Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਮੋਟੇ ਆਦਮੀ ਕੋਈ ਬਾਹਲਾ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੇ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਹਿਮ ਹੈ। ਮੋਟਾਪੇ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੋਟਾਪੇ ਨੂੰ ਖਾਣ ਪੀਣ ਨਾਲ ਹੀ ਨਾ ਜੋੜਕੇ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ। ਪਤਲੇ ਲੋਕ ਕੋਈ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੇ। ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਬਣੀਆਂ ਦੋਸਤ ਹੈ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ 1976 ਤੋਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਉਹ ਓਦੋਂ ਵੀ 48 ਕਿਲੋ ਦਾ ਸੀ

ਆਦਮੀ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅੋਸਤਨ ਸਫਰ ਸੱਠ ਤੋ ਸੱਤਰ ਸਾਲ ਦਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਆਮ ਕਰਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੜਾਅ ਮੰਨੇ ਗਏ ਹਨ ਬਚਪਨ ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਬੁਢਾਪਾ।ਜੀਵਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪੰਦਰਾਂ ਕੁ ਸਾਲ ਬਚਪਨ ਦੇ ਸਾਲ ਗਿਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਅਗਲੇ ਪੰਦਰਾਂ ਵੀਹ ਸਾਲ ਜਵਾਨੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਫਿਰ ਅਧੇੜ ਅਵਸਥਾ ਦੇ ਨਾਲ

ਕੁਝ ਕ਼ੁ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ ਡੱਬਵਾਲੀ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲੇ ਕਪੜਾ ਬੈੰਕ ਜਿਸ ਨੂੰ ਨੇਕੀ ਦੁਆਰ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ। #ਆਪਣੇ ਐਨ ਜੀ ਓੰ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਲ਼ੋਕ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਕਪੜੇ ਜਮਾਂ ਕਰਾਉਂਦੇ ਤੇ ਲੋੜਵੰਦ ਆਪਣੀ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ। ਮੇਰਾ ਵੀ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਉਸ ਨੇਕੀ

ਵਾਹਵਾ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ ਮੇਰੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮਾਮਾ ਜੀ ਦਾ ਦੁੱਧ ਦਾ ਸੈਪਲ ਫੇਲ ਆ ਗਿਆ। ਜਿਸ ਦਾ ਕੇਸ ਨਿਕਲੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਚੱਲਿਆ ਤੇ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੇਲ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਭਾਵੇਂ ਉਪਰਲੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਪੀਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਮਾਨਤ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਪਾਈ ਗਈ। ਜੇਲ

ਕਲ੍ਹ ਖਿਚੜੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਵਾਹਵਾ ਸਾਰੀ, ਮੁੱਕ ਵੀ ਗਈ ? ਅਕਸਰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਘਰੇ ਇਹ ਸਵਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਕਲ੍ਹ ਵਾਲਾ ਸਾਗ? ਵੰਡਤਾ ਹੋਵੇਗਾ| ਉਸਦਾ ਜਵਾਬ ਉਡੀਕਣ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਜਵਾਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ| ਕਿTੁਂਕਿ ਉਸਦੀ ਵੰਡਣ ਦੀ ਆਦਤ ਦਾ ਪਤਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ| ਪੇਕਿਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀ ਦੇ ਕੇ ਆਈ | ਇਥੇ

ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਹੈ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸੈਣੀ ਸਾਹਿਬ ਸਕੂਲ ਲਈ ਕੁਝ ਪੌਦੇ ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ ਨਰਸਰੀ ਤੋਂ ਲਿਆਏ ਤੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਪੌਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੋਰਚ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਪੌੜ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਮੀਨ ਚ ਬਣੇ ਗਮਲੇ ਵਿੱਚ ਲਗਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਸਦੇ ਉੱਪਰ ਕੈਮਿਸਟਰੀ ਲੈਬ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਖਿੜਕੀ ਸੀ। ਸੈਣੀ ਸਾਹਿਬ ਰਾਊਂਡ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਗਾਹੇ ਬਿਹਾਏ

ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਕਿ ਨਹੀ ਖਾਧੀ ਇਕੱਲੀ ਮਾਂ ਪੁੱਛਦੀਂ। ਲੰਬੇ ਸਫਰ ਤੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਇਕ ਟਰੱਕ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲਿਖੀਆਂ ਇਹਨਾਂ ਲਾਇਨਾ ਨੇ ਮਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਝੰਝੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਕਿ ਨਹੀ ਖਾਧੀ ਇੱਕਲੀ ਮਾਂ ਪੁੱਛਦੀ ਪੈਸੇ ਕਿੰਨੇ ਨੇ ਕਮਾਏ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਪੁੱਛਦੇ। ਮਾਂ ਦੀ ਭੁਮਿਕਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਅੱਖਾਂ ਚੋ ਪਾਣੀ ਆਉਣਾ

ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਫਿਲਮ ਵੇਖਣ ਚਲੇ ਗਏ ਬਠਿੰਡੇ। ਕੋਈ ਸਾਢੇ ਚਾਰ ਪੰਜ ਵਜੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿਸੇ ਸਾਕ ਸਬੰਧੀ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ ਕੀ ਦੇਣੀ ਹੈ ਰੋਟੀ ਕਿਸੇ ਹੋਟਲ ਢਾਬੇ ਤੋਂ ਹੀ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ। ਬਸ ਸਟੈਂਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਟਲ ਹੈ। ਨਾਮ ਵੀ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਦਿੱਲੀ ਚ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਮ ਦੀਆਂ

1974 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਜੀ ਅਕਸਰ ਘੁੱਟ ਲਾ ਲੈਂਦੇ ਸੀ। ਤੇ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਆਪਣੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤੇ ਕਦੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਪੀ ਹੀ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਚਾਚੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਵੈਸੇ ਓਹਨਾ ਦਾ ਘਰੇ ਬਹੁਤ ਰੋਹਬ ਸੀ ਤੇ ਕੋਈ ਓਹਨਾ ਅੱਗੇ ਕੁਸਕਦਾ ਨਹੀ ਸੀ। ਓਹ

ਅੱਸੀ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਬੀ ਆਰ ਬੀ ਦਾ ਟੈਸਟ ਦੇਣ ਲਈ ਲੁਧਿਆਣਾ ਗਏ। ਉਥੇ ਅਸੀਂ ਕਿਚਲੂ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਮੇਰੀ ਕੁਲੀਗ ਮੈਡਮ ਕੁਲਦੀਪ ਕੰਡਾ ਦੀ ਭੈਣ ਦੇ ਘਰੇ ਰਾਤ ਰੁਕੇ। ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਦਾ ਦੇਵਰ ਯੂਥ ਕਾਂਗਰਸ ਦਾ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਆਗੂ ਸੀ। ਜਿਸਦੇ ਗਿਆਨੀ ਜੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ