ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਪਲ ਆਉਂਦੇ ਨੇ,ਜੋ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦੇ..ਕਈ ਵਾਰ ਮਨ ਉਦਾਸ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਉਹ ਪਲ ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ ‘ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀ। ਗੱਲ ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਅਣਮੁੱਲੀ ਹੈ।ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਦਸ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਏ ਨੇ ਉਸ ਪਲ ਨੂੰ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ

ਬੰਤੇ ਦੇ ਘਰੋਂ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਬੇਬੇ ਦੇ ਰੋਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਣ ਲੱਗੀ।ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ ਵੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬੰਤੇ ਦੇ ਘਰ ਇਕੱਠਾ ਹੋ ਗਿਆ,ਜਦ ਜਾ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਬੰਤਾ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਡਿੱਗਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ‘ਤੇ ਬੇਬੇ ਬੰਤੇ ਦੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਬੈਠੀ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਬੰਤੇ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਗਿਆ,

ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ Sham Chugh ਬੀ ਕਾਮ ਭਾਗ ਦੂਜਾ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸੀ। ਘਰੇ ਪਈ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੀ ਸਰਵਿਸ ਬੁੱਕ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲਗਿਆ ਕਿ ਅੱਠ ਮਈ ਨੂੰ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਹੈ। ਓਦੋਂ ਆਮ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਵੱਡਿਆਂ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਰਿਵਾਜ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਹੈਪੀ

ਰੋਜ ਦੀ ਤਰਾਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਮੇਜ ਤੇ ਪਿਆ ਅਖਬਾਰ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਸੁਰਖੀਆਂ ਤੇ ਨਜਰ ਮਾਰੀ। ਲਗਭਗ ਰੋਜ ਆਲੀਆਂ ਹੀ ਖਬਰਾਂ ਸਨ। ਬਸ ਖਬਰਾਂ ਤੇ ਸਹਿਰ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਗਲੀ ਚੋ ਮਿਲੇ ਮਾਦਾ ਭਰੂਣ ਦੀ ਚਰਚਾ ਸੀ ਜਾ ਕਰਜੇ ਤੌ ਤੰਗ ਤੇ ਮੰਦਹਾਲੀ ਦੇ ਮਾਰੇ

“ਪੈਰੀ ਪੈਣਾ ਬੀਜੀਂ ਕਹਿ ਕੇ ਸੇਮੇ ਨੇ ਕੰਬਦੇ ਜਿਹੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮਾਂ ਦੇ ਦੋਹੇ ਪੈਰ ਘੁੱਟੇ। ਤੇ ਜੱਫੀ ਜਿਹੀ ਪਾਕੇ ਤੇ ਮੋਢੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਉਹ ਮਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਲੈ ਗਿਆ। ਬੀਜੀ ਦਾ ਸਾਹ ਉੱਖੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕੁਝ ਤਾਂ ਭਾਰਾ ਸਰੀਰ,ਬੁਢਾਪਾ ਉਪਰੋ ਸਾਹ ਦੀ ਤਕਲੀਫ । ਦਿਲ ਦੀ

ਛੇਵੀਂ ਸੱਤਵੀ ਤੱਕ ਮੈਂ ਮੋਟੇ ਖੱਦਰ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਤੇ ਬੋਸਕੀ ਦੇ ਪਜਾਮੇ ਪਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਯਾਦ ਹੈ ਛੇਵੀਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਸੂਤੀ ਕਪੜੇ ਦੀ ਪੈਂਟ ਵੀ ਬਣਵਾਈ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਦੀ ਵਰਦੀ ਖਾਕੀ ਪੈਂਟ ਖਾਕੀ ਕਮੀਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਟੈਰਾਲੀਣ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ। ਜਿੱਥੇ ਖੱਦਰ ਯ ਸੂਤੀ ਕਪੜਾ ਪੰਜ ਕੁ ਰੁਪਏ ਮੀਟਰ

“ਫਿਰ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤੇ ਕੀ ਗਿਫਟ ਦਿੱਤਾ?” ਉਸਦੇ ਵੱਡੇ ਬੇਟੇ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀਆਂ ਵਧਾਈਆਂ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਜਵਾਨ ਜਿਹੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਸਭਾਇਕੀ ਪੁੱਛਿਆ। “ਐਂਕਲ ਸਕੈਚਰ ਦੇ ਸ਼ੂਜ। ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਓਹੀ ਚਲਦੇ ਹਨ।” ਇਹ ਦੋਸਤ ਮੈਥੋਂ ਕੋਈਂ ਵੀਹ ਕੁ ਸਾਲ ਛੋਟਾ ਹੈ। ਆਮ ਕਰਕੇ ਐਂਕਲ ਹੀ

ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਮਾਮੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕੋਈ 1973 -74 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਜਿਹੇ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਮਈ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਾਮਾ ਜੀ ਨੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਕੋਟ ਪੇਂਟ ਸਿਵਾਇਆ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ। ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਇੱਕ ਪਾਡੀ ਸੀ। ਫੁਕਰਾਪਨ ਸੀ। ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਲਗਿਆ ਕਿ ਉਹ

ਦਿੱਲੀ ਚੋੰ ਨਿਕਲਦੇ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਦੋ ਘੰਟੇ ਲੱਗ ਗਏ। ਇਧਰ ਮੂਤਰ ਵਿਸਰਜਨ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਪੈ ਗਿਆ । ਬਥੇਰਾ ਘੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਜਦੋ ਕੰਮ ਬੇਕਾਬੂ ਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਦਿਸਿਆ ਤਾਂ ਮਖਿਆ ਬੇਟਾ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਜਗਾਹ ਵੀ ਹੈਣੀ ਤੇ ਹੈ ਵੀ ਬੇਵੱਸੀ। ਜਿਥੇ ਲੋਟ ਜਿਹਾ ਲੱਗੇ ਗੱਡੀ ਰੋਕ ਦੇਵੀ। ਟਰੈਫਿਕ ਵੀ ਬਾਹਲਾ

ਹਰਿਆਣੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਤੇ ਉਹਦਾ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਉਹ ਚਾਰ ਭੈਣਾਂ ਤੇ ਤਿੰਨ ਭਰਾ ਸੀ ਤਿੰਨਾਂ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵੀ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਿੰਨੇ ਭੈਣਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਸੁਖੀ ਵਸਦੀਆਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ