ਗੱਲ ਵਾਹਵਾ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸੈਂਟਰਲ ਬੈੰਕ ਆਫ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਬਾਦਲ ਬ੍ਰਾਂਚ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸੀ। ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾਮੀ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਚੈਕ ਆਇਆ। ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਦਸਖਤ ਮਿਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹੇ। ਨਵੇਂ ਆਏ ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਦਸਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਪਰ ਦਸਖਤ ਫਿਰ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲੇ। ਸਰਦਾਰ ਵੀ

ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਪੜ੍ਹਾਵ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਬਚਪਨ, ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਬੁਢਾਪਾ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਚਾਰ ਪੜਾਅ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਜਵਾਨੀ ਤੋਂ ਬਾਦ ਤੇ ਬੁਢਾਪੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਯਾਨੀ ਅਧੇੜ ਅਵਸਥਾ। ਮੇਰੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਸੱਠ ਕੁ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਾਦ ਬੁਢਾਪਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਮੰਨ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਉਮਰ

ਜਦੋ ਮੇਰੀ ਬੇਗਮ ਡੱਬਵਾਲੀ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰੈਗੂਲਰ ਦਵਾਈ ਸਕੂਲ ਨੇੜੇ ਕਿਸੇ ਕੈਮਿਸਟ ਤੋਂ ਖਰੀਦਦੀ। ਪਿਛਲੇ ਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਪੱਤੇ ਕਿੰਨੇ ਦੇ ਲੈਕੇ ਗਏ ਸੀ। ਹਰ ਵਾਰ ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਵੇਲੇ ਉਹ ਪੁੱਛਦਾ। ਤੇ ਮੈਡਮ ਦੇ ਦੱਸਣ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਸੱਤਰ ਰੁਪਏ ਕੱਟ ਲੈਂਦਾ।

“ਅੰਕਲ ਜੀ ਪਲੀਜ ਮੇਰੀ ਫੋਟੋ ਨਾ ਖਿਚਿਓ।” ਅਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰੈਡ ਖਵਾਉਂਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਿਆ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਅਮਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਭਾਰਤੀ ਨਸਲ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। 29 30 ਸਾਲਾ ਦਾ ਟੈਕਨੀਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਅਮਿਤ ਅਜੇ ਕੁਆਰਾ ਹੈ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਲਾਜਬਾਬ ਹੈ। ਕਈ ਦਿਨ ਉਹ ਸੱਜਰੀ

“ਮਹਾਰੋ ਮਾਮੇ ਕੋ ਪੋਤੋ ਆ।” ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਅਸੀਂ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੀ ਭੂਆ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਸੰਗਰੀਆਂ ਯ ਕਰਨਾਲ ਜਾਂਦੇ। ਉਹ ਬਾਗੜੀ ਬੈਲਟ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਕਸਬੇ ਵਣਵਾਲਾ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਤੇ ਬਾਗੜੀ ਬੋਲਦੇ ਹਨ। ਤਾਇਆ ਤਾਰਾ ਚੰਦ ਸੰਗਰੀਏ ਆੜਤ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਤੇ ਚਾਚਾ

“ਚੱਲ ਸੱਜਣਾ ਓਸ ਥਾਂਵੇ ਜਿੱਥੇ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਵੇ ਹੋਰ ਤੇਰੀ ਅੱਖਾਂ ਚ ਮੈਂ ਵਸ ਜਾਵਾਂ , ਮੇਰੇ ਰੂਹ ਚ ਵਸੇ ਭੋਰ” ” ਬੰਸੀਏ , ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰੋਂ ਸੱਚ ਜਾਣੀ ਇਤਰ ਫੁਲੇਲ ਦੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ਤੋਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਖੁਸਬੋ ਆ ਰਹੀ ਹੈ , ਤੇਰੇ ਪਿੰਡੇ ਦੀ ਗਰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦਾ

“ਚੱਲ ਦਿਲਾਂ ਉਥ੍ਹੇ ਚੱਲੀਏ ਜਿੱਥੇ ਆਵੇ ਤੈਨੂੰ ਚੈਨ ਹਾਸਾ ਸੁਣ ਰੂਹ ਠਰ ਜੇ , ਮਿਲੇ ਨੈਣ ਨਾਲ ਨੈਣ ” ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਬੀਤ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸੱਜਰੀ ਸੇਵਰ ਬੂਹੇ ਅੱਗੇ ਆ ਖਲੋਤੀ ਸੀ , ਪਿਹਲੀ ਸਵੇਰ ਦੀ ਪਿਹਲੀ ਰੋਸ਼ਨਾਈ ਚ ਬੰਸੀ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਵੱਲ ਤੁਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ , ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ

ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ।ਉਸਦਾ ਕਣਕ ਵੰਨਾ ਰੰਗ ਉਮਰ 45ਕੁ ਸਾਲ। ਮੈਨੂੰ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਦੀ ਓਹ। ਓਹਦਾ ਮਿੱਠਾ ਸੁਭਾਅ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਣਾ।ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ ਉਸਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ।ਉਸਦੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਦੇ ਨਾ ਥੱਕਦੇ ਲੋਕ।ਓਹ ਬਾਹਰ ਘੱਟ ਈ ਨਿਕਲਦੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ

ਅਕਸਰ ਰੱਖੜੀਆਂ ‘ਤੇ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਘਰਵਾਲੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਇਤਰਾਜ਼ ਜਿਹਾ ਕਰਦੀ ਕੇ, ਏਨੀ ਸਸਤੀ ਜਿਹੀ ਰੱਖੜੀ ਹਰ ਸਾਲ ਲੈ ਆਉਂਦੀ ਏ।ਕੀ ਘਾਟਾ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਸਰਦੇ ਵਰਦੇ ਨੇ ,ਮੈਂ ਹਰ ਵਾਰ ਇਹ ਗੱਲ ਅਣਗੌਲੀ ਜਿਹੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ।ਅੱਜ ਬਾਜ਼ਾਰ ਸਾਰਾ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਕਿੰਨੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿਆ

ਕੁੜੀਏ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ , ਨਾਲੇ ਤੇਰੇ ਛੋਟੇ ਵੀਰ ਰੋਕੀ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਦੇਦੇ ” ਅੱਛਿਆ ” ਪਿਤਾ ਜੀ , ਸਿਮਰਨ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਏ ਟੇਬਲ ਉਪਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਹੈਂ । ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਵਾਂ , ਨਹੀ ਕੁੜੀਏ