Tag: ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

“ਬੱਤੀ ਬਾਲ ਕੇ ਬਨੇਰੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖਦੀ ਹਾਂ..ਕਿਤੇ ਲੰਘ ਨਾ ਜਾਵੇ ਮਾਹੀਂ ਮੇਰਾ..” “ਲੌਢੇ ਵੇਲੇ ਮਾਹੀਏ ਆਉਣਾ..ਮੰਨ ਪਕਾਵਾਂ ਕਣਕ ਦਾ..ਅੰਦਰ ਜਾਵਾਂ ਬਾਹਰ ਜਾਵਾਂ..ਲਾਲ ਚੂੜਾ ਛਣਕਦਾ..” “ਵੇ ਮਾਹੀਆ ਤੇਰੇ ਵੇਖਣ ਨੂੰ..ਚੱਕ ਚਰਖਾ ਗਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਡਾਹਵਾਂ..” “ਤੇਰੀਆਂ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੇ ਮਾਰ ਸੁੱਟਿਆ..ਦੱਸ ਕੀ ਕਰਾਂ..” “ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਤੇਰਾ ਤੱਕਦੀ ਹਾਂ ਰਾਹ..ਤਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਚੰਨ

ਮੁੱਲਾ ਨਸਰੂਦੀਨ ਨੇ ਮੀਟ ਲੈ ਆਂਦਾ..ਘਰਦੀ ਨੂੰ ਰਿੰਨ੍ਹਣ ਲਈ ਆਖ ਆਪ ਨਦੀ ਤੇ ਨਹਾਉਣ ਚਲਾ ਗਿਆ..! ਮਗਰੋਂ ਤਿਆਰ ਹੋਇਆ ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਵਿਚ ਸਾਰਾ ਆਪ ਹੀ ਖਾ ਗਈ..ਮੁੱਲਾ ਵਾਪਿਸ ਪਰਤਿਆ ਤਾਂ ਆਖਣ ਲੱਗੀ ਬਿੱਲੀ ਸਾਰਾ ਮੀਟ ਖਾ ਗਈ..ਨਸਰੂਦੀਨ ਨੇ ਬਿੱਲੀ ਪਹਿਲੋਂ ਹੀ ਤੋਲ ਕੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ..ਅੱਜ ਫੇਰ ਜੋਖੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ

ਇਹ ਅਪ੍ਰੈਲ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵੱਲੋਂ ਏਧਰ ਆਉਂਦਾ..ਗਰਮੀਆਂ ਕੱਟਣ..ਜੋੜੇ ਪਿੱਛੋਂ ਹੀ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ..ਏਧਰ ਆ ਕੇ ਖਿੱਲਰ ਪੁੱਲਰ ਜਾਂਦੇ..ਆਂਡੇ ਦਿੰਦੇ..ਫੇਰ ਬੋਟ ਦਿੰਨਾ ਵਿਚ ਹੀ ਵੱਡੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ..! ਹੁਣ ਠੰਡ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ..ਵਾਪਿਸ ਗਰਮ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਪਰਤਣਾ..ਇੱਕ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਦੇ ਅੱਠ ਅੱਠ ਦਸ ਦਸ ਬੱਚੇ..ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਏ..! ਕੱਲ ਢਲਦੇ ਸੂਰਜ

ਕੁਝ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਹੁਣ ਖਹਿੜਾ ਛੱਡੋ..ਗੱਲ ਪੁਰਾਣੀ ਹੋ ਗਈ..ਪਰ ਓਹਨਾ ਲਈ ਤੇ ਨਹੀਂ ਜਿਹਨਾਂ ਆਪਣਾ ਜੀ ਗਵਾਇਆ..ਭੰਗ ਦੇ ਭਾੜੇ..ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਕਸੂਰ ਦੇ..ਇੱਕ ਬਾਪ ਇਨਸਾਫ ਉਡੀਕਦਾ ਚਲਾ ਗਿਆ..! ਪਰ ਓਦੋਂ ਗੁੱਡੀ ਹਵਾ ਵਿਚ ਸੀ..ਬੱਦਲਾਂ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਉੱਚੀ..ਜਮੀਨ ਦਿਸਣੋਂ ਹਟ ਗਈ..ਤਿੰਨੋਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗੇ ਅਸੀਂ ਰੱਬ ਹਾਂ ਸਰਬਵਿਆਪਕ..ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ..ਹਰੇਕ ਚੀਜ

ਵੀਹ ਬਾਈ ਸਾਲ ਦਾ ਉਹ ਜਵਾਨ ਮੈਨੂੰ ਸਬੱਬੀਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਇੰਸਪੈਕਸ਼ਨ ਸਾਈਟ ਤੋਂ ਘਰੇ ਛੱਡਣ ਆਇਆ..ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਚੁੱਪ ਰਹੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਗੱਲ ਛੇੜ ਲਈ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਨੇਡਾ ਕਦੋਂ ਦੇ ਆਉਣੇ ਹੋਏ? ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਜੀ ਏਧਰ ਦਾ ਹੀ ਜੰਮਪਲ ਹਾਂ..! ਭਰਵਾਂ ਦਾਹੜਾ ਅਤੇ ਖਾਲਸਾਈ ਸਰੂਪ ਵੇਖ ਇੱਕ ਜਿਗਿਆਸਾ ਜਿਹੀ

ਗੱਲ1981-82 ਵੇਲੇ ਦੀ ਹੈ.. ਸਕੂਲੋਂ ਪੜਾ ਕੇ ਮੁੜੇ ਨੇ ਸਾਈਕਲ ਅਜੇ ਸਟੈਂਡ ਤੇ ਲਾਇਆ ਹੀ ਹੋਣਾ ਕੇ ਦਾਰ ਜੀ ਰੁੱਕੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਇੱਕ ਐਡਰੈੱਸ ਫੜਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਕਾਕਾ ਹੁਣੇ ਬੱਸੇ ਚੜ ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਜਾ..ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਫੌਜ ਦਾ ਸੂਬੇਦਾਰ..ਛੁੱਟੀ ਆਇਆ ਏ..ਉਸਦੀ ਨਿੱਕੀ ਧੀ ਸਾਊ ਜਿਹੀ..ਬੀ.ਐੱਡ ਕੀਤੀ ਏ..ਓਹਨਾ ਸਾਰਿਆ

ਜੋ ਇਨਾਮੀਂ ਸਨ..ਜੋ ਮਿਥ ਕੇ ਭਗੌੜੇ ਹੋਏ..ਉਹ ਤੇ ਦੇਰ ਸੁਵੇਰ ਮੁੱਕ ਗਏ..ਫੇਰ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚਾਰਿਆਂ ਦਾ ਕੀ ਕਸੂਰ ਸੀ? ਅੱਗੋਂ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਹਨੇਰ ਸੁਵੇਰ ਜਰੂਰ ਪਨਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇਗੀ..! ਨਹੀਂ ਜੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤੀ..! ਫੇਰ ਕਦੇ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕ ਫੜਾਉਣ ਕਮਾਦਾਂ ਕੱਸੀਆਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਹੋਣੇ! ਸਹੁੰ ਗੁਰਾਂ ਦੀ..ਏਦਾਂ ਦਾ ਵੀ ਕੁਝ

ਪਿਤਾ ਜੀ ਮੁਤਾਬਿਕ..ਜਿੰਦਗੀ ਖਵਾਹਿਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਔਕਾਤ ਦਰਮਿਆਨ ਹੁੰਦੀ ਇੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਦਾ ਹੀ ਨਾਮ ਏ..! ਉਹ ਤੇ ਆਪਣੀ ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਹੰਢਾਅ ਗਏ ਪਰ ਐਸੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਖਿੱਚੋਤਾਣਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਆਲੇ ਦਵਾਲੇ ਅਕਸਰ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲ ਹੀ ਜਾਂਦੀਆਂ..! ਕੁਝ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਖਵਾਹਿਸ਼ਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਕਿਧਰੇ ਔਕਾਤ ਆਪਣਾ ਜ਼ੋਰ ਪਾ ਜਾਂਦੀ..!

ਸੰਜੀਵ ਭੱਟ..ਫਰਵਰੀ ਦੋ ਹਜਾਰ ਦੋ ਨੂੰ ਗੁਜਰਾਤ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਡੀ.ਆਈ.ਜੀ ਵਜੋਂ ਤਾਇਨਾਤ ਸੀ..! ਉੱਪਰੋਂ ਹੁਕਮ ਆ ਗਿਆ ਕੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਫਿਰਕੇ ਦੇ ਬਾਸ਼ਿੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਕਾਰੇ ਕਰਕੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਪੁੱਤ ਬਣਾਉਣਾ..ਪੁਲਸ ਛੱਤੀ ਘੰਟੇ ਦੰਗਾ ਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗਲੋਂ ਰੋਕੇ ਟੋਕੇ ਨੇ..! ਬਾਕੀ ਦੇ ਛੇ ਅਫਸਰ ਤਾਂ ਮੰਨ ਗਏ ਪਰ ਇਹ

ਫਲਾਈਟ ਨੂੰ ਅਜੇ ਡੇਢ ਘੰਟਾ ਸੀ..ਸਾਮਣੇ ਅਫ਼੍ਰੀਕਨ ਮੂਲ ਦਾ ਇੱਕ ਵੀਰ ਆਣ ਬੈਠਾ..ਸ਼ਾਇਦ ਥੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ..ਬੈਗ ਸਿਰਹਾਣੇ ਹੇਠ ਧਰ ਦੋਵੇਂ ਪੈਰ ਜਮੀਨ ਤੇ ਲਾ ਲਏ ਤੇ ਗੂੜੀ ਨੀਂਦਰ ਸੌਂ ਗਿਆ..! ਫੇਰ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉੱਠ ਸਿਰ ਹੇਠ ਦਿੱਤੇ ਬੈਗ ਅੰਦਰੋਂ ਇੱਕ ਸੇਬ ਕੱਢਿ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ..ਸ਼ਾਇਦ ਸਿਰ ਵਿਚ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ