ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾ ਤਾ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਸਦਾਰਣ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ,ਸਾਡਾ ਮਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨਵੀ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਇਆ ਜਾਵੇ ,ਮਨ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਓਥੇ ਜਾਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲੂਗੀ , ਸਾਨੂ ਦੂਰ ਦਿਆਂ ਚੀਜ਼ ਪਹਾੜ ਜਾ ਘੁੰਮਣ ਵਾਲੀਆ ਜਗਾਵਾ ਜਾ ਵਿਦੇਸ਼ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ

ਨੌਵੀਂ ਕਲਾਸ ਦੀ ਗੱਲ ਆ, ਸਾਡੇ ਹਿੰਦੀ ਵਾਲੇ ਸਰ ਸਰਦਾਰ ਚੈਂਚਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਜੋ ਆਰਮੀ ਰਿਟਾਇਰਡ ਸਨ। ਸੁਭਾਅ ਬਿਲਕੁਲ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਵਿਰਾਟ ਕੋਹਲੀ ਦੇ ਬੱਲੇ ਵਰਗਾ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕਦੇ ਕਦੇ 100 ਵੀ ਮਾਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਕਦੇ 10 ਵੀ ਪੂਰੇ ਨਹੀਂ। ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦੇ

ਬੀਜੀ ਦੀ ਦੂਜੀ ਬਰਸੀ ਮੌਕੇ ਸਾਰੇ ਸੁਖਮਨੀ ਸਾਬ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰ ਕੇ ਹਟੇ ਹੀ ਸਾਂ ਕੇ ਅੱਗੋਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜਾਂ ਤੇ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਛਿੜ ਗਈ..! ਅੰਞਾਣੇ ਸਿਆਣੇ ਕੁੱਲੂ ਮਨਾਲੀ ਤੇ ਮਕਲੋੜਗੰਜ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ..ਪਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲਦੀ ਡਲਹੌਜੀ ਤੀਕਰ ਹੀ ਸੀਮਤ ਸੀ..ਸ਼ਾਇਦ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਘਰੇਲੂ ਕੰਮਾਂ

ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਪਟਵਾਰੀ ਤੋਂ ਕਨੂੰਨਗੋ ਤੇ ਫਿਰ ਨਾਇਬ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਬਣੇ। ਪਰ ਓਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਹਿਣ ਕਰਕੇ ਵਿਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਮੀਨੀ ਹਕੀਕੀ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੇ ਰਹੇ।ਓਹਨਾ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸਬਕ ਦੇ ਦਿੰਦੀਆਂ। ਕੇਰਾਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਮਸੀਤਾਂ ਪਿੰਡ ਚੋਂ ਤੂੜੀ ਆਈ। ਕਿਸੇ ਜਿਮੀਦਾਰ

ਲੰਬੜਦਾਰਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਲਾਗੀ ਸੁਨੇਹਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਕਿ ਸਵੇਰੇ ਭੱਠੀ ( ਕੜਾਹੀ ) ਚੜਨੀ ਆ ਜੀ, ਘਰ ਚੋਂ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਹਲਵਾਈ ਕੋਲ ਭੱਠੀ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। ਸਵੇਰੇ ਬੇਬੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਾਜਰੇ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਲੰਬੜਦਾਰਾਂ ਦੇ ਭੱਠੀ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਜਾਣਾ।

ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀਡੀਓ ਵਾਇਰਲ ਜਾਂ ਲੀਕ ਹੋਣ ਦੀ ਇਹ ਕੋਈ ਪਹਿਲੀ ਜਾਂ ਅਖੀਰਲੀ ਘਟਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਅਤੇ ਉਹ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਕੌਣ , ਕਿੰਨਾ ਕਸੂਰਵਾਰ ਹੈ , ਮੈਂ ਇਸ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਜਾਵਾਂਗਾ । ਪਰ ਇਹ ਕੱਲ੍ਹੑ ਦੀ ਘਟਨਾ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੁਭਾਵਿਕ ਜੀ ਗੱਲ ਆ ਹਰ ਕੋਈ ਇਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਹੀ ਨਿਆਣੇ ਨੇ ਜੋ ਬਾਹਰਲੇ ਦੇਸਾ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕਿ ਇਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਨੇ ਜਿੰਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਤੇ ਸਰਮ ਮੰਨਦੇ ਨੇ |ਸਾਡਿਆਂ ਘਰਾਂ ਚ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਦੀ ਸੁਰਤ ਸੰਭਲੀ ਆ

ਸੱਚੀ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਕਦੋਂ ਜਵਾਈ ਤੋਂ ਜੀਜਾ ਜੀ ਤੇ ਕਦੋ ਜੀਜਾ ਜੀ ਤੋਂ ਫੁਫੜ ਜੀ ਬਣ ਗਿਆ।ਫੁਫੜ ਜੀ ਤੋਂ ਫੁਫੜਾ। ਉਹ ਕੁਝ ਕ਼ੁ ਸਾਲ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਰ ਦੇ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵਾਂਗ ਗੁਜਰ ਗਏ। ਰਮੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਆਖਣ ਵਾਲੇ ਸਹੁਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਜਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਕ਼ੁ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਸਾਸੂ ਮਾਂ ਵੀ