ਸ਼ੋ ਰੂਮ ਦੇ ਪਾਸੇ ਜਿਹੇ ਰੱਖੇ ਪੂਰਾਣੇ ਫਰਿਜ ਦੀ ਕੀਮਤ ਪੁੱਛ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਲਿਆਂਦੇ ਪੈਸੇ ਗਿਣਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ.. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਮਗਰੋਂ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਜਾਨਣ ਲਈ ਇੱਕਠੇ ਕੀਤੇ ਸੱਤ ਹਜਾਰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਧਾ ਦਿੱਤੇ.. ਮੈਂ ਨਾਲਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ.. ਹਰੇਕ ਸ਼ੈ ਨੂੰ ਨਫ਼ੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਤੱਕੜੀ ਵਿੱਚ ਤੋਲਦੇ ਉਸ ਇਨਸਾਨ ਦੇ

ਰੂਸ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਜੇ ਵੱਡਾ ਬਣਨਾ ਏ ਤਾਂ ਸਾਇਬੇਰੀਆਂ ਜਾ ਕੇ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਫਾਰਮ ਖਰੀਦ..ਜਮੀਨ ਕਾਫੀ ਸਸਤੀ ਏ..! ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਵੇਚ ਵੱਟ ਓਥੇ ਅੱਪੜ ਗਿਆ..ਦਲਾਲ ਨੇ ਖਰੀਦੋ ਫਰੋਖਤ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸਮਝਾਈ..ਆਖਣ ਲੱਗਾ “ਕੱਲ ਸੁਵੇਰੇ ਸਵਖਤੇ ਤੋਂ ਦੌੜ ਕੇ ਜਿੰਨੀ ਜਮੀਨ ਵੀ ਗਾਹ ਸਕਦਾ

ਮੈਂ ਵੇਹੜੇ ਵਿਚ ਦਾਖਿਲ ਹੋਈ..ਗੋਹਾ ਫੇਰਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚਾਅ ਚੜ ਗਿਆ..ਮੁੜਕੋ-ਮੁੜਕੀ ਹੋਈ ਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਲਾਲੀਆਂ ਆ ਗਈਆਂ!ਕੂਹਣੀਆਂ ਨਾਲ ਖਿੱਲਰੇ ਵਾਲ ਉਤਾਂਹ ਕਰਦੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਨੱਸੀ ਆਈ..!ਲਿੱਬੜੇ ਹੱਥ ਧੋਣਾ ਵੀ ਭੁੱਲ ਗਈ.. ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਕਾਹਲ ਸੀ..ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਜਾਨਣ ਦੀ..ਸਹੁਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਨਸੋਆਂ ਲੈਣ ਦੀ..!ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਕੁਝ ਲੱਭ ਰਹੀਆਂ ਸਨ..ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ

ਮੈਨੂੰ ਇਹਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਗੱਲ ਹੋਈ ਏ..ਸੁਵੇਰ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਸੀ ਬੋਲਚਾਲ ਬੰਦ ਏ..! ਪਹਿਲਾਂ ਬੇਟੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਬੇਹਤਰ ਸਮਝੀ..ਤਰੀਕੇ ਜਿਹੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤੋਰੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਕੱਟ ਕੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ “ਭਾਪਾ ਜੀ ਸਾਡਾ ਨਿੱਜੀ ਮਾਮਲਾ ਏ..ਤੁਸੀਂ ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਹੀ

ਆਖਰੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਭਾਪਾ ਜੀ ਨੇ ਮੰਜਾਂ ਪੱਕਾ ਹੀ ਫੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਵੀ ਓਹਨਾ ਦੋਹਤੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤੇ ਬੀਜੀ ਹੱਥ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਘੱਲਿਆ..ਖਿਡੌਣੇ,ਕਿਤਾਬਾਂ,ਬੂਟ ਅਤੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਲੀੜੇ ਲੱਤੇ! ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਦੋਵੇਂ ਅੱਗੜ-ਪਿੱਛੜ ਹੀ ਚੜਾਈ ਕਰ ਗਏ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਫਲੈਟ ਵਿਚ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋ ਗਏ..! ਓਥੇ ਆਸ ਪਾਸ ਰਹਿੰਦੇ

ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਦਰਾਣੀ ਨੂੰ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇਣ ਗਈ ਕਿ ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਮਾਮੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਉਹਨੂੰ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਜਾ ਕੇ ਲੈ ਆਉ । ਤੁਸੀਂ ਮਾਮੀ ਦਾ ਫੋਨ ਈ ਨਹੀ ਚੁਕਦੇ ।ਮੇਰਾ ਦਿਉਰ ਫਟਾਫਟ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਮਾਮੀ ਨੂੰ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਲੈਣ ਚਲਾ ਗਿਆ । ਸਾਡੇ ਅੱਡਾ ਮੀਲ ਵਾਟ ਤੇ ਹੈ । ਮੈਂ

ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਦਵਾਈ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਮੁੱਕੀ ਪਈ ਸੀ।ਪੈਸੇ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਉਹ ਵੀ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਥੁੜ੍ਹਿਆ ਜਿਹਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਹੀ ਉਹ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਦਵਾਈ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਟਾਲ-ਮਟੋਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਅਖੀਰ ਮਾਂ ਨੇ ਮੈਲੀ ਜਿਹੀ ਰੁਮਾਲ ਵਿੱਚੋਂ ਮੁਚੜੇ ਘੁਚੜੇ ਨੋਟ ਉਹਨੂੰ ਫੜਾ ਦਵਾਈ ਜਰੂਰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ