Tag: ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਅੱਗੇ ਸੈਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮੀਂ ਪੰਜ ਵਜੇ ਨਿਕਲਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਦਿਨ ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਹੀ ਜਾ ਬੇਂਚ ਮੱਲ ਲਿਆ..ਬੈਠਦਿਆਂ ਹੀ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਪੁੱਠੇ ਸਿਧੇ ਖਿਆਲ ਭਾਰੂ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ.. ਬੇਟੇ ਦਾ ਬਚਪਨ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਘੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ..ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਮੂੰਹੋਂ ਗੱਲ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕੱਢਿਆ ਕਰਦਾ ਤੇ ਚੀਜ ਹਾਜਿਰ ਪਹਿਲਾ

ਵਿੰਨੀਪੈਗ ਸ਼ਹਿਰ ਦਸ਼ਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਖੁੱਲਿਆ ਪਹਿਲਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸਕੂਲ..ਅਰਸੇ ਬਾਅਦ ਬੇਹਤਰੀਨ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲੀ..ਵਰਨਾ ਬਰਫ਼ਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਤੇ ਹੱਡ ਚੀਰਵੀਂ ਠੰਡ ਨਾਲ ਹੋ ਗਏ ਰੁੱਖੇ ਮਿੱਸੇ ਮਜਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਵਾਹ ਪੈਂਦਾ..! ਮੰਤਰ ਮੁਘਦ ਹੋ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸਾਂ ਕੇ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕੋਲ ਆਏ ਤੇ ਆਖ ਗਏ

ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਮੈਨੂੰ ਅਕਸਰ ਹੀ ਹਿਸਾਬਣ ਆਖ ਸੱਦਿਆ ਕਰਦੇ.ਗੱਲ ਗੱਲ ਤੇ ਕਾਪੀ ਪੈਨਸਿਲ ਕੱਢ ਹਿੱਸਾਬ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ ਸਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਲਈ ਹੀ! ਗੁੜਗਾਓਂ ਨਵਾਂ-ਨਵਾਂ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੀ ਉਮਰ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਕੰਮ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ..! ਬਾਪ ਚੁਰਾਸੀ ਵੇਲੇ ਆਟੋ ਰਿਕਸ਼ੇ ਸਣੇ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ

ਬੱਚਾ ਅੰਦਰ ਹੀ ਮੁੱਕ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ..ਮੈਂ ਓਪਰੇਸ਼ਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..ਪੂਰੇ ਦੋ ਘੰਟੇ ਲੱਗੇ..ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਪਰ ਮੈਂ ਝਿੜਕ ਦਿੱਤਾ..ਅਜੇ ਸਾਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਤੇ ਇਹ ਤੀਜਾ..ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ..ਥੋੜਾ ਇੰਤਜਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦੀ? ਅੱਗਿਓਂ ਰੋ ਪਈ ਅਖ਼ੇ ਮੇਰਾ ਵੱਸ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ..ਚੋਵੀਂ ਘੰਟੇ ਦੀਆਂ ਸੁਣਾਓਤਾਂ..ਮੁੰਡਾ ਹੈਨੀ..ਛੇਤੀ ਜੰਮ! ਮੈਂ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈ

ਜਹਾਜ ਵਿਚ ਟਾਵੀਂ-ਟਾਵੀਂ ਸਵਾਰੀ ਹੀ ਸੀ..ਵੈਨਕੂਵਰ ਤੋਂ ਉੱਡਦਿਆਂ ਹੀ ਖਾਣੇ ਮਗਰੋਂ ਓਹਨਾ ਸਾਰੀਆਂ ਬੱਤੀਆਂ ਬੁਝਾ ਦਿੱਤੀਆਂ..!ਲਗਪਗ ਹੋ ਗਏ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਅਚਾਨਕ ਬਾਥਰੂਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸਿਓਂ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦੀ ਚੜ ਨਿੱਘੇ ਕੰਬਲ ਅੰਦਰ ਵੜ ਸੌਂ ਗਿਆ..!ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਈ ਕੇ ਮਾਂ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ

ਸਰਦਾਰ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਬਾਹਰੋਂ ਪਰਤ ਆਏ..ਦੁਨੀਆ ਸਾਹਵੇਂ ਬੜਾ ਰੋਏ ਕਲਪੇ..ਯਾਦ ਕੀਤਾ..ਫੇਰ ਸਸਕਾਰ ਭੋਗ ਅਰਦਾਸ ਮਕਾਣਾਂ ਲੰਗਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੌ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ..ਸਭ ਕੁਝ ਨਿੱਬੜ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਬਾਪੂ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਕਾਗਜ ਫਰੋਲਣ ਲੱਗ ਪਏ! ਮਾਂ ਝੋਲਾ ਲੈ ਆਈ..ਅਖ਼ੇ ਆਖ ਗਏ ਸਨ ਕੇ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋ

ਉਮਰ ਦੇ ਆਖਰੀ ਪੜਾਅ ਤੇ ਅੱਪੜ ਚੁੱਕਿਆ ਰਤਨ ਟਾਟਾ ਨਾਮ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਅਕਸਰ ਹੀ ਵਹਾਅ ਦੇ ਉਲਟ ਤਾਰੀ ਲਾਉਂਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ..! ਹੱਸਮੁੱਖ ਇਨਸਾਨ ਅਕਸਰ ਹੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਬੇਬਾਕ ਤੇ ਬੇਖੌਫ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ! ਇੱਕ ਵਾਰ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦਸ ਐਸੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੱਸ ਗਿਆ ਜਿਹੜੀਆਂ ਕਿਸੇ

ਪੂਰਾਣੀ ਗੱਲ ਏ..ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ..ਕਾਦੀਆਂ ਚੁੰਗੀ ਠੇਕੇ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸਾਂ..ਉਹ ਦਿਨ ਢਲੇ ਜਿਹੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਅਧੀਆ ਲੈ ਓਥੇ ਹੀ ਖੋਖੇ ਮਗਰ ਜਾ ਪੀ ਲਿਆ ਕਰਦਾ..ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਚਿਰਾਂ ਤੀਕਰ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ..! ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਦਾ ਮੁੰਡਾ ਆਇਆ..ਮੁੱਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫੁੱਟੀ..ਅਖ਼ੇ ਅਧੀਆ ਦਿਓ ਭਾਪੇ ਮੰਗਵਾਇਆ..ਮੈਂ ਦੇ ਦਿੱਤਾ..ਅਗਲੇ ਦਿਨ

ਨਵਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਲਗਾਤਾਰ ਘਾਟੇ ਵਿਚ ਸੀ..ਕਈ ਪਾਪੜ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਵੀ ਗੱਡੀ ਲਾਈਨ ਤੇ ਆਉਂਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਹੀ! ਇੱਕ ਦਿਨ ਲਾਲ ਬੱਤੀ ਤੇ ਬ੍ਰੇਕ ਮਾਰ ਲਈ..ਹੌਲੀ ਉਮਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ..ਸਪ੍ਰੇਅ ਵਾਲੀ ਬੋਤਲ ਸਾਮਣੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੇ ਛਿੜਕੀ ਤੇ ਕੱਪੜਾ ਕੱਢ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ..ਪਰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਦੇ ਭੰਨੇ ਹੋਏ

ਕੈਮਿਸਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਲਿਖਿਆ ਸੀ..ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਗੋਲੀ ਜਾਣ ਕੱਢਦੀ ਏ ਪਰ ਸਾਡੀ ਗੋਲੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਂਦੀ ਏ! ਗੋਲ ਗੱਪੇ ਵਾਲੇ ਨੇ ਲਿਖਵਾਇਆ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਰੇਹੜੀ ਤੇ ਦਿੱਲ ਬੇਸ਼ੱਕ ਛੋਟਾ ਰੱਖੋ ਪਰ ਮੂੰਹ ਦਾ ਅਵਾਕ ਵੱਡਾ ਰੱਖਣਾ ਪੈਣਾ! ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਾਲੇ ਨੇ ਤਾਂ ਹੱਦ ਹੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ..ਅਖ਼ੇ ਘਰ ਦੀ ਮੁਰਗੀ ਦਾਲ ਬਰੋਬਰ..ਬਿਨਾ ਝਿਜਕ ਅੰਦਰ