Tag: ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਇੱਕ ਵੇਰ ਫੇਰ ਉਸਦਾ ਹੀ ਇਨਬਾਕਸ ਸੀ..ਅਖ਼ੇ ਤੀਬਰਤਾ ਮੁੱਕਦੀ ਜਾਂਦੀ..ਸਭ ਕੰਮਾਂ-ਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਰੁਝ ਗਏ..ਤੂੰ ਵੀ..ਪਰ ਚੇਤੇ ਰਖੀਂ ਉਹ ਤੀਜੀ ਵੇਰ ਫੇਰ ਮਰੇਗਾ ਜੇ ਮਨੋਂ ਵਿਸਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ..ਦੂਜੀ ਵੇਰ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿੰਨੇ ਮੁਹਾਜ਼ਾਂ ਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਵੀ ਮਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ..ਚਰਿੱਤਰ ਹੀਣੰ ਗੱਦਾਰ ਐਸ਼ ਪ੍ਰਸਥ ਸ਼ਰਾਬੀ ਵਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ

ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਨੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਚਾਰ ਲੱਤਾਂ ਵਾਲਾ ਕੀੜਾ ਰਖਿਆ..ਫੇਰ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਲੱਤ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ..ਆਖਿਆ ਤੁਰ..ਉਹ ਤੁਰ ਪਿਆ..! ਫੇਰ ਦੂਜੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ..ਮੁੜ ਆਖਿਆ ਤੁਰ..ਉਹ ਫੇਰ ਤੁਰ ਪਿਆ..! ਫੇਰ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ..ਇਸ ਵੇਰ ਆਖਿਆ ਤੁਰ..ਪਰ ਉਹ ਨਾ ਤੁਰਿਆ..! ਫੇਰ ਪੁੱਛਿਆ..ਬੱਚਿਓ ਤੁਸੀਂ ਕੀੜੇ ਤੇ ਕੀਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਯੋਗ ਤੋਂ ਕੀ

ਤਿੱਖੀ ਧੁੱਪ..ਚੱਕਰ ਆਇਆ..ਲੱਗਾ ਹੁਣੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਜਾਵਾਂਗਾ..ਪਾਸੇ ਜਿਹੇ ਹੋ ਬੈਠ ਗਿਆ..ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਕੱਢੀ..ਗਟਾ-ਗਟ ਅੱਧੀ ਮੁਕਾ ਦਿੱਤੀ..! ਫੇਰ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦੇ ਰਿਕਸ਼ੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਦਿੱਤਾ..ਆਖਿਆ ਛਤਰੀ ਵੀ ਤਾਂਣ ਦੇਵੇ..ਵੀਹ ਲੱਖ ਦੀ ਗੱਡੀ ਵਾਲਾ ਅੱਜ ਰਿਕਸ਼ੇ ਵਿਚ..ਕੋਈ ਵੇਖੂ ਤਾਂ ਕੀ ਆਖੂ..ਏਜੰਸੀ ਵਾਲਿਆਂ ਤੇ ਵੀ ਗੁੱਸਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਸਿਰਫ ਦੋ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਟੁੱਟਣ ਤੇ

ਬੰਦਾ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੇਣ ਗਿਆ..ਅੱਗਿਓਂ ਸ਼ਹਿਰੀ ਬਾਬੂ..ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ ਦੱਸ ਕੀ ਕੀ ਵੇਚ ਸਕਦਾ? ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਜੀ ਜੋ ਵੀ ਆਖੋ..! ਸਾਮਣੇ ਪਿਆ ਲੈਪ-ਟੌਪ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ..ਅਖ਼ੇ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਵੇਚ ਕੇ ਵਿਖਾ..! ਕਹਿੰਦਾ ਠੀਕ ਏ ਜੀ..ਪਰ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ..ਅਦਬ ਨਾਲ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਾ ਠੀਕ ਤਰਾਂ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ..ਏਨਾ ਆਖ ਲੈਪਟੋਪ ਚੁੱਕ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ!

ਐਤਵਾਰ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਭੀੜ ਥੋੜੀ ਘੱਟ ਸੀ.. ਮੈਂ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਸੀਟ ਮੱਲ ਲਈ..ਤੇ ਫੇਰ ਚੱਲ ਪਈ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਆਣ ਚੜਿਆ ਇੱਕ ਚੇਹਰਾ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਜਾਣਿਆਂ ਪਹਿਚਾਣਿਆਂ ਜਿਹਾ ਲੱਗਾ..! ਗਹੁ ਨਾਲ ਤੱਕਿਆ..ਓਹੀ ਸੀ..ਕਿੰਨੇ ਵਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਜਾਨਾ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਆਉਂਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ..! ਬਾਰੀ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ

ਨਾਲ ਪੜਾਉਂਦਾ ਹਿਸਾਬ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਰੇਸ਼ਮ ਸਿੰਘ ਅਕਸਰ ਦੁੱਖੜੇ ਫੋਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ..ਅਖ਼ੇ ਔਲਾਦ ਉਸ ਹਿਸਾਬ ਦੀ ਨਹੀਂ ਨਿੱਕਲੀ ਜਿਹੜਾ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਮੈਂ ਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ..! ਨਾਲਦੀ ਨਸੀਬ ਕੌਰ ਥੋੜਾ ਢਿੱਲੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ..ਉਸਤੋਂ ਬਗੈਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੋਲ ਪੂਣੀਂ ਕਰਾਉਣ ਜੋਗੀ ਵੀ ਵੇਹਲ ਹੈਨੀ..ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਬੱਸ ਆਪਣੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਹੀ ਮਸਤ

ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਹਿਰ..ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਕੋਲ ਪੈਂਦਾ ਮੁਹੱਲਾ ਸ਼ਰੀਫ ਪੂਰਾ..!ਓਥੇ ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਮੁੱਹਲੇ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣਨਾ ਤੱਕ ਵੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ..!ਕਦੀ ਲੋੜ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦਿਆ ਕਰਦਾ..! ਕਈ ਵਾਰ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਜਾਗ ਖੁੱਲ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਸੋਚਦਾ ਕਾਸ਼ ਉਹ ਮਰ ਹੀ ਜਾਂਦੀ..ਕੋਈ ਇੰਝ ਥੋੜੀ ਕਰਦਾ

ਗਿਆਰਵੀਂ ਵਿਚ ਪੜਦੀ ਧੀ ਲਈ ਅਚਨਚੇਤ ਨਵੀਂ ਸਕੂਟੀ ਲੈਣੀ ਪੈ ਗਈ..! ਉੱਤੋਂ ਬੀਮੇ ਦੀ ਕਿਸ਼ਤ..ਕਿਰਾਇਆ..ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਆਣ ਪਏ ਹੋਰ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਖਰਚੇ ਅਤੇ ਸ਼ਗਨ ਸਵਾਰਥ..! ਕੰਮ ਤੋਂ ਆਉਂਦਿਆਂ ਬੋਝੇ ਵਿਚ ਹੱਥ ਮਾਰਿਆ..ਸੌ ਸੌ ਦੇ ਸਿਰਫ ਪੰਜ ਨੋਟ ਹੀ ਬਚੇ ਸਨ..ਉੱਤੋਂ ਅੱਜ ਸਿਰਫ ਸੋਲਾਂ ਤਰੀਖ..ਅੱਧਾ ਮਹੀਨਾ ਅਜੇ ਵੀ ਪਿਆ ਸੀ..ਬਾਕੀ

ਪਹਿਲੀ ਵੇਰ ਧੀ ਨੇ ਉੱਚੀ ਅੱਡੀ ਦੇ ਸੈਂਡਲ ਪਾਏ..ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਬਰੋਬਰ ਆ ਗਈ ਸੀ..ਠੀਕ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਮੈਨੂੰ ਖੁਦ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਹੇਠ ਪੈ ਗਏ ਵੱਡੇ ਕਾਲੇ ਘੇਰੇ ਦਿਸੇ..ਇੰਝ ਲੱਗਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਅਵਵਲ ਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਚੋਂ ਫੇਲ ਹੋ ਗਈ ਹੋਵਾਂ..! ਧੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਫਿੱਕੀ ਪੈ ਗਈ..ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਚਕਾਚੌਂਦ ਕਰਦੇ ਆਏ ਹੁਸਨ

ਰਾਜਪੁਰੇ ਡਾਲਡਾ ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਐਨ ਕੋਲ ਸਾਡੀ ਪੱਕੀ ਠਾਹਰ ਹੋਇਆ ਕਰਦੀ..ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਘਰ..ਵਡੇਰੀ ਉਮਰ ਦੀ ਇੱਕ ਮਾਤਾ..ਫੌਜੀ ਪੁੱਤਰ..ਨੌਕਰਾਣੀ ਕੁੜੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਭਰਾ..ਕਈ ਵੇਰ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੀ ਭੈਣ ਵੀ ਸਰਹਿੰਦ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡੋਂ ਇਥੇ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ! ਬੜਾ ਮੋਹ ਕਰਿਆ ਕਰਦੀ..ਛੁੱਟੀ ਆਇਆ ਵੀਰ ਵੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰਦਾ..ਕਈ ਕੁਝ ਪੁੱਛਦਾ..ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਚਾਰ