Tag: ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਨਿੱਕੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਘਰ ਤੀਜੀ ਧੀ ਆਈ ਸੀ..ਵੱਡੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਧੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਸੀ..ਸੋਗਮਈ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਘੁੱਟੀ ਵੱਟੀ ਬੈਠੀ ਬੀਜੀ ਕਦੇ ਦਾ ਗੁਬਾਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਮੌਕਾ ਲੱਭ ਰਹੀ ਸੀ..ਅਚਾਨਕ ਅੰਦਰੋਂ ਰੌਲੇ ਦੀ ਅਵਾਜ ਆਈ..! ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਪਲੰਘ ਤੇ ਢੇਰ ਸਾਰੇ ਖਿਡੌਣੇ ਖਿਲਾਰ ਹੱਸਣ ਖੇਡਣ ਵਿਚ ਮਸਤ

“ਬਰਫ਼ੀ” ਨਾਮ ਦੀ ਫਿਲਮ..ਰਣਬੀਰ ਕਪੂਰ..ਮਗਰ ਲੱਗੀ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਸੜਕਾਂ ਘਰਾਂ ਹੋਟਲਾਂ ਰੈਣ ਬਸੇਰਿਆਂ ਤੋਂ ਝਕਾਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਅਖੀਰ ਇੱਕ ਸੁਰਖਿਅਤ ਘਰ ਦੇ ਵੇਹੜੇ ਅੰਦਰ ਦਾਖਿਲ ਹੋ ਜਦੋਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਤਾਂ ਵੇਖਦਾ ਕੇ ਇਹ ਤਾਂ ਪੁਲਸ ਠਾਣੇ ਦਾ ਅਹਾਤਾ ਹੈ..ਓਹੀ ਥਾਣਾ ਜਿਸਦੀ ਪੁਲਸ ਮਗਰ ਲੱਗੀ ਹੁੰਦੀ! ਗੁਪਤਾ ਜੀ ਨੇ ਉੱਬਲਦੀ ਉੱਬਲਦੀ

ਸਵਖਤੇ ਗੋਂਗਲੂ ਪੁਟਾਏ..ਮੁੰਡਾ ਲੜ ਪਿਆ..ਪੁਟਾਈ ਇਸ ਵੇਲੇ ਨਾ ਕਰਾਇਆ ਕਰ..ਅੱਧਾ ਤੋੜਾ ਤੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਗਦੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਨਿਆਣੇ ਖਾ ਜਾਂਦੇ..! ਆਖਿਆ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ..! ਆਥਣੇ ਖੁਸ਼ ਮੁੜਿਆ..ਅਖ਼ੇ ਮੌਜ ਹੋ ਗਈ..ਬੋਲੀ ਬੜੀ ਤਾਂਹ ਤੀਕਰ ਗਈ..ਦਿੜਬੇ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਟਰਾਲੀ ਰਾਹ ਵਿਚ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਈ..ਸਬੱਬੀਂ ਰੇਟ ਡਬਲ ਮਿਲ ਗਿਆ..! ਆਖਿਆ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਪੁਟਾਈ ਤੇ

ਬੰਬੀ ਕਾਫੀ ਹਟਵੀਂ ਸੀ..ਡੇਢ ਦੋ ਮੀਲ..ਰਾਹ ਖੈੜਾ ਵੀ ਕੱਚਾ..ਕਈਆਂ ਰਾਹ ਦੇਣੋਂ ਨਾਂਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ..ਪਰ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੇ ਡੇਢ ਗੁਣਾ ਪੈਸਾ ਦੇ ਕੇ ਰਜ਼ਾਮੰਦ ਕਰ ਲਿਆ..! ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਤੁਰਨਾ ਪੈਂਦਾ..ਰੁੱਖ ਵੀ ਕੋਈ ਨਾ..ਇਕੇਰਾਂ ਤੁਰੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਤ੍ਰੇਹ ਲੱਗ ਗਈ..ਜ਼ਿਦ ਫੜ ਓਥੇ ਹੀ ਬੈਠ ਗਿਆ..ਲਾਗੋਂ ਜੁਗਾੜ ਕੀਤਾ..! ਫੇਰ ਰਾਹ ਵਿਚ ਇਕ ਪੱਕਾ ਨਲਕਾ

ਨਾਲ ਬੈਠੀ ਬੇਗਮ ਨਾਲ ਅਜੋਕੇ ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਸਰੂਪਾਂ ਤੇ ਬਹਿਸ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ..ਅਚਾਨਕ ਅੱਗੇ ਭੇਡਾਂ ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ ਆ ਗਿਆ..ਗੱਡੀ ਹੌਲੀ ਕਰ ਲਈ ਪਰ ਹਾਰਨ ਨਾ ਮਾਰਿਆ..ਜਾਨਵਰ ਡਰ ਨਾ ਜਾਣ..ਮਗਰ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੇਮਣਾ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ..ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਬੱਕਰੀ ਹੁਣੇ-ਹੁਣੇ ਹੀ ਸੂਈ ਸੀ..ਸਾਨੂੰ ਵੇਖ ਮੇਮਣਾ ਕੁੱਛੜੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ

ਮੈਂ ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਪਿਆ..ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਜਾ ਗੇਟ ਤੋਂ ਅਖਬਾਰ ਚੁੱਕੀ..ਏਨੀ ਹੌਲੀ ਕੇ ਕਿਧਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੁੱਤਾ ਮੇਰਾ ਪੋਤਰਾ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹੀ ਨਾ ਜਾਗ ਜਾਵੇ..ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਬਾਅਦ ਕੱਲ ਹੀ ਤਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਪਰਤਿਆ ਸੀ..! ਕੀ ਵੇਖਿਆ ਵੇਹੜੇ ਖਲੋਤੀ ਮੇਰੀ ਕਾਰ ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ..ਹੈਰਾਨ ਸਾਂ ਸੁਵੇਰੇ ਸੁਵੇਰੇ ਭਲਾ ਕੌਣ ਸਾਫ ਕਰ ਗਿਆ?

ਵਿਜੈਪਤ ਸਿੰਘਾਨੀਆ..ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਵਿਓਪਾਰ ਜਗਤ ਦਾ ਧਰੂ ਤਾਰਾ..ਤੂਤੀ ਬੋਲਦੀ ਸੀ..ਸਾਢੇ ਬਾਰਾਂ ਹਜਾਰ ਕਰੋੜ ਦੀ ਲੰਮੀ ਚੋੜੀ ਸਲਤਨਤ..ਰੁਤਬੇ..ਸਿਜਦੇ..ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ..ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਜਹਾਜ..ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ..ਲਿਸ਼ਕੋਰ ਮਾਰਦੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਸਭ ਕੁਝ..ਪੁੱਤਰ ਲਈ ਅਲੋਕਾਰ ਘਰ ਬਣਾਇਆ..ਫੇਰ ਸਾਰੀ ਪੂੰਜੀ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ..ਫੇਰ ਸਮੇ ਦਾ ਚੱਕਰ ਘੁੰਮਿਆ..ਪਿਓ ਪੁੱਤਾਂ ਵਿਚ ਅਣਬਣ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ..ਅਖੀਰ ਨੌਬਤ ਇਥੋਂ ਤੀਕਰ ਕੇ ਪੁੱਤ ਨੇ ਘਰੋਂ

ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਮੇਰੇ ਜੋਗਾ ਉਚੇਚਾ ਮੱਝ ਦਾ ਚੁਆਵਾਂ ਦੁੱਧ ਅਉਂਦਾ..! ਮੰਮੀ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲੋਂ ਦੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਸਪੈਸ਼ਲ ਗਲਾਸ ਢੱਕ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..ਕੰਮ ਵਾਲੀ ਸ਼ਿੰਦਰੀ ਆਂਟੀ ਨੂੰ ਪੱਕੀ ਹਿਦਾਇਤ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਮਗਰੋਂ ਇਸਨੂੰ ਪਿਆ ਦੇਣਾ..! ਉਸਦਾ ਨਿੱਕਾ ਮੁੰਡਾ ਰਾਜੀ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਅਉਂਦਾ..ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਕਿੰਨੀ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਖੇਡਦੇ ਰਹਿੰਦੇ..ਫੇਰ ਦੁਪਹਿਰ

ਉਹ ਦੀਵਾਲੀ ਤੋਂ ਹਫਤਾ ਪਹਿਲੋਂ ਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ..ਆਖਦੇ..ਗਮਲੇ ਕਿਆਰੀਆਂ..ਪ੍ਰਛੱਤੀਆਂ..ਜੋ ਮਰਜੀ ਸਾਫ ਕਰਵਾ ਲਵੋ..! ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਹੱਥ..ਗਰਮੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਨਿੱਕਰਾਂ..ਗਲ਼ ਪਾਏ ਘਸਮੈਲੇ ਸਵੈਟਰ..ਸਿਆਲ ਨੂੰ ਇੰਝ ਆਖ ਰਹੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੇ ਕੇ ਏਡੀ ਛੇਤੀ ਕਿਓਂ ਆ ਗਿਆ! ਮੇਰੀ ਆਦਤ ਸੀ..ਹਰੇਕ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਪੈਸੇ ਕੀ ਕਰਨੇ..ਅੱਗੋਂ ਆਖਦੇ ਪਟਾਖੇ ਲੈਣੇ..! ਪਰ ਇੱਕ ਦਾ ਬੜਾ ਅਜੀਬ

ਚੁਬੱਚੇ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਂਦਿਆਂ ਕੇਰਾਂ ਕਰੰਟ ਦਾ ਹਲਕਾ ਝਟਕਾ ਲੱਗਾ..ਸਹਿਮ ਕੇ ਅੰਦਰ ਗਿਆ..ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਲਾਈ..ਬੰਬੀ ਕਰੰਟ ਮਾਰਦੀ! ਓਹਨਾ ਸਭ ਕੁਝ ਚੈੱਕ ਕੀਤਾ..ਫੇਰ ਤਸਲੀ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਜਰੂਰ ਤੇਰੀ ਅਰਕ ਬੰਨੀ ਨਾਲ ਖਹਿ ਗਈ ਹੋਣੀ..ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਥੇ ਮੰਨਾ..! ਫੇਰ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿਚੋਂ ਨਿੱਕਲਦੇ ਕੱਚੇ ਖਾਲ ਵਿੱਚ ਦੂਰ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..ਓਥੇ ਵੀ ਇੱਕ