Tag: ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਦੋ ਸਿੱਖ ਲੜਾਕੇ..ਅਠਾਰਾਂ ਸੌ ਸੱਤਰ ਪੰਝੱਤਰ ਦੇ ਐਂਗਲੋ-ਅਫਗਾਨ ਯੁੱਧ ਵੇਲੇ ਦੀ ਫੋਟੋ..ਗੋਰਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਲੜੇ ਸਨ..ਪੰਜਾਬ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਅਧੀਨ ਹੋਏ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਤੀਹ ਕੂ ਵਰੇ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ..ਪਜਾਮੇ ਕੁੜਤੇ ਵਸਤਰ ਕਿਰਪਾਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਨੂੰ ਪਾਏ ਹੱਥ..ਗਰਮੀਆਂ ਵਿਚ ਸਿਆਹ ਹੋਏ ਰੰਗ..ਦੁਮਾਲੇ ਤਿਉੜੀਆਂ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਬਿਆਨ ਕਰ ਰਹੇ..ਅਜੋਕੀ ਪੀੜੀ ਲਈ ਅਤੀਤ ਇਤਿਹਾਸ ਪੜਨਾ ਵਿਚਾਰਨਾ

ਬੀਬੀ ਹਰਲੇਪ ਕੌਰ..ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਰਾਜਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬੁਲਾਰਾ ਦੀ ਧੀ..ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੌਰਾਨ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਗੱਚ ਭਰ ਆਇਆ..! ਨਾਨੀ ਆਖਿਆ ਕਰਦੀ ਕੇ ਮੈਂ ਏਦਾਂ ਦਾ ਜੁਆਈ ਲੈ ਲੱਭਣਾ ਜਿਹੜਾ ਕਦ ਕਿਰਦਾਰ ਖਾਨਦਾਨੀ ਪੱਖੋਂ ਏਡਾ ਉੱਚਾ ਕੇ ਕੋਈ ਬਰੋਬਰੀ ਹੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ..ਫੇਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਨਾਨੀ ਜੀ ਦੇ ਮਿਥੇ ਮਿਆਰ ਤੇ

ਹੁਣ ਤੀਕਰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਹਿਰਦ ਲੱਗਦੀ ਭੈਣ ਜੀ ਦੀ ਸਲਾਹ ਸੀ..ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਆਸਤ ਅਤੇ ਧਰਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸਿਓਂ ਟਾਲਾ ਵੱਟ ਸਿਰਫ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ..ਏਧਰ ਬਹੁਤ ਸਕੋਪ ਏ..ਓਧਰ ਤੇ ਡੱਡੂ ਛੜੱਪੇ ਵੱਜਦੇ ਆਏ ਤੇ ਵੱਜਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ..ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਵੀ ਜੋ ਅੱਜ ਆਪਣਾ ਕੱਲ ਲਾਲਚ ਵੱਸ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜਾਊ ਹੀ ਜਾਊ..ਰਹੀ

ਬੜਾ ਵਿਲੱਖਣ ਕਲਿੱਪ..ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ..ਕੱਦੂ ਕੀਤੀ ਪੈਲੀ ਵਿਚ ਖਲੋਤਾ ਇੱਕ ਚਿੱਟਾ ਬਗਲਾ..ਇੱਕ ਵੀਰ ਨੇ ਜੁਗਤ ਲੜਾਈ..ਲੀੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਚਿੱਕੜ ਮਲ ਲਿਆ..ਫੇਰ ਲੇਟਦਾ ਹੋਇਆ ਬਗਲੇ ਵੱਲ ਵਧਣ ਲੱਗਾ..ਹਰਕਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਡੱਡੂ ਵਰਗੀਆਂ..ਬਗਲਾ ਵੀ ਬੜਾ ਖੁਸ਼ ਅੱਜ ਵੱਡਾ ਡੱਡੂ ਆਪੇ ਕੋਲ ਤੁਰਿਆ ਅਉਂਦਾ..ਲਾਲਚ ਵਿਚ ਇਹ ਵੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਭਲਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਡੱਡੂ ਕਦੇ

ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜੀ ਫਿਲਮ.. ਮੌਤ ਦੇ ਸਜਾ ਵਾਲੇ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰੋਂ ਮੁੰਨ ਫੇਰ ਸਿਰਾਂ ਤੇ ਗਿੱਲੀ ਸਪੰਜ ਰੱਖੀ ਜਾਂਦੀ..! ਉੱਪਰ ਗਿੱਲੀ ਟੋਪੀ ਪਵਾ ਫੇਰ ਕਰੰਟ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ..! ਗਿੱਲੀ ਥਾਂ ਕਰਕੇ ਬਿਜਲੀ ਛੇਤੀ ਅਸਰ ਕਰਦੀ ਤੇ ਬੰਦਾ ਛੇਤੀ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ..! ਪਰ ਇੱਕ ਜੇਲ ਕਰਮਚਾਰੀ..ਬੜਾ ਅਜੀਬ ਝੱਸ..ਕੈਦੀ ਨੂੰ ਤੜਪ ਤੜਪ ਕੇ ਮਰਦਾ ਹੋਇਆ

ਤਪੇ ਹੋਏ ਤੰਦੂਰ ਲਾਗੇ ਧਰੇਕ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਅਕਸਰ ਹੀ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਇੱਕਠੇ ਹੋ ਕੇ ਬਾਂਟੇ (ਬਲੌਰ) ਖੇਡਿਆ ਕਰਦੇ ਸਾਂ..ਦੁਪਹਿਰ ਵੇਲੇ ਅਕਸਰ ਹੀ ਰੌਣਕ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ..! ਇੱਕ ਬੀਬੀ ਅਸੀ ਉਸਨੂੰ ਚਾਚੀ ਆਖ ਸੰਬੋਧਨ ਹੋਇਆ ਕਰਦੇ..ਅਕਸਰ ਹੀ ਰੋਟੀਆਂ ਲਾਉਣ ਆਈਆਂ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਗੱਲੋਂ ਲੜਾਈ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..! ਮੂੰਹ ਦੀ ਕੌੜੀ ਪਰ ਦਿਲ

ਕੁਝ ਬਦਕਿਸਮਤ ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਹੀ ਚਪੇੜਾਂ ਖਾਂਦਿਆਂ ਲੰਘ ਜਾਂਦੀ..ਕੁਝ ਵਕਤ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਕੁਝ ਜਾਗਦੀ ਜਮੀਰ ਵਾਲੇ ਇਨਸਾਨ..! ਸੰਨ ਛਿਆਸੀ..ਸੁਮੇਧ ਸੈਣੀ ਓਦੋਂ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਏ.ਐੱਸ.ਪੀ ਲੱਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ..ਮਸ਼ਹੂਰ ਗਾਇਕ ਮੁਹੰਮਦ ਰਫੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮਾਗਮ ਰਖਿਆ ਸੀ..ਸਾਰੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਓਧਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ..ਸੰਗਮ ਸਿਨੇਮੇਂ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਨਾਕਾ

ਧਿਆਨਪੁਰ ਕੋਟਲੀ ਮੈਚ ਖੇਡਣ ਗਏ..ਬਟਾਲਿਓਂ ਸਾਲਮ ਟਾਂਗਾ ਕਰ ਲਿਆ..ਭਾਗੋਵਾਲ ਲਾਗੇ ਘੋੜੀ ਵਿੱਟਰ ਗਈ..ਅਗਾਂਹ ਹੀ ਨਾ ਤੁਰੇ..ਘੋੜੀ ਨੂੰ ਕੁੱਟਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ..ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਟੀਮ ਮਗਰੋਂ ਆਉਂਦੀ ਬੱਸ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਚੜਾ ਦਿੱਤੀ..ਕੋਟਲੀ ਸੂਰਤ ਮੱਲੀ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਪੁਰ ਤੱਕ ਫੇਰ ਟਾਂਗਾ ਕੀਤਾ ਪਰ ਮਿੱਥੇ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਲੇਟ

ਦਿਸੰਬਰ ਦੀ ਠੰਡ..ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਭਾਈ ਕਾਉਂਕੇ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਸਿੱਧਾ ਸਵਰਨ ਘੋਟਣੇ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ..ਅੱਗਿਓਂ ਗਾਲਾਂ ਝਿੜਕਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ..ਇਸ ਖਸਮ ਨੂੰ ਸੀ.ਆਈ.ਏ ਸਟਾਫ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ..ਫੇਰ ਸੀਆਈਏ ਸਟਾਫ ਜਗਰਾਵਾਂ ਇੰਚਾਰਜ ਹਰਭਗਵਾਨ ਸਿੰਘ ਸੋਢੀ ਭਾਈ ਸਾਬ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕੱਪੜਾ ਬੰਨ ਦਿੰਦਾ..ਫੇਰ ਚੌਫਾਲ ਲੰਮੇ ਪਾ ਨੱਕ ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ

ਫੁਕਰੇ ਨੇ ਗੱਡੀ ਨਾਲ ਦੌੜ ਲਾ ਲਈ..ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਅੱਗੇ ਰਿਹਾ ਲਲਕਾਰੇ ਮਾਰੀ ਗਿਆ..ਜਦੋਂ ਗੱਡੀ ਸਪੀਡ ਫੜ ਅੱਗੇ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਪਟੜੀ ਤੋਂ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਖੁੱਲੇ ਵਾਹਣ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ..ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਪਿਓ ਦੀ ਏਂ ਤਾਂ ਏਧਰ ਨੂੰ ਨੱਸ ਕੇ ਵਿਖਾ! ਬਿਨਾ ਵਜਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੰਡਣਾ ਗਲਤ ਹੈ ਪਰ ਜਿਸ ਤਰਕ