Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

” ਬਾਬੂ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਨੰਬਰ ਬਾਬੇ ਤੋ ਬਾਅਦ” ” ਅੱਛਾ ।” ” ਲਾਲਾ ਜੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਨੰਬਰ ਬਾਬੂ ਜੀ ਤੋ ਬਾਅਦ” ਬਠਿੰਡੇ ਦੀ ਗੋਲ ਮਾਰਕੀਟ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਟੈੰਕੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਖੜ੍ਹਾ ਗਿਆਨੀ ਪਰਾਂਠੇ ਵਾਲਾ ਆਪਣੇ ਗਾਹਕ ਨਿਪਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਮੇਰਾ ਨੰਬਰ ਬਾਬੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸੀ ਪਰ ਬਾਬੇ ਤੋ

ਜਦੋ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਝੂਠਾ ਪੱਖ ਲਿਆ ਅੋਲਾਦ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਆਪਣੀ ਅੋਲਾਦ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਮਾਂ ਪਿਉ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਵਿੱਕਣ ਤੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮਾਂ ਖੁੱਦ ਗਿੱਲੀ ਥਾਂ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਸੁੱਕੀ ਥਾਂ ਤੇ ਲਿਟਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅੋਲਾਦ ਦਾ

ਇਕ ਵਾਰੀ ਜਦੋਂ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿਚ ਨਵੇ ਪੇ ਸਕੇਲ ਲਾਗੂ ਹੋਏ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇ ਕਨੂੰਨਗੋ ਸਨ ਨੇ ਕੋਲ੍ਹ ਖਡ਼ੇ ਸੁੰਦਰ ਸ਼ਾਮ ਪਟਵਾਰੀ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚੋ Ready Reckner ਰੈਡੀ ਰੈਕਨਰ ਲੈਣ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਂਕਿ ਨਵੀ ਪੇ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਉਂਜ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਬਪੁਲਸ ਵਾਲੇ ਤੇ ਮਾਲ

ਸੇਠ ਜੀ ਬਲਬੀਰ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ ਨੰਬਰ ਤੋ ਆਈ ਫੋਨ ਕਾਲ ਨੇ ਮੇਰਾ ਤ੍ਰਾਹ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਮੈ ਸੁੰਨ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਪੇਸ਼ੇ ਤੌ ਮਜਦੂਰ ਬਲਬੀਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਵਾਹ ਕੋਈ ਸੱਤ ਅੱਠ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਗੁਰਦਾਸ ਮਿਸਤਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ

ਅੱਜ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਉਂ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਸਖਸ਼ ਦੀ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਰਮੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਆਖ ਕੇ ਬਲਾਉਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ । ਉਸ ਦੇ ਰਮੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਆਖਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਹੀ ਵਖਰਾ ਸੀ। ਉੱਨੀ ਸੋ ਪਚਾਸੀ ਤੋ ਲੈ ਕੇ ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਸੱਤ ਤੱਕ ਉਸ ਦਾ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਰਿਹਾ।

“ਭਾਜੀ ਜਦੋਂ ਦਾਰ ਜੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਇੱਧਰ ਆਏ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਟਾਲੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਸ਼ੇਰਪੁਰ, ਸਠਿਆਲੀ ਤੇ ਤਲਵੰਡੀ ਤੁੰਗਲਾਂ ਨਾਮੀ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਮੀਨ ਅਲਾਟ ਹੋਈ। ਉਥੇ ਵੀ ਛੇ ਸੱਤ ਸੌ ਮੁਰੱਬੇ ਜਮੀਨ ਸੀ ਉਸੀ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਇਥੇ ਮਿਲੀ। ਸਾਰੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸਨ। ਇਥੇ ਵੀ ਉਹੀ ਸਰਦਾਰੀ ਕਾਇਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।”

ਅੱਜ ਆਲਿਆਂ ਦੀ ਕਾਹਦੀ ਸੈਲਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਿੱਧੀ ਖਾਤੇ ਵਿਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਮੈਸੇਜ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਯੂਅਰ ਬੈੰਕ ਅਕਾਊਂਟ xxxxx144 ਹੈਜ ਬਿੰਨ ਕ੍ਰੈਡਿਟਡ ਆਈ ਐਨ ਆਰ xxxxxx ਅਵੇਲੇਬਲ ਬੈਲੈਂਸ xxxxxx। ਸੈਲਰੀ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਨਕਦ ਮਿਲਦੀ ਸੀ। ਦਸ ਦਸ ਦੇ ਨੋਟਾਂ ਦੀ ਗੁੱਟੀ । ਜਦੋ ਨੋ ਕ਼ੁ

ਇਹ ਗੱਲ 1980 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਦੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਦੋਸਤ Sat Bhushan Grover ਨੇ ਬਰਤਾਨੀਆਂ ਫਰੂਟ ਕੇਕ ਦੇ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਸੋਹਣੇ ਕਈ ਸਟਿਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਅਬੋਹਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਕੋਲ੍ਹ ਇਸ ਕੇਕ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਏਜੇਂਸੀ ਸੀ। ਸਟਿਕਰ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਸਨ। ਜੋ ਸਾਡੀ ਉਸ ਉਮਰ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ

ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਗਿਆਰਾਂ ਤੋਂ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧ ਬਗਾਵਤ ਦਾ ਝੰਡਾ ਚੁੱਕਿਆ। ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਹਿਤੈਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਉੱਚੀ ਵੀ ਬੋਲਿਆ। 2003 ਵਿੱਚ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ

ਸਾਡੇ ਮਕਾਨ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਪੋਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਾਗੜੀ ਬਨੀਆਂ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।ਕੋਈ ਦਸ ਕੁ ਸਾਲ ਉਹ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਰਹੇ। ਮੂਲਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਸਨ ਤੇ ਪੂਰੀ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਸਾਡੇ ਕਰਕੇ ਉਹ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਪੰਜਾਬੀ ਸਮਝਣ ਤੇ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪਾਏ। ਇੰਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਸਾਡੀਆਂ ਲਿਹਾਜਾਂ ਤੇ