ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਕੁੱਝ ਪਲ਼, ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਦਿੱਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਖ਼ਮਲੀ ਅਹਿਸਾਸ ਰੱਖਦੇ ਨੇ। ਕਈ ਵਾਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਅਜਿਹੇ ਪਲ਼ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਓਨਾ ਪਿਆਰ ਸਾਨੂੰ ਵਾਪਿਸ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਇਹ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਦਾ ਹੋ ਸਕਦਾ

ਜਦੋਂ ਦਾ ਡੈਡੀ ਗਾਇਬ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ..ਦਾਦਾ ਜੀ ਮੇਰਾ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਵਸਾਹ ਨਾ ਖਾਇਆ ਕਰਦਾ..! ਸਕੂਲ ਖੇਤ ਬੰਬੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਆਹ ਮੰਗਣੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕੱਲਾ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ..ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਈਕਲ ਮਗਰ ਬੈਠ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ..! ਕੇਰਾਂ ਮੀਂਹ ਕਾਰਨ ਪਛੇਤੀ ਪੈ ਗਈ ਕਣਕ ਦੀ ਵਾਢੀ ਪੈਣੀ ਸੀ..ਦਸ ਬਾਰਾਂ ਮਾਂਗੀ ਵੀ

ਤੇ ਫਿਰ ਬਾਬਾ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਨੱਚ ਉੱਠਿਆ ……….. ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਅਸੀਂ ਕੁੱਝ ਦਿਮਾਗੀ ਪੇ੍ਸ਼ਾਨੀ ਅਤੇ ਬੇਸਹਾਰਾ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਕੈਂਪ ਲਾਇਆ । ਕੁੱਝ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਚਿੱਟੇ ਮੋਤੀਏ ਦੇ ਫੀ੍ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਏ ਗਏ । ਕੁੱਝ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਐਨਕਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਜੋ ਅਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਚੈੱਕ

ਹਾਲ ਖਚਾਖਚ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮਜਦੂਰਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਣਿਆ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੋਟਾ ਜਿਹਾ ਕਵੀ ਸਭਾ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਓਹ ਖ਼ੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦਿਵਸ ਤੇ ਇਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੋਸਾਇਟੀ ਨੇ ਐਵਾਰਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਮਜਦੂਰਾਂ ਲਈ ਓਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਸਾਫ ਝਲਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਜੁਆਬ ਮਿਲ ਗਿਆ..ਦਾਲ ਫੁਲਕੇ ਦਾ ਮਸਲਾ ਉੱਠ ਖਲੋਤਾ..ਅਖੀਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਲੇਬਰ ਚੋਂਕ ਠੇਕੇਦਾਰ ਨਾਲ ਲੈ ਤੁਰਿਆ..ਬਾਹਰਵਾਰ ਕੋਠੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਪੈ ਰਹੇ ਸਨ..ਕਹੀ ਨਾਲ ਨੀਹਾਂ ਪੁੱਟਣੀਆਂ ਸਨ..ਜਮੀਨ ਪਥਰੀਲੀ ਸੀ..ਜ਼ੋਰ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਪਹਿਲੋਂ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ..ਸਿਰਫ ਪੜਾਇਆ ਹੀ ਸੀ..ਦੋ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਛਾਲੇ ਪੈ ਗਏ..ਮੈਂ ਸਿਰੋਂ ਪਰਨਾ ਲਾਹਿਆ..ਪਾਸੇ

ਹੁਣ ਜੂਨ ਜੁਲਾਈ ਦੀਆਂ ਛੁਟੀਆਂ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਘੁੰਮਣ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸਾਹਿਬ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਆਓਦੇ ਆ ❤❤ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ, ਤੇ ਕਾਫੀ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ,ਇੱਥੇ ਵੇਖਣ ਵਾਸਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਆ 😍 ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਦਰ ਜਿਸ

21ਵੀਂ ਸਦੀ… ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਚ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਣਾ ਸੀ,ਪਰ ਘਰੇ ਮਾਹੌਲ ਕੁਝ ਸੋਗਮਈ ਸੀ, ਤਾਇਆ ਜੀ ਨੇ ਭਤੀਜੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ, ਤਾਅਨੇ ਮੇਹਣਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀ ਦਾ ਪਿਉ ਗੁਨਾਹਗਾਰਾਂ ਵਾਂਗ ਨੀਵੀਂ ਪਈ ਬੈਠਾ ਸੀ, ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹੰਝੂ ਸੀ, ਖ਼ੈਰ …. ਵਿਆਹ

ਤੇ ਉਸਨੇ ਦਸਾਂ ਦਾ ਨੋਟ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਹੀ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ……. ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨਵਾਂ ਮਕਾਨ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਏ.ਸੀ ਲਾਕੇ ਠੰਡੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਮਹਿਲਾ ਮਜ਼ਦੂਰ ਸਮੇਤ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਜਣੇ