Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਡਾਕਟਰ ਸੀਤਾ ਰਾਮ ਸਾਬਕਾ ਵਿਧਾਇਕ ਡੱਬਵਾਲੀ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਚੋ ਦੇਵੀ ਲਾਲ ਦੇ ਕੁਨਬੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਾਬਕਾ ਵਿਧਾਇਕ ਚੌਧਰੀ ਮਨੀ ਰਾਮ ਦੇ ਸਪੁੱਤਰ ਹਨ। ਚੌਧਰੀ ਮਨੀ ਰਾਮ ਜੋ ਹਰਿਆਣਾ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੇ ਸਨ ਨੂੰ ਚੋ ਦੇਵੀ ਲਾਲ ਚੋ ਓਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੁਆਕੇ ਡੱਬਵਾਲੀ ਰਿਜਰਬ ਹਲਕੇ

ਸ਼ਾਮੀ ਮੈ ਬਾਈਕ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣੇ ਆਇਆ ਕਹਿਕੇ ਬਜਾਰ ਨੁੰ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।ਬਜਾਰ ਕਈ ਦੋਸਤ ਮਿਲ ਗਏ ਤੇ ਪੁਰਾਣੀਆ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਟਾਇਮ ਦਾ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਚੱਲਿਆ। ਵੈਸੇ ਮੈ ਇੱਕਲਾ ਬਜਾਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜੇ ਜਾਵਾਂ ਵੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ । ਕਦੇ ਘਰ ਦਾ ਨਿੱਕਸੁੱਕ

ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ। ਮਾਂ ਇੱਕ ਅਣਥੱਕ ਕਾਮਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਛੁੱਟੀ ਨਹੀ ਲੈੱਦਾਂ। ਪੰਜ ਭੱਠ ਤਾਪ ਚ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਦਾ ਫਿਕਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਂ ਬੀਮਾਰ ਹੰਦੀ ਹੋਈ ਵੀ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਉਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ

1970 ਦੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਦੀ ਬਦਲੀ ਹਿਸਾਰ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਹਾਂਸਪੁਰ ਅਤੇ ਬੀਰਾਂਬਧੀ ਹੋ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਬੀਰਾਂਬੱਧੀ ਗਏ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੂਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਦੇ ਲਾਲਚ ਵਿਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਨਾਲੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਪਟਵਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਦਾਰੂ

1983 ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਸ੍ਰੀ Sham Chugh ਦੀ ਪੋਸਟਿੰਗ ਬੈੰਕ ਆਫ ਬੜੌਦਾ ਵਿਚ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਝੁਣਝੁਣੁ ਦੇ ਮੰਡਾਵਾ ਕਸਬੇ ਵਿਚ ਹੋਈ। ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਖੁਦ ਉਸਨੂੰ ਓਥੇ ਛੱਡਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਦਿਨ ਰੁਕਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਡਿਊਟੀ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਸ਼ਾਮ ਚੁੱਘ

ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ Sham Chugh ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸੀ। ਸਾਡਾ ਬੀ ਕਾਮ ਸੈਕੰਡ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਆਇਆ। ਉਹ ਪਾਸ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਆਰ ਐਲ ਸੀ। ਇਸਲਈ ਸਾਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ। ਮੇਰੇ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਮ ਲਾਲ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਮਨਾਈ। ਮੇਰੇ ਨਤੀਜੇ ਦੇ ਆਰ ਐਲ ਦਾ

ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ 1998 ਚ ਨਾਇਬ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਏ। 2002 ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੇ ਮੋਬਾਈਲ ਲੈਣਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਓਹਨਾ ਨੂ ਉਦੋਂ ਉਚਾ ਸੁਣਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਨਾਲ ਓਹਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਕੇ ਇੱਕ ਮਟਰੋਲਾ ਦਾ ਫੋਨ ਲੈ ਕੇ ਦਿੱਤਾ। ਸਿਰਫ 1900 ਦਾ। ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਪੇਮੈਂਟ ਓਹਨਾ ਖੁਦ ਆਪਣੀ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਕੀਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇੱਕ ਨੋ ਇੰਚ ਦੇ ਚਾਰ ਸੌ ਗ੍ਰਾਮ ਦੇ ਵਜਨੀ ਮੁਬਾਇਲ ਦਾ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਮਾਲਿਕ ਬਣਿਆ। ਉਸ ਸਮੇ ਮੋਬਾਇਲ ਦਾ ਫਿਕਸ ਖਰਚਾ 600 ਰੁਪਏ ਸੀ ਕਾਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੁਣਨ ਦੇ ਵੱਖਰੇ ਪੈਸੇ ਲਗਦੇ ਸਨ। ਨਾ ਕਿਸੇ

“ ਬੇਟਾ ਤੂੰ ਕਿਹੜੇ ਘਰਾਂ ਚੋਂ ਹੈ ? ਤੇ ਕਿਸ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹੋ।ਂ ਮੈਂ ਸਾਇਕਲ ਤੇ ਚੱਕੀ ਤੋਂ ਆਟਾ ਪਿਸਾ ਕੇ ਲਿਆ ਰਹੀ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ । “ਅੰਕਲ ਜੀ ਮੈa ਮਾਸਟਰ ਕਰਮ ਚੰਦ ਦੀ ਲੜਕੀ ਹਾਂ। ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਹੀ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਏ ਹਨ। ਂ ਉਸ ਨੇ ਬੜੇ ਆਤਮ ਵਿਸaਵਾਸ ਨਾਲ

ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤੀ ਤੇ ਸਿਰੜੀ ਸਨ ਮੇਰੇ ਜਨਮਦਾਤਾ ਜਦੋ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਕੋਲੋ ਉਹਨਾ ਦੇ ਬਚਪਣ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨਣ ਦਾ ਸਬੱਬ ਬਣਦਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ। ਕਿ ਕਿੰਨੀ ਗਰੀਬੀ ਦੇਖੀ ਹੈ ਉਹਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਣ ਵਿੱਚ।ਪਰ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਤੇ ਤੰਗੀ ਤੁਰਸੀਆਂ ਚ ਦਿਨ ਕੱਟਕੇ ਉਹ ਜਿਸ ਮੁਕਾਮ ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ