Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਹਾਂ ਭੀ ਭਾਈ ਰਮੇਸ਼ ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ। ਗੁਰੂਜੀ.. ਵਾਹ …ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ….ਹੋਈ…. ਕਮਾਲ ਹੋਗੀ … ਜੀ ….ਜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ। ਸਿਹਤ ਕਿਵ਼ੇਂ ਹੈ ਗੁਰੂ ਜੀ। ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਔਡ਼ ਰਿਹਾ। ਮੇਰੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਰਮੇਸ਼ ਭਾਈ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ

ਚਿੰਗ ਫੂੰਗਲੀ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਜਾਦੂਗਰ 1977 ਦੇ ਲਾਗੇ ਸਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਡੀਲਾਈਟ ਸਿਨੇਮੇ ਆਇਆ। ਉਸਦਾ ਸ਼ੋਅ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਕੁਝ ਹਾਸਾ ਠੱਠਾ ਵੀ ਕਰਦਾ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰਾ ਸ਼ੋਅ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਜਰੂਰ ਦੱਸੋ ਜੇ ਨਹੀਂ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਤਾਂ ਆਪਣੇ

#ਨਾਸ਼ਤਾ। “ਅੱਜ ਨਾਸ਼ਤੇ ਚ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਕੀ ਲਵੋਗੇ?” ਸਵੇਰੇ ਦਸ ਕੁ ਵਜੇ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਤੋਲੀਆ ਚੁੱਕਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲਦੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਸਵੇਰੇ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਦਲੀਆ ਯ ਓਟਸ ਹੀ ਖਾਂਦਾ ਹੀ ਹਾਂ। ਹੁਣ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਤਲੇ ਯ ਬਿਨਾਂ ਤਲੇ ਤਿੰਨ ਬ੍ਰੈਡ ਯ ਆਟੇ

ਇਮਾਨਦਾਰ ਦੋਧੀ। ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਦੋਧੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣਾ ਧੰਦਾ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਹਰੁ ਪਾਸੇ ਬੇ ਇਮਾਨੀ ਛਾਈ ਹੈ ਫਿਰ ਦੋਧੀ ਕਿਵੇ ਬੱਚ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਉਲਟਾ ਪੁਲਟੀ ਨਾਲ ਕਈ ਦੋਧੀ ਕੁਝ ਕੁ ਸਮੇ ਚ ਚੋਖੀ ਕਮਾਈ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਡਾ ਦੋਧੀ ਜੋ ਕਾਫੀ

ਗਰਮੀ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ ਸ੍ਰੀ ਨੂੰ ਦਸ ਪੰਦਰਾਂ ਲੋਂਗ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਭਿਓਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਉਹ ਲੌਂਗਾਂ ਨੂੰ ਕੂੰਡੇ ਵਿੱਚ ਰਗੜ ਕੇ ਖੰਡ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਸ਼ਰਬਤ ਬਨਵਾਉਂਦੇ ਤੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਗਲਾਸ ਪੀਂਦੇ। ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸ਼ਰਬਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਲੌਂਗਾਂ ਦੀ

“ਆੜੂ ਕਿਵੇਂ ਲਾਏ ਹਨ?” ਬੀਤੇ ਦਿਨੀਂ ਡੱਬਵਾਲੀ ਜਾਂਦਿਆਂ ਨੇ ਸੜ੍ਹਕ ਕਿੰਨਾ ਅੱਡਾ ਲਾਈ ਬੈਠੇ ਇੱਕ ਅੱਲ੍ਹੜ ਜਿਹੇ ਮੁੰਡੂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। ਗੋਰਾ ਨਿਛੋਹ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਹੈਡ ਫੋਨ ਲਗਾਕੇ ਗਾਣੇ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਕੰਮ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। “ਸੋ ਰੁਪਏ ਕਿਲੋ।” ਉਸਨੇ ਬੜੀ ਨਿਮਰਤਾ

ਗੱਲ ਵਾਹਵਾ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਮੈਚਿੰਗ ਗ੍ਰਾਂਟ ਨਾਲ ਸਕੂਲ ਲਈ ਇੱਕ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸੋਲਾਂ ਸੀਟਰ ਮੈਟਾਡੋਰ ਖਰੀਦੀ ਗਈ। ਵੈਨ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਪਿੰਡ ਚੰਨੂ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਡਰਾਈਵਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਲੰਬੀ ਗਿੱਦੜਬਾਹਾ ਰੂਟ ਤੇ ਟੈਂਪੂ ਚਲਾਉਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਗੇਜੇ ਡਰਾਈਵਰ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ।

ਡੱਬਵਾਲੀ ਕਲੋਨੀ ਰੋਡ ਵਾਲੇ ਰੇਲਵੇ ਫਾਟਕ ਦੇ ਕੋਲ ਤਾਜ਼ੇ ਫਲ ਤੇ ਸਬਜ਼ੀ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਉਹ ਲੋਕ ਖੜਦੇ ਹਨ ਜੋ ਬਾਹਰੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਆੜੂ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਬੋਹਰ ਕੋਲੋ ਆੜੂ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਕੋਲ ਅਮਰੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਕਿਸੇ ਦੂਰ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿਚੋਂ

#ਪੇਕਿਆਂ_ਦਾ_ਸੂਟ ਭੂਆ ਰਾਜ ਕੁਰ ਮੇਰੀ ਭੂਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਭੈਣਾਂ ਵਿਚੋਂ ਖੋਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਦੀ ਭੂਆ ਸੀ। ਉਹ ਦੂਸਰੀਆਂ ਤਿੰਨੇ ਭੂਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਤੇ ਤਿੱਖਾ ਨੱਕ ਤਾਂ ਸੀ ਹੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਬੋਲਣ

ਜਦੋ ਪਿੰਡ ਬਾਦਲ ਵਿਚ ਦਸਮੇਸ਼ ਗਰਲਜ਼ ਕਾਲਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੋਈ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਾਲਜ ਦਾ ਦਫ਼ਤਰੀ ਕੰਮ ਸੰਭਾਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਸਟਾਫ ਦੀ ਭਰਤੀ ਦਾਖਲੇ ਅਕਾਊਂਟਸ ਵਗੈਰਾ। ਯਾਨੀ ਐਡੀਸ਼ਨਲ ਚਾਰਜ। ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗਿਆ। ਉਸ ਸਮੇ Balbir Singh Sudan ਜਿਲੇ ਦੇ ਡਿਪਟੀ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਸਨ ਤੇ ਕਾਲਜ ਓਹਨਾ ਦੀ ਦੇਖ ਰੇਖ ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ