ਬਤੌਰ ਵੈਟ ਡਾਕਟਰ ਇੱਕ ਕਾਲ ਆਈ..ਕੁੱਤਾ ਬੜਾ ਬਿਮਾਰ ਸੀ..ਆ ਜਾਓ..ਓਥੇ ਅੱਪੜਿਆ..ਗੋਰਾ ਰੋਨ,ਉਸਦੀ ਵਹੁਟੀ ਲੀਸਾ ਅਤੇ ਸੱਤਾਂ ਸਾਲ ਦਾ ਪੁੱਤ ਸ਼ੈਨ..! ਆਖਣ ਲੱਗੇ..ਪਲੀਜ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਵੀ ਬਚਾ ਲਵੋ! ਟੈਸਟ ਕੀਤੇ..ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸਟੇਜ ਸੀ..ਅਸਲੀਅਤ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ..ਉਦਾਸ ਚੇਹਰੇ ਹੋਰ ਮੁਰਝਾ ਗਏ..ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਿਆਦਾ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ

ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋ ਹੋ ਰਹੀ ਬੱਦਲਵਾਈ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਫਿਕਰਾਂ ਦੇ ਬੱਦਲ ਅਤੇ ਘੋਰ ਚਿੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਵਾਹ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ।ਪਰ ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਕਣੀ ਦੇ ਮੀਂਹ ਪੈਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਾਪੂ ਜੀ ਖੇਤ ਗਏ ਤਾਂ ਪੱਕਣ ਤੇ ਆਈ ਫਸਲ ਵੇਖ ਵਾਹਿਗੁਰੂ,ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਮਾਲਕਾ ਮੇਹਰ

ਥਾਣੇ ਦੀ ਇੱਕ ਸੱਚੀ ਘਟਨਾ ਦੇ ਅਧਾਰਿਤ ਕਹਾਣੀ ‘ਵੀਰੇ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ‘ – ਜਗਤਾਰ ਸਿੰਘ ਹਿੱਸੋਵਾਲ ——————————————————————— “ਅੱਛਾ ਜੀ ਸਰਦਾਰ ਜੀ। ਤੁਹਾਡਾ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ।ਮੈਂ ਹੁਣ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਜੋਗਾ ਹੋ ਗਿਆਂ ਬਈ ਤੁਹਾਡਾ ਵੀਰਾ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਿਆ।” ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਉਹ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਨੂੰ ਰੇਸ ਦੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ

ਏਧਰ ਆਏ ਨੂੰ ਪੰਜ ਕੂ ਵਰੇ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ..ਨਵਾਂ ਟਰੱਕ ਲਿਆ..ਕੇਰਾਂ ਸਟੋਰ ਜਾਣਾ ਪੈ ਗਿਆ..ਗੇਟ ਤੇ ਇੱਕ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀ ਵੀਰ ਟੱਕਰ ਗਿਆ..ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਤੋਟ ਕਾਰਨ ਸ਼ਾਇਦ ਕੰਬ ਵੀ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਮੇਰੇ ਖਲੋਤੇ ਟਰੱਕ ਵੱਲ ਨਜਰ ਮਾਰੀ..ਆਲੇ ਦਵਾਲੇ ਇੱਕ ਗੇੜਾ ਦਿੱਤਾ ਫੇਰ ਆਖਣ ਲੱਗਾ..ਤੇਰਾ ਟਰੱਕ ਸੋਹਣਾ ਏ..ਹੋਵੇਗਾ ਵੀ ਮਹਿੰਗਾ..ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ

1733 ਜਕਰੀਆ ਖ਼ਾਨ ਨੇ ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਸਮਝੌਤੇ ਨਵਾਬੀ ਦੀ ਖਿੱਲਤ ਘੱਲੀ..ਸਰਕਾਰੀ ਠੇਕੇਦਾਰ ਭਾਈ ਸੁਬੇਗ ਸਿੰਘ ਨੇ ਏਲਚੀ ਬਣ ਜੰਗਲ ਬੇਲਿਆਂ ਅੰਦਰ ਯੁੱਧ ਲੜਦੇ ਜਥਿਆਂ ਤੀਕਰ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ..ਅਗਲਿਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਤੇ ਮਨਜੂਰ ਵੀ ਕਰ ਲਈ..! ਫੇਰ ਜਕਰੀਆ ਮਰ ਗਿਆ ਤੇ ਸੰਨ1746 ਵਿਚ ਪੁੱਤਰ ਯਾਹੀਆ ਖ਼ਾਨ ਤਖ਼ਤ ਤੇ ਬੈਠਿਆ..ਉਸਦਾ ਸਹਾਇਕ ਲੱਖਪਤ ਰਾਏ..ਕੱਟੜ ਵੈਰੀ..ਉਸਨੇ

“ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਐਂਡ ਮਨੀ”..ਸੰਨ ਸੋਲਾਂ ਵਿਚ ਬਣੀ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮ..ਕਮਾਲ ਦੀ ਸਟੋਰੀ ਲਾਈਨ..ਇੱਕ ਐਸੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੀ ਗੱਲ..ਜਿਹੜੀ ਲੋਭ ਮੋਹ ਦੇ ਘੋੜੇ ਤੇ ਚੜੀ..ਨਾਇਕ ਰਣਬੀਰ ਸ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਹਰ ਵੇਲੇ ਮਿਡਲ ਕਲਾਸ ਵਿਚੋਂ ਅਮੀਰ ਕਲੱਬ ਵਿਚ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਤੁਰ ਜਾਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਦੀ..! ਪ੍ਰੋਪਰਟੀ ਡੀਲਰ ਦਾ ਧੰਦਾ..ਨਿੱਕੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ

ਕਬੀਰ ਬੇਦੀ ਅਤੇ ਇਰਫ਼ਾਨ ਖ਼ਾਨ..ਐਸੇ ਕਲਾਕਾਰ ਜੋ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਅੱਖਾਂ ਰਾਂਹੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ..ਗੂਗਲ ਆਖਦਾ ਕਬੀਰ ਸੰਨ ਛਿਆਲੀ ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ ਜੰਮਿਆਂ ਸੀ ਪਰ ਬਾਡਰ ਵੱਲ ਦਾ ਇੱਕ ਮਿੱਤਰ..ਅਖ਼ੇ ਇਹ ਡੇਰੇ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਤੋਂ ਹੈ..! ਨਿੱਜੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚਾਹੇ ਜਿੱਦਾਂ ਮਰਜੀ ਪਰ ਅਦਾਕਾਰੀ ਸਟੀਕ ਅਤੇ ਦਮਦਾਰ..ਸਿਰਫ ਇੱਕੋ ਵੇਰ ਮੇਲੇ ਹੋਏ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ..ਖੜਵੀਂ ਆਵਾਜ਼..ਕਮਾਲ

ਡੈਡੀ ਹੁਰਾਂ ਨੇ ਦਾਦੇ ਜੀ ਨੂੰ ਕਦੀ ਵੀ ਇੰਜਣ ਦੀ ਗਰਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਘੁਮਾਉਣ ਦਿੱਤੀ..ਆਖਦੇ ਹਾਰਟ ਦੀ ਕਸਰ ਏ..!!ਡੈਡੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਚਾਨਕ ਰਵਾਨਗੀ ਪਾ ਗਏ..ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਮਗਰੋਂ ਦਾਦਾ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਉਂਗਲ ਲਾ ਪੈਲੀਆਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਤੁਰੇ..ਮਗਰੇ ਦੌੜੇ ਆਉਂਦੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਛੜ ਚੁੱਕ ਲਿਆ! ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹਸਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਮੈਂ ਸੋਲਾਂ ਵਰ੍ਹਿਆ ਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸਵਰਗਵਾਸੀ ਹੋ ਗਏ।ਮੈਨੂੰ ਓਹਨਾਂ ਬਿਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ।ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖੁਆ ਰਹੀ ਸੀ,ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਸੁਨੇਹਾ ਮਿਲਿਆ ਕੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਰਹੇ।ਓਹ ਪਲ, ਓਹ ਦਿਨ, ਓਹ ਸਮਾ ਕਦੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲੋ ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਓਹਲੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਸਤਾਸੀ ਅਠਾਸੀ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਗਰੁੱਪ ਲੰਗਰ ਪਾਣੀ ਛਕਣ ਇੱਕ ਫਾਰਮ ਹਾਊਸ ਤੇ ਆਣ ਅੱਪੜਿਆ..ਇੱਕ ਬੀਬੀ ਲੰਗਰ ਵਰਤਾਉਣ ਰੁੱਝ ਗਈ..! ਹੌਲੀ ਉਮਰ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ..ਚਾਚਾ ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਕੋਈ ਮੁੰਡਾ ਹੈਨੀ? ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਜੀ ਹੈਨੀ..ਬੱਸ ਦੋ ਧੀਆਂ ਹੀ ਨੇ..ਇੱਕ ਫੁਲਕੇ ਲਹੁੰਦੀ ਪਈ ਤੇ ਦੂਜੀ ਵਰਤਾਅ ਰਹੀ ਏ..ਮਾਂ ਮਕਾਣ ਲਹੁਣ ਲਾਗਲੇ ਪਿੰਡ