Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਪ੍ਰੈਪ ਕਮਰਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤਿੰਨ ਰਾਕੇਸ਼ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸ਼ਨ। ਇੱਕ ਪਾਪਾ ਰੇਲਵੇ ਵਿੱਚ ਏ ਐਸ ਐਮ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਕੇਸ਼ ਰੇਲਵੇ ਆਖਦੇ ਸੀ। ਉਹ ਯਾਰਾਂ ਦਾ ਯਾਰ ਸੀ। ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੇਹਨਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਅਲੱਗ ਜੁੰਡਲੀ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ

“ਐਂਕਲ ਜੀ ਆਹ ਪਿੰਨੀਆਂ ਬੜੀਆਂ ਸਵਾਦ ਹਨ। ਕਿਥੋਂ ਲਿਆਂਦੀਆਂ ਹਨ।” ਉਸਨੇ ਪਹਿਲੀ ਪਿੰਨੀ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਚੁਕਦੇ ਹੋਏ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਲਿਆਂਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਆਈਆਂ ਹਨ।” ਮੈਂ ਗੱਲ ਗੋਲ ਕਰਨ ਦੇ ਲਹਿਜੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ। “ਹਾਂ ਹਾਂ ਡਿੱਬਾ ਤਾਂ ਅਨੇਜਾ ਸਵੀਟਸ ਦਾ ਹੈ। ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਇਹ ਸ਼ੋਪ।” ਉਸਨੇ ਇੰਜ ਪੁੱਛਿਆ ਜਿਵੇਂ

ਇੱਕ ਸੋ ਉਨੰਜਾ ਮਾਡਲ ਟਾਊਨ “149 ਮਾਡਲ ਟਾਊਨਂ ਕਹਿਕੇ ਉਹ ਝੱਟ ਰਿਕਸ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਹੱਥਲਾ ਬੈਗ ਉਸ ਨੇ ਨਾਲ ਸੀਟ ਤੇ ਹੀ ਰੱਖ ਲਿਆ। ਬੈਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਓਹੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ, ਕਾਗਜ ਵਿੱਚ ਵਲੇਟੀਆਂ ਦੋ ਪਰੋਠੀਆਂ, ਲੇਡੀਜ ਪਰਸ, ਰੁਮਾਲ ਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਫੋਨ।ਉਹ ਅਕਸਰ ਹੀ ਇੱਦਾਂ ਹੀ

“ਭਾਬੀ ਜੀ ਦੱਸੋ ਤਾਂ ਸਹੀ।ਕੀ ਮੈਂਥੋ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ?’ ਮੈਂ ਭਾਬੀ ਜੀ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਂ ਪਰ ਭਾਬੀ ਜੀ ਹਰ ਵਾਰ ਹੱਸ ਕੇ ਟਾਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਛੋਟੀ ਭਾਬੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਰ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦੇ ਹਨ। ਅਸੀ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਭਾਬੀ ਜੀ ਕੇ ਉਪਰਲੀ ਮੰਜਿਲ

“ਜੀ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਗੋਡੇ ਗਿੱਟਿਆਂ ਜੋੜਾਂ ਦੇ ਦਰਦ, ਬੀਪੀ, ਸ਼ੂਗਰ ਤੇ ਥਾਈਰਾਈਡ ਨਾਲ ਗੁਥਮਗੁਥਾ ਹੋ ਰਹੀ ਹਾਂ ਆਹ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲਾ ਬੁਖਾਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਹੋਜੇ ਪਰ ਮੈਥੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਤਕਲੀਫ ਦੇਖੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ।” ਉਸਨੇ ਮਸੋਸੇ ਜਿਹੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਅੱਜ ਕਿਹਾ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ “ਮੇਰੇ ਗਲੇ ਵਿੱਚ ਕੁਰਕਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ

“ਬ ਬ ਬ ਬ ਬ ਬਾਊ ਮੂਧਾ ਪੈ ਜਾ। ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਸੋਡੀ ਢੂ ਢੂ ਢੂ ਢੂ ਢੂਈ ਦਾ ਲਾਜ।” ਉਸਨੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਹੀ ਕਿਹਾ। “ਭੈ ਭੈ ਭੈ ਭੈਣ ਜੀ ਸਰੋ ਦਾ ਤੇਲ ਦਿਓਂ ਗ ਗ ਗ ਗ ਗਰਮ ਕਰਕੇ।” “ਨਹੀਂ ਬਲਬੀਰ ਆਹ ਦਵਾਈ ਨਾਲ।ਹੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਦੇ।” “ਨਹੀਂ ਭੈ ਭੈ

ਛੋਟੀਆਂ ਮੰਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ ਹਰ ਆਦਮੀ ਸ਼ਬਜ਼ੀ ਮੰਡੀ ਜਾ ਕੇ ਭਾਅ ਦੀ ਸੌਦੇ ਬਾਜ਼ੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਬਜ਼ਾਰੋਂ ਪਪੀਤਾ ਲੈਣ ਗਏ। ਵੀਹ ਰੁਪਏ ਕਿਲੋ ਦਾ ਰੇਟ ਮੰਗ ਕੇ ਓਹ ਪੰਦਰਾਂ ਚ ਦੇਣ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਧੀਆ ਜਿਹਾ ਪਪੀਤਾ ਪਸੰਦ ਕਰਕੇ ਤੁਲਵਾਇਆ। ਦੋ ਕਿਲੋ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੀ ਸੀ

ਵਿਦਿਅਕ ਆਦਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋ ਸੀਨੀਅਰ ਕਲਾਸ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾ ਕੋਰਸ ਪੂਰਾ ਕਰਕੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੂਨੀਅਰ ਕਲਾਸ ਵਲੌ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਦਾਇਗੀ ਪਾਰਟੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੰਮਪਰਾ ਬਹੁਤ ਸਮੇ ਤੌ ਹੀ ਚਲੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਸੀਨੀਅਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਯਾਂਦਾ ਉਸ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

1974 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮੇਰੇ ਫੁਫੜ ਜੀ ਤੋਂ ਮਕਾਨ ਖਰੀਦਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਪੰਗਾ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ। ਸਾਡੀ ਗਲੀ ਦਾ ਅਖੀਰਲਾ ਪਲਾਟ ਗਲੀ ਵਿਚਲੇ ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਸਬਜ਼ੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਸੀ।ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਾਂਗਰਸੀ ਨੇਤਾ ਸਰਦਾਰ ਗੁਰਦੇਵ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਂਤ ਦੀ ਸ਼ਹਿ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਗਲੀ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣੀ

ਕੇਰਾਂ ਅਸੀਂ ਸਕੂਲ ਵੱਲੋਂ ਰਾਜਸਥਾਨ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਟੂਰ ਲੈ ਕੇ ਗਏ। ਜੈਪੁਰ ਅਜਮੇਰ ਉਦੈਪੁਰ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਸੀਂ ਜੋਧਪੁਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿਲ੍ਹੇ ਹੀ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਘੱਟ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੋਧਪੁਰ ਦਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਵੀ ਵਾਹਵਾ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਦੋ ਤਿੰਨ ਬੱਚੇ ਥੱਕ