Tag: ਰਮੇਸ਼ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ

ਓਦੋ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਆਲਾ ਸਕੂਲ ਅਜੇ ਮਿਡਲ ਤੱਕ ਦਾ ਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਅਸੀਂ ਚੌਥੀ ਪੰਜਵੀ ਚ ਪੜਦੇ ਸੀ। ਸਫੈਦੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਚਲਣ ਜਿਹਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸਫੈਦੇ ਦੇ ਕਈ ਬੂਟੇ ਲਾਏ ਗਏ। ਇਹ ਬੜੀ ਛੇਤੀ ਵਧਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਪੱਤੇ ਸਾਡੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ

ਕੱਲ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਹਮਸਫਰ ਦਾ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤੀ ਸਮਾਰੋਹ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਸਟਾਫ ਦੇ ਦੋ ਸੀਨੀਅਰ ਮੈਂਬਰ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤੀ ਸਮਾਰੋਹ ਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਆਏ। ਦਿੱਤੇ ਸਮੇ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੇਂਬਰ ਹੀ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਪੂਰੇ 6 ਮੈਂਬਰ। ਕਿਉਂਕਿ 6ਵਾਂ ਮੈਂਬਰ ਵਿਸ਼ਕੀ ਵੀ

“149 ਮਾਡਲ ਟਾਊਨਂ ਕਹਿਕੇ ਉਹ ਝੱਟ ਰਿਕਸ਼ੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਹੱਥਲਾ ਬੈਗ ਉਸ ਨੇ ਨਾਲ ਸੀਟ ਤੇ ਹੀ ਰੱਖ ਲਿਆ। ਬੈਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਓਹੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ, ਕਾਗਜ ਵਿੱਚ ਵਲੇਟੀਆਂ ਦੋ ਪਰੋਠੀਆਂ, ਲੇਡੀਜ ਪਰਸ, ਰੁਮਾਲ ਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਫੋਨ।ਉਹ ਅਕਸਰ ਹੀ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ ਜਦੋ ਵੀ ਉਹ

ਆਪਣੀ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕੁਝ ਕ਼ੁ ਸਾਲਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਮੇਰੇ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਕੁਲਵੰਤ ਨਾਮ ਦੀ ਸੇਵਾਦਾਰ ਬੀਬੀ ਪੇਰੈਂਟਸ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਉਂਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਗਗੜ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸੀ। ਤੇ ਬਹੁਤ ਗਾਲੜੀ ਵੀ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਨੂੰ ਟੁੱਟਣ ਨਾ ਦਿੰਦੀ। ਪਕੌੜਿਆਂ ਵਾਂਗੂ ਗੱਲਾਂ ਬਣਾਉਂਦੀ ਚੁੱਪ ਨਾ ਹੁੰਦੀ। ਦਿਨ ਵਿੱਚ

“ਪਾਪਾ ਆ ਜਾਉਂ। 25 ਨਵੰਬਰ ਹੋ ਗਈ।” ਵੱਡੀ ਤੇ ਛੋਟੀ ਬੇਟੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜਗਾਇਆ। ਮੈਂ ਅਜੇ ਘੰਟਾ ਕ਼ੁ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੁੱਤਾ ਸੀ। ਸੁੱਤਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝੋ ਜਾਗੋ ਮੀਟੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਿਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਈ। ਕਿ ਮਾਜਰਾ ਕੀ ਹੈ। ਵੱਡੀ ਬੇਟੀ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਤੇ ਬੋਲੀ “ਪਾਪਾ ਅੱਜ

1998 ਵਿੱਚ ਸਾਡਾ ਨਵਾਂ ਮਕਾਨ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਿਫਟ ਕਰ ਗਏ। ਕੋਠੀ ਟਾਈਪ ਮਕਾਨ ਸੀ ਇਹ। ਦੋ ਬੈਡਰੂਮ ਕਿਚਨ ਡਰਾਇੰਗ ਕਮ ਡਾਈਨਿੰਗ ਰੂਮ ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਲਾਬੀ ਤੇ ਸਟੈਪ ਵਾਲੀਆਂ ਸੰਗਮਰਮਰ ਲੱਗੀਆਂ ਪੌੜ੍ਹੀਆਂ ਹਰ ਕਮਰੇ ਚ ਲੱਗੇ ਪਰਦੇ।ਵੇਖਣ ਵਾਲਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਕੋਠੀ ਹੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਚੁੰਨੀ ਚੜਾਉਣ ਦੀ ਰਸਮ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਰਿੰਗ ਸੈਰਾਮਣੀ ਆਖਣ ਲਗ ਗਏ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਪਿੰਡ ਮਹਿਮਾ ਸਰਕਾਰੀ ਵਿਖੇ ਹੀ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਉਸ ਸਮੇ ਹੋਟਲਾਂ ਵਾਲੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਈ ਅਜੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ।ਅਸੀਂ ਸਾਰਾ ਲੁੰਗ ਲਾਣਾ ਜਿਹਾ ਇੱਕਠਾ ਕਰਕੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਮੈਟਾਡੋਰ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ। ਸਾਰਾ

ਰਾਮ ਰੱਤੀ ਅੱਜ ਤੂੰ ਲੇਟ ਹੋਗੀ ਕੰਮ ਤੇ। ਸਾਡੀ ਕੰਮ ਵਾਲੀ ਨੂੰ ਆਉਂਦੀ ਨੂੰ ਹੀ ਸਾਹਿਬਾਂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਬੀਬੀਜੀ ਅੱਜ ਦੀ ਦਿਹਾੜੀ ਤਾਂ ਬੈੰਕ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਪੁੱਤਾਂ ਦੀ। ਮੁੰਡਾ ਗੰਡਿਆਂ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਪੰਜ ਪੰਜ ਸੋ ਆਲੇ ਨੋਟ ਬਦਲਣ ਲਈ ਲਾਈਨ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਰਹੇ। ਨਾ

#ਪ੍ਰਸਿੰਨੀ_ਤੋਂ_ਪਰੀਸ਼ਾ ਤੱਕ ਪ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਪੁੰਨ ਵਰਗੇ ਸ਼ਬਦ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਸਗੋਂ ਪੁੱਤਰ ਪੁੱਤਰੀ ਪਿਓ ਪਾਪਾ ਵਰਗੇ ਅਨਮੋਲ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਪਿਆਰੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਮ ਵੀ ਜਦੋ ਪ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਪਿਆਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਤਾਂ

ਗੱਲਾਂ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਡੱਬਵਾਲੀ ਵਿੱਚ ਮੰਡੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਛੇ ਦਰਵਾਜੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਜੋ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਹ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ। ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੀ ਤਰਫ ਵਾਲਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਨਗਰ ਪਾਲਿਕਾ