ਅੰਗਰੇਜੀ ਦੇ ਛੇ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਤਿੰਨ ਅੱਖਰ..”ਮੇਰਾ ਨਾਂ” ਸੁਵੇਰੇ ਉਠਿਆ ਤਾਂ ਹਲਚਲ ਮੱਚੀ ਹੋਈ ਸੀ..ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਲੱਖਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਵਿਉ..ਫੇਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ..ਇੰਝ ਲੱਗਿਆ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਰੋਟੀ ਛੱਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਗਏ ਪੁੱਤ ਦੀ ਥਾਲੀ ਸਾਂਭਦੀ ਹੋਈ ਮਾਂ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਵੱਲ ਤੱਕ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ

ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅੱਤਵਾਦ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਖ਼ਤ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਸਰਕਾਰੀ ਆਦੇਸ਼ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਭਰ ਦੇ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾਈ ਗਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੌਲਦਾਰ ਤੋ ਲੈ ਕੇ ਐੱਸ ਪੀ ਰੈਂਕ ਤੱਕ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਮੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਿਆਂ ਜਿਲ੍ਹਾ ਪੁਲਿਸ ਮੁਖੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਅੱਤਵਾਦ

ਅਠਾਰਾਂ ਕੂ ਸਾਲ ਦਾ ਉਹ ਮੁੰਡਾ.. ਢਾਬੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਕੂ ਹਟਵਾਂ ਚੁੱਪ-ਚੁਪੀਤੇ ਗਜਰੇਲਾ ਵੇਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਰੱਖੀ ਟੋਕਰੀ ਤੇ ਉਸ ਵਿਚ ਰੱਖੇ ਭਾਂਡੇ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰਾ ਕੁਝ..! ਕੁਝ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਸਾਡੇ ਇਥੇ ਗਜਰੇਲੇ ਤੇ ਮਿੱਠੇ ਦੀ ਗ੍ਰਾਹਕੀ ਘਟ ਗਈ.. ਲੋਕ ਰੋਟੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਢਾਬੇ ਤੇ ਖਾਂਦੇ

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨੋਟ:- ਅੱਜ ਦੇ ਦਿਨ 6 ਅਪ੍ਰੈਲ 1849 ਈਸਵੀ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨੂੰ ਚੁਨਾਰ ਦੇ ਕਿਲੇ ਵਿਚ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਮਾਈ ਸਾਹਿਬ ਮਹਾਰਾਣੀ ਜਿੰਦਾਂ ਦੀ ਗਾਥਾ —– ਮੰਨਾ ਸਿੰਘ ਔਲਖ ਦੀ ਧੀ, ਸ਼ੇਰ-ਇ-ਪੰਜਾਬ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਹਿਬੂਬ ਰਾਣੀ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਾਂ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਜਿੰਦ ਕੌਰ, ਜਿਸਨੂੰ

ਦੋਸਤ ਦੇ ਦਫਤਰ ਵਾਸਤੇ ਵੱਡਾ ਟੇਬਲ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ..ਕਈਆਂ ਸਟੋਰਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਕੀਤਾ..ਸਭ ਥਾਈਂ ਮਹਿੰਗਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ..ਅਖੀਰ ਲੋਕਲ ਵੈੱਬ ਸਾਈਟ ਤੇ ਮਿਲ ਹੀ ਗਿਆ..! ਮਿੱਥੇ ਟਾਈਮ ਤਿੰਨ ਜਣੇ ਛੱਡਣ ਆਏ..ਵਡੇਰੀ ਉਮਰ ਵਾਲਾ ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਇਹ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਹੈ..ਦਸ ਸਾਲ ਪਹਿਲੋਂ ਲਿਆ ਸੀ..ਬੜਾ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰਖਿਆ..ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ

ਮਨਜੀਤ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਥੋੜੀ ਚਿੰਤਤ ਵੀ ਸੀ,ਉਸਦੀ ਲਾਡਲੀ ਧੀ ਅੰਬਰ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਆਉਣਾ ਸੀ। ਵਿਚੋਲੇ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਲੜਕੇ ਵਾਲੇ ਖਾਨਦਾਨੀ,ਸਾਂਝੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਅਸੂਲੀ ਹਨ। ਲੜਕਾ ਵੀ ਵੱਧ ਪੜ੍ਹਿਅ ਲਿਖਿਆ ਸੀ,ਚੰਗੀ ਨੌਕਰੀ ਸੀ,ਸੰਸਕਾਰੀ ਸੀ। ਅੰਬਰ ਵੀ ਆਤਮ-ਨਿਰਭਰ ਸੀ,ਇਕਲੌਤੀ ਧੀ ਲਾਡਲੀ,ਬੇਬਾਕ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ,ਹੱਸਮੁੱਖ ਮਿਲਣਸਾਰ

ਮੰਤਰੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣ ਲਈ ੪੦-੫੦ ਕਿੱਲੇ ਪੈਲ਼ੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਭਾਸ਼ਣ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਨਸ਼ੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਤਾਹਨੇ ਮੇਹਣੇ । ਭਾਸ਼ਣ ਦੌਰਾਨ ਸਿਰਫ਼ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਚਿੱਟੇ ਜਿਹੇ ਨਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ । ਭਾਸ਼ਣ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਮੰਜੇ ‘ਤੇ ਲਾਏ ਗੁਟਖੇ, ਮਸਾਲੇ

ਰੇਨੂ ਇੱਕ ਮੱਧਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬਧਿਤ ਕੁੜੀ ਸੀ।ਸੋਹਣਾ ਪਿਆਰ ਭਰਿਆ ਪਰਿਵਾਰ, ਪਤੀ ਦੋ ਬੱਚੇ। ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ।ਘਰੋਂ ਦਫ਼ਤਰ ਤੇ ਦਫ਼ਤਰੋਂ ਘਰ ।ਮਿੱਠ ਬੋਲੜੀ ਸੀ ਪਰ ਗੱਲ ਘੱਟ ਕਰਦੀ ਸੀ । ਸਾਦਗੀ ਦੀ ਮੂਰਤ ਪਰ ਪਲੀਜ਼ਿੰਗ ਪਰਸਨੈਲਟੀ ਦੀ ਮਾਲਿਕ ਸੀ। ਜਦੋ ਕੋਈ ਉਸਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਨਾਲ ਦੀਆਂ

ਐਤਵਾਰ ਦੀ ਛੁੱਟੀ..ਨਾਸ਼ਤੇ ਮਗਰੋਂ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਪੀਂਦਿਆਂ ਹੀ ਨਿੱਘੀ ਧੁੱਪ ਵਿਚ ਸੋਫੇ ਤੇ ਪਏ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ..ਅਚਾਨਕ ਬਾਹਰ ਗੇਟ ਤੇ ਘੰਟੀ ਵੱਜੀ..ਵੇਖਿਆ ਕੰਮ ਵਾਲੀ ਸੀ..ਨਾਲ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਜਵਾਕ ਵੀ..ਬੜਾ ਗੁੱਸਾ ਚੜਿਆ ਅੱਜ ਏਡੀ ਛੇਤੀ ਕਿਓਂ ਆ ਗਈ..?ਫੇਰ ਜਾਗੋ-ਮੀਟੀ ਵਿਚ ਹੀ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਸੁਨੇਹੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ..ਬੀਬੀ ਜੀ ਪ੍ਰਭਾਤ ਫੇਰੀ