Tag: ਰਣਜੀਤ ਸੰਧੂ

ਵੇਲੇ ਲੱਦ ਗਏ , ਇਹੋ ਈ ਦਿਨ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ,ਤਿੱਖੜ ਦੁਪਹਿਰਾ , ਪਿੰਡ ‘ਚ ਬੈੰ ਬੋਲਣੀ , ਹੁਣ ਘਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਬੁਰਜੀਆਂ ਨੂੰ ਫੈਂਸੀ ਗੇਟ ਖਾ ਗਏ , ਇੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਡਿਉੜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ , ਤਿੰਨ ਗਾਡਰਾਂ ਦੀ ਇਸ ਛਤੌਤ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠਕ ਹੁੰਦੀ , ਆਏ – ਗਏ ਨੂੰ ਬਠਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਜੀਹਦਾ

ਉਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਲਮਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਭਗਤ ਸਿਉਂ ਦੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਮੁਲਾਕਾਤ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਜੇਲ੍ਹ ਦੀਆਂ ਸੀਖਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦਿਆਂ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਲਾਲ ਨੂੰ ਅੱਖ ਭਰ ਕੇ ਤੱਕਦਿਆਂ “ਇੰਨਕਲਾਬ – ਜ਼ਿੰਦਬਾਦ” ਦੇ ਨਾਹਰੇ ਜੇਲ੍ਹ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵੱਜ – ਵੱਜ ਮੁੜਦੇ ਸੁਣੇ ਹੋਣਗੇ , ਰਾਤ