Tag: ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਕੰਵਰ ਨੌਨਿਹਾਲ ਸਿੰਘ ਸ਼ੇਰ-ਏ-ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਲਾਡਲਾ ਪੋਤਰਾ ਸੀ” “ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਲਾਡਲਾ? ਮੇਰੇ ਇਸ ਸਵਾਲ ਤੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ..ਤੇਰੇ ਜਿੰਨਾ ਪੁੱਤਰ! ਚਾਚੇ ਦਾ ਨਿੱਕਾ ਮੁੰਡਾ ਰੁੱਸ ਕੇ ਅਛੋਪਲੇ ਜਿਹੇ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਹੇਠਾਂ ਪੌੜੀਆਂ ਉੱਤਰਨ ਲੱਗਦਾ..! ਦਾਦਾ ਜੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਤਾਂ ਮਗਰ ਦੌੜ

ਪੈਂਤੀ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ..ਘਰ ਦੀ ਵੰਡ ਹੋ ਹੋਈ..ਵੇਹੜੇ ਕੰਧ ਵੱਜ ਗਈ..ਬੀਜੀ ਨੇ ਮਿਸਤਰੀ ਨੂੰ ਆਖ ਇੱਕ ਬਾਰੀ ਰਖਵਾ ਲਈ..ਵੇਲੇ ਕੁਵੇਲੇ ਗੱਲ ਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ..ਚਾਚਾ ਚਾਚੀ ਨਾਲਦੇ ਪਾਸੇ ਹੋ ਗਏ..ਨਵੀਂ ਵਿਆਹੀ ਚਾਚੀ..ਰੋਜ ਸਕੂਲ ਪੜਾਉਣ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ..ਮਗਰੋਂ ਦਾਦੀ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ੈ ਬਾਰੀ ਖੋਲ ਓਧਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ..ਚਾਚਾ ਖਾ ਕੇ ਮੁੜ ਏਧਰ ਰੱਖ

ਟਾਰਾਂਟੋ..ਛੁੱਟੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਘੁੰਮਣ ਫਿਰਨ ਕੋਲ ਹੀ ਗੁਲੇਫ ਸ਼ਹਿਰ ਚਲਾ ਗਿਆ..ਫਿਰਦਿਆਂ ਨਿਆਣਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗ ਗਈ..ਰੇਸਟੌਰੈਂਟ ਵੜਨ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਵਾਜ ਪਈ..”ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ”! ਭਓਂ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਗੋਰਾ ਸੀ..ਹੁੱਡੀ ਪਾਈ..ਮੂੰਹ ਤੇ ਮਾਸਕ..ਜੁਆਬੀ ਫਤਹਿ ਬੁਲਾ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗੇ ਦਾ ਰਾਹ ਡੱਕ ਲਿਆ ਅਖ਼ੇ ਸਰਦਾਰਾ ਕਾਹਦੀ ਕਾਹਲੀ..ਦੋ ਚਾਰ ਗੱਲਾਂ ਹੀ

ਕੇਰਾਂ ਤੜਕੇ ਮਨੇਰੇ ਬਟਾਲਿਓਂ ਹਰਚੋਵਾਲ ਜਾਣਾ ਪੈ ਗਿਆ..ਕਿਸੇ ਨੇੜੇ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੀ ਧੀ ਦੀ ਵੇਖਾ ਵਿਖਾਈ ਦਾ ਜਰੂਰੀ ਸੁਨੇਹਾ ਸੀ..ਸਿਆਲਾਂ ਦੇ ਦਿਨ..ਮੂੰਹ ਹਨੇਰੇ..ਮਾਂ ਨੇ ਪਰੌਂਠਿਆਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ..ਬੰਦ ਗਲੇ ਦਾ ਸਵੈਟਰ..ਦਸਤਾਨੇ ਜੁਰਾਬਾਂ ਤੇ ਉੱਤੇ ਲੋਈ..ਨਾਲੇ ਪੱਕੀ ਕੀਤੀ ਜਿਥੇ ਧੁੰਦ ਹੋਈ ਓਥੇ ਸਾਈਕਲ ਹੌਲੀ ਕਰਕੇ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ ਜਾਵੀਂ..! ਮੈਂ ਕੰਧ

ਇਹ ਲੌਣਾ ਕਦੋਂ ਕਿਥੇ ਤੇ ਕਿੱਦਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ..ਲੰਮੀ ਚੌੜੀ ਕਹਾਣੀ ਏ..ਸਾਰਾਂਸ਼ ਇਹੋ ਕੇ ਘਰ ਕੋ ਅੱਗ ਲਗੀ ਘਰ ਕੇ ਹੀ ਚਿਰਾਗ ਸੇ..ਇੱਕ ਦਿਨ ਬੜੀ ਜਿਆਦਾ ਟੈਨਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸਾਂ..ਘਰੇ ਕਲੇਸ਼ ਵੀ ਸੀ..ਇੱਕ ਨੇੜੇ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਹਂਦਾ ਆਹ ਦਵਾਈ ਲੈ ਲੈ..ਸਭ ਕੁਝ ਹਟ ਜੂ..ਪਰ ਲੈਣੀ ਨਾੜ ਵਿਚ ਹੀ ਪੈਣੀ..ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਦੀ ਭੋਰਾ

ਤੀਹ ਸਾਲ ਪੂਰਣੀ ਗੱਲ..ਮੈਂ ਲੈਕਚਰਰ ਅੰਗਰੇਜੀ ਦੀ ਸਾਂ ਪਰ ਲਿਖਣ ਦਾ ਸ਼ੋਕ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਸੀ..ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ “ਸੱਚ ਦੀ ਤਲਾਸ਼”..! ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਹੀ ਕੇ ਹੁਣ ਇਸਦਾ ਅੰਤ ਕਿੱਦਾਂ ਕਰਾ..! ਮਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਆਖਦੀ..ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇ..ਅੱਜ ਕੱਲ ਪੜਾਈ ਲਿਖਾਈ

ਬਤੌਰ ਡਰਾਈਵਰ ਸਾਡੀ ਰੇਲ ਜਦੋਂ ਵੀ ਫਾਟਕ ਕੋਲ ਬਣੇ ਉਸ ਫਾਰਮ ਹਾਊਸ ਕੋਲ ਅੱਪੜਦੀ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਨੱਚਦੇ ਹੋਏ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਨਿਆਣੇ ਵੇਖ ਮੇਰਾ ਮਨ ਖਿੜ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ..! ਮੈਂ ਵੀ ਕੋਲੇ ਵਾਲੇ ਇੰਜਣ ਦੀ ਲੰਮੀ ਸੀਟੀ ਵਜਾ ਕੇ ਓਹਨਾ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ..! ਇੱਕ ਵੇਰ ਇੰਜਣ ਐਨ

ਪਿਓ ਧੀ ਸਨ..ਯੂਕਰੇਨ ਤੋਂ ਆਏ..ਧੀ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਅੰਗਰੇਜੀ ਆਉਂਦੀ..ਪਿਓ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਕੋਰਾ..ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਦੋ ਘਰ ਵਿਖਾਉਣੇ ਸਨ..ਉਹ ਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਆਖਦਾ..ਧੀ ਅੱਗਿਓਂ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ..ਮੈਂ ਦੱਸਦਾ ਉਹ ਫੇਰ ਪਿਓ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੀ..ਦੋਵੇਂ ਘਰ ਪਸੰਦ ਨਾ ਆਏ..ਮੈਂ ਓਥੋਂ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ..ਉਬਰ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਦੋਵੇਂ ਦੂਰ ਜਾ ਖਲੋਤੇ..! ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿੱਦਾਂ

ਹੀਥਰੋ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੋਂ ਨੋਰਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਰ..ਛੇ ਸੌ ਪੌਂਡ ਤੋਂ ਵੀ ਉੱਤੇ ਦਾ ਟ੍ਰਿਪ..ਬੜਾ ਖੁਸ਼ ਸਾਂ..ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਬਿੱਲ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਗ੍ਰੋਸਰੀਆਂ ਇੱਕੋ ਹੱਲੇ ਅਹੁ ਗਏ ਅਹੁ ਗਏ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਨ..! ਸੱਠ ਕੂ ਸਾਲ ਦਾ ਗੋਰਾ ਮਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ..ਲੰਮਾ ਸਾਰਾ ਕਾਲਾ ਕੋਟ ਅਤੇ ਟੌਪ..ਕਾਲੀਆਂ ਐਨਕਾਂ..! ਮੈਂ ਵਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਟਰੰਕ ਖੋਲਿਆ..ਸਮਾਨ ਫੜਨ ਉਸ ਵੱਲ

ਚਿੜਾ-ਚਿੜੀ ਟਾਹਣ ਤੇ ਬੈਠੇ..ਬੰਦਾ ਆਉਂਦਾ ਦਿਸਿਆ..ਚਿੜੀ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਲੱਗਦਾ ਚੱਲ ਉੱਡ ਚੱਲੀਏ..ਮਾਰ ਦੇਊ..! ਚਿੜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਲਿਬਾਸ ਤੋਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਧਰਮੀ ਪੁਰਸ਼ ਲੱਗਦਾ..ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਬੈਠੀ ਰਹਿ! ਦੋਵੇਂ ਓਥੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ..! ਬੰਦੇ ਨੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਤੀਰ ਚਲਾ ਕੇ ਚਿੜਾ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ..! ਚਿੜੀ ਰੋਂਦੀ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਗਈ..ਵਿਥਿਆ