Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਕੱਲ ਬੈਠੇ ਬੈਠੇ ਨੇ ਬਲਬੀਰ ਦੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਫੋਨ ਲਾ ਲਿਆ। ਲਗਦਾ ਸੀ 30 ਦਿੰਸਬਰ ਦਾ ਮੁੱਕਿਆ ਹੈ ਬਲਬੀਰ। ਫੋਨ ਬੰਦ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿਸਨੇ ਵਰਤਣਾ ਹੈ ਬਲਬੀਰ ਦਾ ਨੰਬਰ। ਘੰਟੀ ਗਈ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਫੋਨ ਕਿਸੇ ਨੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆ। “ਹ ਹ ਹ ਹੈਲੋ।” “ਤੁਸੀਂ ਬਲਬੀਰ ਦੇ ਡੈਡੀ ਬੋਲਦੇ ਹੋ।’

ਬੰਦੇ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਰੋਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ ਰੋਟੀ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਰੋਟੀ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਦੂਸਰੀ ਰੋਟੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਪਤਨੀ ਦੇ ਹੰਡ ਗੋਢੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਮੌਕੇ ਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਮੁਤਾਬਿਕ ਨੂੰਹ ਪੁੱਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਨੂੰ ਤੀਜੀ ਰੋਟੀ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦੀ

1971 ਚ ਜਦੋ ਸਰਦਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਬਣੇ ਤਾਂ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚਲੀ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡਾਂ ਲੋਹਾਰਾ ਘੁਮਿਆਰਾ ਤੇ ਮਿੱਡੂਖੇੜਾ ਸਮੇਤ ਕਈ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਵਾਟਰ ਵਰਕਸ ਦੀ ਸੌਗਾਤ ਦਿੱਤੀ। ਓਹਨੀ ਦਿਨੀ ਸੁਆਣੀਆਂ ਸਿਰ ਤੇ ਹੀ ਵੀਹ ਵੀਹ ਘੜੇ ਡਿੱਗੀ

1971 ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੋਗਾ ਸਾਨੂੰ ਛੇਵੀਂ ਜਮਾਤ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਸਨ । ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮਾਸਟਰ ਸਨ ਉਹ। ਉਹ ਅਰੋੜਾ ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ਚੋੰ ਸਨ। ਓਹਨਾ ਦੀ ਗੋਤ ਸਚਦੇਵ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਨਕੇ ਵੀ ਸਚਦੇਵ ਹੀ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਨਾਨਕਿਆਂ ਆਲਾ ਮੋਹ ਜਿਹਾ ਆਉਂਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਜੋਗਾ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ

ਕੇਰਾਂ ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਰਾਮੂ ਸਾਨੂੰ ਪਿੰਡ ਘੁਮਿਆਰੇ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਬਾਦੀਆਂ ਪਿੰਡ ਤੋਂ। ਉਸਦੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵਾਹਵਾ ਆੜੀ ਸੀ ਹੁਣ ਵੀ ਹੈ। ਉਹ ਡੱਬਵਾਲੀ ਰਾਮ ਦੇ ਛੋਲੇ ਭਠੂਰੇ ਖਾਣ ਦਾ ਸ਼ੋਕੀਨ ਸੀ। ਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਮੀ ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਬੱਸ ਚੜਾਉਣ

1979 ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਕਾਲਜ ਕਿੱਲਿਆਂਵਾਲੀ ਪੜਦੇ ਸਮੇ ਅਸੀਂ ਕੌਮੀ ਸੇਵਾ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਦਸ ਰੋਜ਼ ਕੈਂਪ ਪ੍ਰੋ ਰਾਧੇ ਸ਼ਾਮ ਗੁਪਤਾ ਦੀ ਅਗੁਵਾਹੀ ਹੇਠ ਨਾਲਦੇ ਪਿੰਡ ਸਿੰਘੇਵਾਲੇ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਲਾਇਆ।ਚਾਹੇ ਕੈਂਪ ਰਾਤ ਦਿਨ ਦਾ ਸੀ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਮੁੰਡੇ ਰੋਜ਼ ਰਾਤ ਨੂੰ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਕੈਂਪ ਦੇ ਜਾਣ

ਕਿਸੇ ਦੇ ਮੋਂਹ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਦੇ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਿੱਸੇ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ। ਇੰਜ ਹੀ ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੀਵਾਨ ਖੇੜੇ ਪਟਵਾਰੀ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਓਥੋਂ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਪਾਪਾ ਜੀ ਨੂੰ ਵੀਰਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਹੀ ਆਪਣੇ ਜਮੀਨ ਦੇ ਕੰਮਕਾਰ ਲਈ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੀ

ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਤੇਲ ਤੇ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਮਸ਼ੀਨ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਸੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਪੂਰੀ ਗਲੀ ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਅੱਠ ਦਸ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਮਸ਼ੀਨ ਵਾਲੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਗਲੀ ਨੂੰ ਮਸ਼ੀਨ ਵਾਲੀ ਗਲੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਵੱਡੇ ਇੰਜਨ ਨਾਲ ਚਲਦੀ ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਲ ਆਟਾ ਚੱਕੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇੱਕ ਪੇਂਜਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਣਕ

ਸਰਸਾ ਦੇ ਮੇਨ ਚੌਂਕ ਨੇੜੇ ਇਕ ਰਾਧਾ ਸਵਾਮੀ ਵੈਸ਼ਨੂੰ ਢਾਬਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਓਹਨਾ ਬਦਲ ਕੇ ਆਰ ਐਸ ਢਾਬਾ ਰੱਖ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਸੁੱਧ ਵੈਸ਼ਨੂੰ ਢਾਬਾ ਸੀ। ਕੁਆਲਿਟੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਮਝੌਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹਰ ਅਮੀਰ ਗਰੀਬ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਸੰਦ ਸੀ ਇਹ ਢਾਬਾ। ਇਸ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਸਰਦਾਰ

ਅਸੀਂ ਜਿਹੜੇ ਸੱਠ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਜੰਮੇ ਹਾਂ ਅੱਜ ਦੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨਾਲੋਂ ਕਾਫੀ ਭਿੰਨ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਅਜੀਬ ਵਰਤਿਆ ਤੇ ਹੰਢਾਇਆ ਹੈ। ਜੋ ਸਾਡੇ ਜੁਆਕ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਗਿਫ਼ਟ ਪੈਕਿੰਗ ਅਸੀਂ ਅੱਧੀ ਉਮਰ ਟੱਪਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੇਖੀ। ਅਸੀਂ ਗਿਫ਼ਟ ਖੋਲ੍ਹਣ ਸਮੇ ਉਸ ਦਾ ਰੈਪਰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਉਤਾਰਦੇ ਹਾਂ। ਮਤੇ