Tag: ਜਸਬੀਰ ਸਿੰਘ ਖਾਨ ਮਲੱਕਿਆਂ

ਮੁੰਡਾ ਸਵੇਰ ਦਾ ਹੀ ਰੋਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਇੱਕੋ ਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਾਪਾ ਇਕ ਰੁਪਈਆ ਦੇ ਮੈਂ ਕੁਲਫੀ ਖਾਣੀ ਉਧਰ ਚੇਤੂ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਥੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇ ਦੇਵਾਂ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜੇਬ ਚ ਇੱਕ ਪੈਸਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਿਆਲ ਦੇ ਦਿਨ ਚਲਦੇ ਸੀ ਤੇ ਮਹੀਨਾ ਹੋ

ਅੱਜ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਸਾਬ ਦੀ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਸੀ ਤੇ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚਹਿਲ ਪਹਿਲ ਸੀ ਹਰ ਕੋਈ ਵਧੀਆ ਵਧੀਆ ਤੋਹਫ਼ੇ ਲੈਕੇ ਆਇਆ ਤੇ ਉਧਰ ਚਮਨ ਲਾਲ ਵੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿਚੋਂ ਤੋਹਫ਼ਾ ਖ੍ਰੀਦਣ ਗਿਆ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਸਾਬ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇਵਾਂ ਕਾਫੀ ਦੁਕਾਨਾ ਤੇ

ਜੋਤੀ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਨੂੰ ੨ ਕੋ ਸਾਲ ਹੋਏ ਸੀ ਬੜੀ ਹਸਦਿਆਂ ਖੇਡਦਿਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲੰਘ ਰਹੀ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਜੋਤੀ ਦੇ ਪੇਟ ਚ ਪੀੜ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਇੰਨਾ ਧਿਆਨ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਅੱਜ ਤਾਂ ਪੀੜ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਵੱਧ ਗਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਮੈਨੂੰ

ਜਿੰਦਰ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ ਬੀਬੀ ਮੈਂ ਕਦੀ ਚਾਚੀ ਨਸੀਬ ਕੌਰ ਨੂੰ ਬੋਲਦੇ ਸੁਣਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸਦਾ ਹੀ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਰਹਿੰਦੀ ਏ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਗੱਲ ਟੋਕਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਤਾਈ ਬੋਲ ਪਈ ਧੀਏ ਜਦੋਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪਹਾੜ ਝੱਲੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਬੰਦਾ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਲੈ ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਦੀ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਕਿਧਰੇ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਖਿਆਲਾ ਵਿੱਚ ਗਵਾਚਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਹ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਖਾਈਂ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਧੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚੌਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾਂ ਤਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੌਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਨਾ ਹੀ ਦਿਨ ਨੂੰ ਚੈਨ ਨਾਲ ਜੀਣ