹਿੰਦੀ ਚ ਪੁੱਛਿਆ। “ਸਾਬੁਣ ਤੇਲ ਬੁਰਸ਼ ਪੇਸਟ ਬਗੈਰਾ।” ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ। “ਅਰੇ ਤੂੰ ਮੂਰਖ ਹੈ ਕਿਆ। ਜਬ ਤੂਨੇ

ਸਾਡੇ ਇੱਕ ਇੰਚਾਰਜ ਹੈਡ ਮਾਸਟਰ ਸਾਹਿਬ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਸ੍ਰੀ ਰਾਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਚਦੇਵ ।ਓਹਨਾ ਦੀ ਮੈਡਮ ਵੀ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਟੀਚਰ ਸਨ। ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਮਿਜਾਜ ਬੰਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਕੋਲੇ ਓਹਨਾ ਵੇਲਿਆਂ ਵਿਚ ਇੱਕ ਬੰਦੂਕ ਤੇ ਇੱਕ ਪਿਸਤੋਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਓਹਨਾ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਬਾਹਰਲੇ ਦੇਸ਼ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਤੇ

ਕਹਿੰਦੇ ਬੇਈਮਾਨੀ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਦੀ ਹੋਵੇ ਭਾਵੇ ਥੋੜੀ, ਪਰ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਦਾਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਜ ਮੈ ਬਜਾਰ ਗਿਆ ਰਾਸਤੇ ਚ ਇਕ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਮੱਠੀਆ ਦੇਖੀਆ ਜੋ ਬਜਾਰ ਦੀ ਮੱਠੀ ਨਾਲੋ ਬੇਹਤਰ ਲਗ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਮੈ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਰੇਟ ਹੈ ਕਹਿੰਦਾ ਦੋ ਰੁਪਏ ਦੀ ਇਕ ਮੈ

ਜਦੋਂ ਮੈ ਪੜਕੇ ਹਟਿਆ ਦਸਵੀਂ ਤੋ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਮੈ ਲੱਕੜੀ ਦਾ ਕੰਮ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਠੇਕੇਦਾਰ ਕੋਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਿਸਤਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈਲਪਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮੈ ਘਰ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ ਬਾਰਾ ਤੇਰਾ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਸਾਇਕਲ ਚਲਾ ਕੇ ਲੁਧਿਆਣਾ ਮਲਹਾਰ ਪੈਲਸ ਦੇ ਮਗਰੇ ਇਲਾਕੇ ਚ ਕੰਮ ਤੇ