Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

1988 ਕ਼ੁ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਕੋਈ ਪਰਿਵਾਰ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਲਈ ਲੜਕੀ ਦੇਖਣ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਲ਼ੈ ਗਿਆ। ਲੜਕੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਹੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸੀ। ਡਾਈਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਤਿੰਨ ਅਸੀਂ ਜਣੇ ਇਧਰੋਂ ਬੈਠੇ ਸੀ ਤੇ ਉਧਰੋ ਲੜਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਤੇ ਮਾਤਾ ਸ੍ਰੀ ਬੈਠੇ ਸਨ। ਓਹਨਾ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ

ਕਈ ਵਾਰ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵੀ ਅਜੀਬ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਥੋਂ ਦੀ ਮੈਮੋਰੀ ਚੱਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਹੀਰੋ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤੇ ਦਰਸ਼ਕ ਵੀ। “ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਮਕਾਨ ਹੈ ਮਸਾਂ ਸੱਤਰ ਗੱਜ ਦਾ ਹੈ। ਕੱਚੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਤੇ ਸਰਕੰਡਿਆ ਤੇ ਟਾਈਲਾਂ ਦੀਆਂ ਛੱਤਾਂ ਹਨ। ਸਾਹਮਣੀ ਗਲੀ ਵੀ ਭੀੜੀ ਹੈ।

1973 ਤੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਪਾਪਾਜੀ ਮਲੋਟ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੋ ਪੰਜ ਰੁਪਏ ਦਾ ਊਸ਼ਾ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਪ੍ਰੈੱਸਰ ਕੂਕਰ ਲਿਆਏ। ਉਸ ਦੇ ਹੈਂਡਲ ਤੇ ਇੱਕ ਸਟਿਕਰ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਸਬਜ਼ੀ ਕਿੰਨੇ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਓਹਨਾ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੈੱਸਰ ਕੂਕਰ ਦਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੁਣਿਆ। ਬਸ ਇਹੀ ਕਹਿੰਦੇ

ਮੈਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲਗਭਗ ਦਸ ਸੀਨੀਅਰ ਆਈ ਏ ਐਸ ਅਫਸਰਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀਆਂ ਦੀ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ ਲਿਸਟ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਓਹਨਾ ਦੀ ਦਰਿਆਦਿਲੀ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਨੇ ਮੇਰੀ ਰਿਕੁਐਸਟ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੀ। ਅੱਜ ਗੱਲ ਸਿਰਫ ਅਫਸਰਾਂ ਦੀ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਸੀਨੀਅਰ

ਕੱਲ ਚਾਹੇ 18 ਮਈ 2019 ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ 5 ਦਿਸੰਬਰ 1982 ਵਾਲੀ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਡੋਲੀ ਮੈਂ ਹੱਥੀ ਤੋਰੀ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਉਸਦਿਨ ਦੇ ਪਲ ਪਲ ਦਾ ਚੇਤਾ ਹੈ। ਫੇਰਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਵਿਦਾਈ ਤੱਕ ਮੇਰਾ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ। ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਹਰ ਕਾਰਜ

ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਸਾਂਝੇ ਘਰ ਯਾਨੀ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰ ਕੋਲ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦੀ ਹੱਟੀ ਕੋਲ ਬਾਬੇ ਭੂੰਡੀ ਕ਼ਾ ਘਰ ਸੀ। ਬਾਬਾ ਵਰਿਆਮ ਓਹਨਾ ਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਸੀ। ਉਹ ਪੰਜ ਛੇ ਭਰਾ ਸਨ ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਆਹਿਆ ਸੀ ਬਾਕੀ ਸਭ ਛੜੇ। ਨਸ਼ਾ ਪੱਤਾ ਵਾਧੂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਘਰੇ ਭੰਗ ਭੁਜਦੀ ਸੀ। ਸੋ ਓਹਨਾ

“ਅੰਟੀ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਸਾਡੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵੱਧ ਗਈਆਂ ਹਨ।” ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੀ ਕੁੱਕ ਅੱਜ ਮੈਡਮ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਜੇ ਕੱਲ੍ਹ ਹੀ ਉਸਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਆਏ ਸਨ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੜਕੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। “ਅੰਟੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲੜਕੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਸਾਨੂੰ

ਕੁਝ ਲੋਕ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਪਾਬੰਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇੰਨੇ ਪਾਬੰਧ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ, ਮੀਟਿੰਗ ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨੌਂ ਵਜੇ ਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਠੀਕ ਨੌ ਵਜੇ ਘਰੋਂ ਚੱਲ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਹਾਂ ਜੇ ਨਾਲਦੀ ਸਵਾਰੀ ਜਨਾਨਾਂ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਘੰਟਾ ਲੇਟ ਵੀ ਚਲਦੇ ਹਨ। ਇਸਨੂੰ ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ ਦੀ

ਹਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਫੈਮਿਲੀ ਡਾਕਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਹਰ ਛੋਟੀ ਵੱਡੀ ਜਰੂਰਤ ਸਮੇ ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਤੇ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਡਾਕਟਰ Mahesh Bansal ਸਾਡੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੈਂਕੜੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਫੈਮਿਲੀ ਡਾਕਟਰ ਹਨ ਤੇ ਮੇਰੇ ਪਰਮ ਮਿੱਤਰ ਵੀ ਹਨ। ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਸਬੰਧ ਹਨ। ਸਾਡੇ

ਸਵੇਰੇ ਦਸ ਕ਼ੁ ਵਜੇ ਅਸੀਂ ਵਿਸਕੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵੈਗਨ-ਆਰ ਤੇ ਰੇਲਵੇ ਅੰਡਰ ਬ੍ਰਿਜ ਥੱਲੇ ਗੱਡੀ ਰੋਕ ਕੇ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਤੇ ਘੁੰਮਾਉਣ ਲਈ ਲਿਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਬਿਗੜਿਆ ਵਿਸਕੀ ਕਾਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਦਮ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪੁੱਟਦਾ। ਸਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਅਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਡੰਡਾ ਯ ਸੋਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਨੂੰ ਸੋਟੀ