Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਆਪਣੀ ਰੇਹੜੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਤੇ ਫਲ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਭਾਈ ਸ਼ਾਇਦ ਯੂ ਪੀ ਯ ਬਿਹਾਰ ਦਾ ਹੈ। ਉਸਕੋਲੋ ਗਲੀ ਦੇ ਕੁਝ ਕ਼ੁ ਚੁਣਵੇਂ ਘਰ ਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਤੇ ਫਰੂਟ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਵਧੀਆ ਤੇ ਚੋਣਵਾਂ ਸਮਾਨ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬਾਜ਼ਾਰ ਨਾਲੋਂ ਕੁਝ ਮਹਿੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਹੋਕਾ ਮਾਰਨ ਦੀ

ਵਾਹਵਾ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਕਰੀਬੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਨਾਨਾ ਜੀ ਦਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਣ ਗਿਆ। ਨਾਨਾ ਜੀ ਉਦੋਂ ਸੌ ਤੋਂ ਉਪਰ ਹੀ ਸਨ ਤੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਹੀ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਖ਼ਾਸ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਆਉ ਭਗਤ ਭੂਜੀਏ ਬਦਾਨੇ ਯ ਡਾਲੀਮਾ ਦੇ ਬਿਸਕੁਟਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਅੱਜ ਕਪੜੇ ਧੋਣ ਵਾਲੀ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਐੱਮ ਸੀ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਮੈਡਮ ਕੋਲੇ ਰੌਲਾ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। “ਜਦੋ ਮੈ ਮਸ਼ੀਨ (ਵਾਸ਼ਿੰਗ ) ਲਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਐੱਮ ਸੀ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।” ਮੈਂ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰ

ਨੀ ਕਿੱਥੇ ਲਾ ਆਈ ਇੰਨੇ ਦਿਨ ? ਪਾਰਕ ਚ ਬੈਠੀ ਕਰੀਮ ਰੰਗ ਦੇ ਸੂਟ ਆਲੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਫਰੇਮ ਵਾਲੀਆਂ ਐਨਕਾਂ ਵਾਲੀ ਸੋਹਣੀ ਜਿਹੀ ਬੀਬੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ।ਭੈਣੇ ਮੈ ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਧੀਆਂ ਕੋਲ ਕਨੇਡਾ ਗਈ ਸੀ। ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਲਾ ਆਈ। ਹੁਣ ਸਾਲ ਸੋਖਾ ਲੰਘ ਜੂ। ਏਥੇ ਕੱਲੀ ਦਾ ਜੀ ਵੀ ਨਹੀ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਲਾਲਚ ਤੇ ਬਹੁਤੀ ਸਿਆਣਪ ਵੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰੀਕੋ ਘੜੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਆਟੋਮੈਟਿਕ। ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਘੜੀ ਚ ਪਾਣੀ ਪੈ ਗਿਆ। ਚੋ ਹੇਤ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਾ ਸਖਸ਼ ਜੋ ਹਰਿਆਣਾ ਵਾਚ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਘੜੀਆਂ ਵੇਚਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੁਰੰਮਤ ਵੀ

ਨੱਬੇ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਮਦਰਾਸ, ਬੰਗਲੌਰ, ਮੈਸੂਰ ਤੇ ਊਟੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਦਿਅਕ ਟੂਰ ਲ਼ੈਕੇ ਗਏ। ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਟ੍ਰੇਨ ਰਾਹੀਂ ਸਿੱਧੇ ਮਦਰਾਸ ਪਹੁੰਚੇ। ਇੱਧਰ ਦਸੰਬਰ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਠੰਡ ਸੀ ਪਰ ਮਦਰਾਸ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਗਰਮੀ ਸੀ। ਅਸੀ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਜਵਾਂ ਹੀ

ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਸ੍ਰੀ ਬਿਕਰਮ ਸਿੰਘ ਸੈਣੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਬਤੌਰ ਸਾਇੰਸ ਅਧਿਆਪਕ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦਾ ਮਾਹਿਰ ਤਾਂ ਸੀ ਹੀ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸ਼ੋਸ਼ਲ ਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਰਦਾਰ ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਸੈਣੀ ਦਾ ਸਕਾ ਭਤੀਜਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਲਿਆਕਤ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਇਧਰ

ਉਹਨਾਂ ਵੇਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਗੁਸਲਖਾਨੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਤੇ ਨਾ ਪਖਾਨੇ। ਆਦਮੀ ਆਮਤੌਰ ਤੇ ਖੁੱਲੇ ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਂਦੇ ਸਨ ਤੇ ਔਰਤਾਂ ਮੰਜੇ ਵਗੈਰਾ ਦਾ ਪਰਦਾ ਕਰਕੇ ਨ੍ਹਾਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਗੁਸਲਖਾਨੇ ਪਖਾਨੇ ਬਣੇ ਵੀ ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤੇ ਬਿਨਾਂ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਬਾਹਰ ਪਰਦਾ ਲਟਕਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਖਾਨੇ

ਹਰ ਜੀਵ ਜੰਤੂ ਦਰਖੱਤ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਵੱਧਣ ਫੁੱਲਣ ਲਈ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਨਸਾਨ ਨੇ ਇਹ ਖੋਂ ਕਰ ਲਈ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਗੁਣਕਾਰੀ ਭੋਜਨ ਕਿਹੜਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਇਨਸਾਨ ਉਸ ਭੋਜਨ ਨੁੰ ਹੀ ਖਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਵਾਦ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਕੰਮਜੋਰੀ ਹੈ। ਭੋਜਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵੇਲੇ

ਪ੍ਰਾਪਤ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਸਕੂਲ ਦੀ ਵਾਗਡੋਰ ਫਿਰ ਸੁਚੱਜੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਸੁਧਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ। ਤੁਰੰਤ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਪੁਨਰ ਜੀਵ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਢਿਲਮੱਸ ਨੀਤੀ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਚੰਗੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਦਾ